Jeugdherinneringen in Eetcafé van Ontmoeting: ‘We speelden altijd met elkaar’

BENNEKOM In samenwerking met Vrijzinnigen Bennekom, Opella en Malkander wordt elke vierde dinsdag van de maand een zogenaamd Eetcafé van Ontmoeting gehouden. Het doel is om ouderen meer mogelijkheden tot contact en gesprek te bieden. De ingrediënten: soep, belegde broodjes, frisdank en koffie of thee zorgen ervoor, dat de gesprekken tussen de ruim dertig ouderen al snel op gang komen. Eerst over ‘koetjes en kalfjes’, dan meer toegespitst op ‘het gespreksthema’. Deze dinsdag is dat ‘de herinneringen aan je oude straat’.

door Dick Martens

In de inleiding spreekt Renske Vermij, pastoraal werker bij Opella, haar blijdschap uit, dat ‘iedereen er weer is’ en worden ook ‘de soepkooksters’ bedankt. ,,Er is linzen- en groentesoep”, klinkt het uit ‘de zaal’. Het ‘goedkeurend applaus’ is hun beloning, waarna al snel de complimenten volgen over de bereidingswijze en ‘de voortreffelijke smaak’. Evenals de soep en de broodjes is ook het gedicht van Maria een traditie. 

ROUWVERWERKING

Het wordt een gedicht over vrolijkheid, kind zijn, buiten spelen en jeugdherinneringen. ,,Ik ben met dichten begonnen nadat mijn man was overleden. Om het verlies te verwerken. Ik heb er inmiddels al wel 150 gemaakt. Maar ik heb nog veel meer hobby’s hoor! Ik schilder, speel mondharmonica, heb getrommeld, zwemles gegeven en paard gereden. Lekker actief blijven houdt je jong. Ik ben pas 88.” Een mooie knipoog volgt.

VERGROOTGLAS

Dan is het tijd om ‘de herinneringen aan de oude straat’ op te gaan halen. Uw verslaggever mag aanschuiven aan Tafel 3, waar naast ‘dichteres’ Maria, ook vrijwilliger Johan, mede-organisator Henri, Marlene en Nellie hun jeugdherinneringen ophalen. Johan heeft foto’s en oude ansichtkaarten uit zijn geboorteplaats Voorburg meegenomen. ,,Als je deze kaart met een vergrootglas bekijkt zie je mijn vader.”

Nellie woonde lang in Limburg waar ze schaatste op ‘een bruinkoolvijver. Daar schaatsten ook paters, Franciscaners, die konden ‘pootje over’ en dat leerden ze ons ook. Ook woonde ik in Utrecht en laatstelijk in Otterlo. Daar woonden we in een groot huis met een grote tuin, wat buitenaf. Nu woon ik in Bennekom in een hele leuke straat. Toen ik er kwam wonen kreeg ik een bosje bloemen en als het heeft gesneeuwd wordt mijn stoepje geveegd. Geweldig!” 

HERINNERINGEN

Maria’s geboortehuis stond in Beek bij Nijmegen. ,,Ook wij woonden in een groot huis. Dat was nodig, want ik had zeven broers en zeven zussen. Mijn vader was arts. Bij ons was het vaak feest, we speelden altijd met elkaar. Gingen hagedissen vangen, bosbessen plukken, lekker ravotten.” Marlene heeft ook mooie herinneringen. ,,Ik had een Nederlandse vader en een Roemeense moeder. We gingen regelmatig naar Roemenië, maar ik heb ook lang in Julianadorp op Curaçao gewoond, daar was het prachtig.” 

Prachtig is ook de zwart-wit foto van Henri uit ‘zijn straat’ in Zeist. ,,Daar staat één auto op, een Chevrolet, bijzonder toen.” De ene na de andere mooie herinnering volgt. Even is iedereen weer kind en geniet.