In beeld

'Politie brengt camera's in beeld' luidt de kop van een bericht deze week. In eerste instantie vermoedde ik dat agenten netjes foto's of filmpjes gingen maken van de camera's die zo langzamerhand op elke hoek van de straat hangen. Zo van: met camera's houden we in de gaten of onze camera's niet vernield worden.

Die absurde gedachte bleek natuurlijk onjuist. De politie noteert in de gemeente Ede welke omgeving winkeliers en ondernemers met hun eigen camera's in de smiezen houden. Zodat de dienders na incidenten meteen kunnen zien of die misschien gefilmd zijn. Vervolgens zie je zo'n opname soms op televisie terug in het programma 'Opsporing verzocht'. Om boeven te vangen. De laatste tijd was het flink raak met onverlaten die pinautomaten opbliezen. Ik vraag me dan af wat er door die gasten heen gaat als ze zichzelf op tv terug zien. 'Hé, die bivakmuts staat me goed. Moet ik vaker dragen'. Of: 'Wat een gave actie. Ik heb het ver geschopt in mijn leven. Hier word ik echt gelukkig van'.

Terwijl ik deze tekst tik, zie ik door mijn raam dat buiten mannen met schoffels het eerste onkruid onder de hagen in de openbare ruimte verwijderen. En ik denk: eindeloos veel meer respect voor deze kerels dan het gespuis dat we met camera's in het oog moeten houden. Omdat ze dingen doen die het daglicht niet verdragen. Want wat schiet je ermee op wanneer je op termijn als BN'er op alle tv-zenders verschijnt, omdat je toe bent aan een derde kerfstok. Tenzij je erop kickt dat mensen als Peter R. de Vries in sensatieprogramma's maar over je blijven praten. Dan sta je pas écht goed 'in the picture'.

Freek Wolff