Heilige puinhoop

We hebben er een zooitje van gemaakt. Als je zwerfvuil opruimt, vind je na enkele dagen opnieuw blikjes en plastic zakjes in de bermen. Er lijkt geen kruid tegen gewassen. Toch is ons milieu nog heilig vergeleken met veel andere landen, als je op tv ziet hoeveel plastic daar langs de weg ligt. En de afvalbergen zijn mega, vaak met straatarme mensen die tussen de stinkende rotzooi speuren naar onze welvaartskruimels. Of we dumpen gewoon onze oude schepen op de Indiase kust. Lekker ver weg, dan zijn wij het maar kwijt.

Dichter bij huis hebben we immers genoeg aan onze eigen sores. Doordat we jaren geleden laconiek ons afval bij het Wekeromse Zand stortten, zitten we nu met de gebakken peren, of beter: vervuild water. Wroetende wilde zwijnen leggen daar op tafel wat voor beestenbende wij ervan gemaakt hebben.

En sommige types kiezen gewoon bewust voor het kwaad. De politie vond de afgelopen week op twee plekken in onze gemeente gedumpte vaten met drugsafval. Dubbel kwalijk dus: de achtergelaten rotzooi én de verdovende middelen die gemaakt zijn om mensen verslaafd te maken aan zeer ongezonde troep.

Daar zijn de vette snacks van een bekende fastfoodketen dan nog heilig bij. Ik zie dat dit Amerikaanse megaconcern nu ook zelfs de handen uit de mouwen steekt om het eigen (zwerf)afval tegen te gaan, onder meer met strategische vuilnisbakken. Zou dit helpen tegen die onverlaten die hun nuggetrestjes en bekers doodleuk uit een auto op straat flikkeren? Tegen zulke onverlaten lijkt elke actie dweilen met de kraan open.

En straks is het Pasen. Smijten we dan de papiertjes of de schillen van de eitjes van ons af? Of denken we misschien aan onze puinhoop waar de hoofdfiguur van dat feest ooit op werd gekruisigd? Kunnen we met een schone lei beginnen, preekte de dominee. Wie weet motiveert dat om er geen bende (meer) van te maken.

Freek Wolff