Vader Kees en zoon Remco onder het doek met zicht op het monument met de vogel.
Vader Kees en zoon Remco onder het doek met zicht op het monument met de vogel. Freek Wolff

Trots op erfstuk uit de oorlog: ´Alleen het doek is behouden´

1 september 2019 om 14:00 Historie

EDERoel Methorst uit Ede overleed vorig jaar op 85-jarige leeftijd. Vlak na de luchtlandingen op de Edese Heide (18 september 1944) vond de Edenaar als twaalfjarige jongen een parachute van een Engelse militair. Kleinzoon Remco (22) heeft het erfstuk en historische voorwerp nog steeds in bezit.

Freek Wolff

Remco woont nu met zijn ouders aan de Goudenstein. ,,Die parachute moest naar Remco gaan, want mijn vader had een goede band met hem", licht Kees Methorst (56) toe, de vader van Remco.

Roel Methorst werd geboren in een boerderij aan de Deelweg in het gebied De Driesprong in een gezin met elf kinderen. Zijn vader was boer. Toen hij trouwde met Christina Koudijs ging hij aan de Slunterweg wonen. Roel had op de boerderij wat vee en was tevens automonteur bij Defensie. ,,In 1987 verhuisde hij terug naar de Driesprong en kocht hij een stuk grond om een huis op te bouwen, waar ik dus opgroeide", vertelt zijn zoon Kees.

Roel was acht jaar toen de oorlog begon en twaalf toen de luchtlanding op de hei plaatsvond. ,,Hij vertelde dat er ook een vliegtuig was neergestort bij een speeltuin en waar hij nog een propeller van vond. Die had hij graag mee willen nemen, maar dat durfde hij niet", zegt Remco.

KOGELS VLOGEN OM HET HUIS Opa vertelde dat tijdens de luchtlandingen de kogels om het huis vlogen, omdat er hard werd gevochten tussen Duitsers en gelande Engelse militairen. Het hele gezin was meteen de kelder in gedirigeerd om de schietpartijen te mijden. ,,Dit was zo heftig dat je de kruitdampen in de kelder zelfs kon ruiken. Want de kogels gingen door het huis en de kippen in een ren hebben het niet overleefd. Een paard en een veulen stonden iets verderop en het was een wonder dat zij niet waren geraakt." De dag erna maakten ze de balans op. Er waren wat pannen van het dak geschoten en een paar ramen waren kapot. Maar er was geen brand ontstaan.

'Dit was zo heftig dat je de kruitdampen in de kelder zelfs kon ruiken'

Remco kaart nog de anekdote aan die zijn opa vertelde over een stelling die de Duitsers op de Apeldoornseweg hadden gebouwd, om de tegenstander tegen te houden. ,,Ze hadden verwacht dat de Engelsen hier overheen zouden komen richting Otterlo, maar die zijn daar niet ingelopen. Ze zijn eromheen gegaan."

V-TEKEN Toen Duitse militairen een paar Engelse gevangenen meevoerden, durfde de Edenaar het aan om een v-teken in hun richting te maken. ,,Dat vonden ze niet leuk." Eén gesneuvelde Duitse soldaat hielp Roel Methorst ergens in het bos begraven. Hij kreeg een 'pantservuist' (anti-tankwapen) mee in zijn graf.

DRIE BEGRAVEN Het is niet duidelijk waar opa, samen met zijn broers, exact een aantal parachutes had gevonden. ,,Hij heeft er drie begraven, want het was niet toegestaan om die van de hei af te halen. Die begraven doeken, vonden we terug tijdens het ploegen, maar toen werden ze kapot getrokken."

Toch kon Roel het niet over zijn hart verkrijgen om afstand te doen van alle parachutes. Vervolgens maakte zijn vrouw kleding van de stof. ,,Dat werden jurkjes en overhemden. Opa vertelde dat dit niet zo'n succes was, omdat de stof aan je lijf plakte als het regende. Maar ja, het was goedkoop", vertelt Remco.

TWAALF JAAR Eén parachute bewaarde opa als aandenken en die heeft zijn kleinzoon nu in zijn bezit. ,,Remco kreeg hem toen hij twaalf jaar was, omdat opa ook die leeftijd had toen hij de chute vond." Het was echt een erfstuk van de familie. De touwen en het tuig zitten niet meer aan de parachute, want die gebruikte opa voor het vastmaken van de koeien. Alleen het groene doek is behouden en ziet er nog verrassend goed uit. Er is ook nog een klein mechanisme bewaard waarmee de parachute werd losgemaakt.

,,We hebben bij de Britse luchtmacht nog gevraagd of ze wisten welke soldaat bij het nummer hoorde, maar ik heb nog geen reactie uit Engeland gehad", zegt Remco.

TROTS Hij is trots op de parachute, want het laat een stukje familiegeschiedenis zien. ,,Ook uit de eigen omgeving. Bovendien herinnert het aan wat hier allemaal op die dag is gebeurd." De Edenaar vindt de herdenkingsplechtigheden nog steeds heel waardevol. ,,We moeten het niet vergeten, want we leven nu elke dag in vrijheid en kunnen doen en laten wat we willen. Die militairen hebben daarvoor hun leven gegeven."
We moeten het niet vergeten, want we leven nu elke dag in vrijheid

Als er nu nog militaire dienstplicht was, zou Remco die niet weigeren. Een technische taak zou hem wel liggen, want hij werkt bij de HSV. Hij bestrijdt onkruid, helpt bij het onderhouden van de wegen en het schoonmaken van kolken. ,,Ik heb een vrij technische achtergrond."

De jonge Edenaar heeft ook een Franse tractor, waarmee hij altijd meerijdt in optochten tijdens de Heideweek. Het is een Massey Ferguson 135, gemaakt in het jaar 1965. ,,Hiermee treedt hij echt in de voetsporen van zijn opa, want hij reed ook altijd op een trekker en Remco werd hier van kinds af aan mee besmet. Daarom speelde hij nooit met gewone auto's, maar altijd met een tractor. Opa zag hem als zijn spiegelbeeld", licht Agnes Methorst-Bosveld (50) toe, moeder van Remco.

Oma vertelde Remco over de bombardementen die ze meegemaakt had aan de Parkweg. ,,Daar heeft ze ook in een schuilkelder gezeten. Op die dag kwamen ze juist uit de kerk. Ze vertelde verder hoe ze bloemkolen stal van een Duitse kar. Hiervoor misleidde ze soldaten die de wacht hielden."

HISTORISCH AANDENKEN De parachute is een bijzonder en historisch aandenken van de Engelse parachutisten die op 18 september 1944 op de Ginkelse Heide landden in het kader van Operatie Market Garden, om Nederland te bevrijden van de Duitse bezetter. De familie gaat meestal naar de Airborne herdenking. ,,Ik heb respect voor de soldaten die toen naar beneden sprongen", besluit Kees.

Mail de redactie
Meld een correctie

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie