Stratenmakers pakken boef op heterdaad

EDE De lunch die ze vanmorgen hebben klaargemaakt kan in de koelkast tot morgen, want vandaag eten ze taart en appelflappen. Gerben Mauritz, Roelof Rijksen en Robin van de Pol worden door het winkelend publiek op de Bellestein in Ede gezien als helden, nadat zij een winkeldief op heterdaad aanhielden. ,,Ik weet niet wat me overkomt'', zegt Gerben Mauritz achteraf. ,,We hebben alleen maar een dief gepakt, meer niet. Dat is toch iets wat gewoon verwacht mag worden?'' 

Ted Walker

De drie mannen waren dinsdagochtend aan het werk op de Bellestein toen zij ineens twee mannen zagen rennen. ,,Dat zag er vreemd uit'', vertelt Roelof Rijksen. ,,Gewoon de manier waarop ze aan het rennen waren met capuchons op, steeds omkijkend. Dat gaf meteen een vreemd gevoel. De dame die er achterop kwam maakte duidelijk dat de mannen iets gestolen hadden. Dus, ja, toen hebben we even een sprintje getrokken.''

Rijksen en Mauritz sprintten meteen op de klompen de klinkers uit de straat, achter de twee verdachten aan. Van de Pol pakte de auto. Na een korte achtervolging in de richting van de Pollenstein kon een van de mannen door Rijksen in de kraag gevat worden. Terwijl Rijksen 'zijn' verdachte terugbracht naar de Bellestein zochten Mauritz en Van de Pol nog vergeefs naar de tweede verdachte.

TANDENBORSTELS De politie was al snel ter plaatse en nam de verdachte van Rijksen over. ,,Uiteindelijk bleek dat ze tandenborstels hadden meegenomen'' vertelt Rijksen. ,,Tot mijn verbazing haalde die vent honderd euro uit zijn zak alsof hij wilde zeggen; ik betaal die tandenborstels wel. Maar ja, dat was te laat.''

SYMPATHIE De actie van de stratenmakers trok veel bekijks en kon rekenen op evenveel sympathie. Mensen brachten taart en appelflappen, deelden schouderklopjes uit en vroegen zich af of de mannen de dag verder vrij mochten nemen. Ook op De Pleinen bleef het tumult niet onopgemerkt. ,,Wat een actie zeg'', uit vrijwilligster Carolien Ruijtenberg haar gevoel. ,,Er waren bij ons zelf mensen die vroegen; zet mijn rolstoel even wat dichter bij het raam alsjeblieft, dan kan ik het wat beter volgen.''

NIKS BIJZONDERS ,,Toch blijf ik erbij, dit had ik er allemaal niet achteraan verwacht. Ik vind het prima hoor, een complimentje en wat lekkers. Maar in wezen hebben we niks bijzonders gedaan'', besluit Gerben Mauritz terwijl zijn collega's instemmend knikken met hun hoofd.