Op glad ijs

Vandaag wandel ik met mijn honden naar het zandpad aan de rand van het bos. Na alle dagen met sneeuw plezier, zijn nu alle paden spekglad. Om niet onderuit te glijden, besluit ik dwars door het bos te banjeren. Mijn laarzen hebben zo meer grip op de sneeuw. Ik kruis allerlei sporen en herken vogel-, konijnen-, eekhoorn- en muizenpootjes in de sneeuw. Ik geniet van dit avontuur en laat me verrassen. Als ik zo door het bos banjer, ben ik ieder moment in het nu. Alert en vol verwachting.

Langzaam realiseer ik mij dat ieder dier zijn eigen pad kiest. Geen dier loopt in het spoor van zijn voorganger. Waarom lopen wij als mensen dan allemaal over hetzelfde pad? Uit gewoonte? Gaat het sneller, is het veiliger? Sneller gaat het voor de bezorgdienst, auto’s en fietsers. Die snelheid haalt echter wel de ontspanning eruit. Lopen is ontspannend omdat het de menselijke maat is.

De gangbare paden zijn vandaag niet veilig, zelfs levensgevaarlijk niet alleen voor wandelaars maar ook voor auto’s en fietsers. Ik begeef me letterlijk op glad ijs. Hoe symbolisch, denk ik, voor de tijd waarin wij leven..

Bij veel van de huidige gebaande paden heb ik het gevoel dat wij ons op glad ijs begeven. Dat telt voor de gezondheidszorg, de consumptiemaatschappij, de omgang met dieren en met elkaar alsof alles tot een product geworden is, inclusief wij als mens. Hoe is het mogelijk? Wij mensen zijn natuur en hebben een vrije wil. Wij zijn niet te koop of verhandelbaar. De aarde is toch ook niet te koop?

In het bos, op het strand of in de bergen zijn wij als mens toch op ons best, in het nù en gelukkig? Is dat gelukkige gevoel niet de richtingsaanwijzer naar het parasijs? Wat wil een mens nog meer? Wat houd ons tegen? De begaanbare paden? Volgens mij zijn we nu op een punt aangekomen om ons eigen pad te gaan. Niets te volgen, en bewust te kiezen voor een leven in het nù, vol avontuur, verwondering, schoonheid, vreugde en dankbaarheid.

Dankbaar ben ik voor dit leven op deze wonderschone kleurrijke geurende planeet. Waar we als mens kunnen ervaren wat liefde is en wat ver weg van liefde is. Ik kies vrijwillig voor de kant van liefde en het leven. Dankbaar ben ik voor het gladde ijs en de inzichten die het mij vandaag gaf.

Ik kijk er glimlachend naar uit om jouw pad te kruizen en samen te genieten van het paradijs dat we samen creëren.