,,Een half uur lang kon ik beelden maken van dit toch wel geheimzinnige dier.''
,,Een half uur lang kon ik beelden maken van dit toch wel geheimzinnige dier.'' Michael de Vries
Natuurcolumn

'Op zo'n moment juich je als natuurliefhebber'

12 augustus 2020 om 12:34 Opinie

EDE Er zijn van die momenten waarbij je jezelf afvraagt: ‘Gebeurt dit echt?’ Ooit filmde ik vechtende ijsvogels die elkaar bij de snavel vasthielden en waarbij de onderste als het ware heen en weer werd geslingerd. Het was zo uniek dat het filmpje op internet in no time honderdduizend keer werd bekeken.

Michael de Vries

Vorige week las ik in de krant mijn vorige column terug. Het klinkt misschien gek, maar soms krijgt een column in de krant een andere beleving. In die column schreef ik over de koninginnenpage die ik eindelijk gezien had en dat ik nog enkele andere dingen op mijn 'bucketlist' had staan. Eén daarvan was het filmen van een das.


Diezelfde dag liep ik in de avond ergens in de natuur. Tegen half tien, toen het al donker werd, had ik het geluk om heel ver, op zo’n 150 meter, ineens een das te zien. Ik maakte opnames en was blij dat het eindelijk was gelukt. Nog niet zoals ik hoopte, maar ik stond in ieder geval niet meer met lege handen als het om dassen gaat.


Enkele dagen later liep ik er weer. Hetzelfde gebied, maar iets eerder. In een veld zag ik een jonge buizerd in een boom zitten. De jonge vogel riep enkele keren en dat wilde ik vastleggen op beeld. Ik zoomde in en liet de camera enkele minuten lopen, terwijl ik zelf iets verderop een ander veld bekeek. Nadat de vogel luidkeels zijn roep had laten horen, liep ik terug om mijn camera uit te zetten.


Ineens, links op het veld, zag ik vanuit mijn ooghoek niet ver bij mij vandaan een das lopen. Op z’n dooie gemak foerageerde hij in het veld. Dit is het moment, dit is mijn kans! Mijn camera op het statief stond nog perfect, ik hoefde de camera alleen nog maar iets te draaien.


Waar ik jaren op hoopte, lukte ineens! Alles kwam bij elkaar. Een das op een meter of dertig afstand in goed licht liep rustig het hele veld over. Soms dook het bij onraad even ineen om vervolgens verder te gaan. Wat me jaren nooit gelukt was, lukte nu ineens wel. Een half uur lang kon ik beelden maken van dit toch wel geheimzinnige dier dat normaal ‘s nachts leeft. Op zo’n moment sta je als natuurliefhebber van binnen te juichen en vraag je jezelf af of dit echt gebeurt. En ja, dit moment gebeurde echt voor mijn ogen.

Michael de Vries is natuurliefhebber en leerkracht basisonderwijs. Zijn natuurcolumn verschijnt om de twee weken.

Afbeelding
Michael de Vries.
Mail de redactie
Meld een correctie

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie