Niet sterven, maar leven

EDE Nooit meer moe, opende De Gelderlander zaterdag. Een verhaal over een zelfgekozen dood in een levenseindekliniek in Zwitserland. De vrouw is inmiddels overleden. Haar kleinkinderen en kind zullen haar altijd moeten missen. Wat een verdriet.

INVOELEND

Toch valt de positieve toon van het artikel op. Het is niet de eerste keer dat een verhaal over de ‘zelfgekozen’ dood in de krant staat. Het lijken sterke mensen te zijn die deze ‘vrijwillige’ dood kiezen. Maar ik heb er moeite mee. De invoelende verhalen verspreiden de geur van een doodscultuur. De dood die niet een vijand, maar een vriend zou zijn. Onze harten worden gevuld met mededogen, en de uitkomst van het keuzeproces van deze mensen lijkt onontkoombaar. Een cultuur van de dood is een cultuur waar de dood een oplossing is.

STERK

Elk verhaal eindigt met een stukje over zelfmoordpreventie. Maar wat heeft dat voor kracht, als het verhaal de dood als ultieme oplossing voor je problemen aanprijst? Wie kent niet iemand die zelfmoord pleegde? Wat bidden we dan toch dat er aan de andere kant engelen zijn die deze mens opvangen. Als sterke mensen, zij die weloverwogen zelf een besluit kunnen nemen, de dood als oplossing aanprijzen, wat geeft dat voor boodschap aan hen die dat helemaal niet willen, maar wanhopig geen andere mogelijkheid zien?

TIJD

Er zijn zoveel verhalen over mensen die wel volhielden tot de dood hen zelf kwam halen. Die anderen en zichzelf de tijd gaven om tot elkaar te komen, om elkaar te beleven. Maar ze worden niet geschreven. Daar stond ik dan met m’n knuistjes in mijn ogen, afscheid te nemen van mijn moeder, zo hoorde ik pas. Ze ging heen met bittere smart, maar het was haar ook goed bij haar God te wezen (Psalm 73). Ze werd gehaald, door de dood heen, maar die was overwonnen als laatste vijand. Dat is Pinksteren. De geest van leven komt over de aarde. Er is een oplossing, een cultuur van leven mogelijk.

GENADE

Mij zijn destructieve gedachten soms niet vreemd. Ik heb geleerd ze direct te uiten. Eens tijdens corona was het de buurman die ik na een rondje rennen als eerste zag. En sprak. Anderen zijn psychisch ziek. Wat een strijd kan dat zijn. We hebben allemaal genade nodig, van elkaar. De dood is nooit een oplossing. En toch ontkomen we hem niet. Sta dan de geest van leven toe te spreken. Dan zullen we niet sterven, maar leven (Psalm 118).

Denk jij aan zelfdoding of maak jij je zorgen om iemand? Neem contact op met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl of bel 113 (lokaal tarief) of 0800-0113 (gratis).

Nando Eskes heeft een internetbedrijf en is oprichter van de Edesche Concertzaal. Deze column verschijnt tweewekelijks. Reacties zijn welkom per mail via nando@eskesmedia.nl.