Rubriek Hoorzitting: ‘Getik van singles heeft zijn charme’
7 september 2011 om 00:00 AchtergrondVroeger speelde Benny Stevens in onbekende Edese bandjes. ,,Over het algemeen met Indische mensen. Vaste bands heb ik niet gehad. In de jaren zestig ging ik - nadat ik net klaar was met het examen van de ulo - als beroeps werken in Duitsland. In de zogenoemde Indorock. Daar heb ik het leven leren kennen. Ik kreeg daar wel vaste bands. Wat er allemaal in de periode van 1963 tot 1970 in Ede gebeurde, weet ik niet. Dingen als de Eierhal in Ede heb ik niet meegemaakt.”
Het was een leuk en vrolijk bestaan. ,,Je verdiende heel goed. Ik stopte daar, omdat ik de boel in elkaar zag storten. Toen de deejays kwamen waren de bandjes niet meer nodig. Tot op heden kan ik niet begrijpen dat er duizenden mensen op een diskjockey afkomen. Toen ik er geen toekomst meer zag, ben ik zo verstandig geweest om me aan te melden op het conservatorium. In Denemarken had ik al een soort vooropleiding gehad.”
Hij meldde zich in Utrecht aan. ,,Helaas was er toen geen opleiding voor lichte muziek, daarom deed ik de klassieke muziek. Later richtte ik jazzcafé Ede op en kwam ik in contact met de gitarist Wim Overgauw. Van hem hoorde ik dat op het conservatorium in Hilversum met de opleiding lichte muziek begon. Dat heb ik daar toen gedaan.”
Benny Stevens zat koud op het conservatorium of hij werd gebeld door de directeur Maasland van de muziekschool in Ede. ,,Hij vroeg of ik daar wilde werken. Mijn vader zei altijd tegen mijn moeder ‘als je ambtenaar kunt worden, moet je dat doen’.” Na zijn vijfenzestigste wil Stevens Spaans gaan studeren, maar hij blijft ook werken. ,,Ik heb aanvragen om gitaarlessen te geven. Ik doe dat in De Brink in Bennekom en in De Velder in Ede.”
,,Ik geef alleen maar les aan jonge kinderen tot twaalf jaar,” vervolgt Stevens. ,,Waarom? Ouderen hebben altijd smoesjes om niet te studeren. En de oudere jongeren hebben het altijd zo druk met andere dingen. Ik doe het voor mijn plezier. Je hoeft het niet meer te doen. Het moet wel leuk blijven. Een aantal mensen aan wie ik al les gaf, blijft wel komen. De kinderen aan wie ik les geef, zijn super gemotiveerd.”
Zelf heeft Benny Stevens een brede muzieksmaak. ,,Van klassiek tot jazzachtige dingen en alles wat er tussen zit. Waar ik eigenlijk nooit naar luister is Nederlandstalige muziek. Je hebt daar ook mooie liedjes hoor als van Rob de Nijs en Wim Sonneveld. Vooral van de muziek van Bach ben ik gecharmeerd. Wat hij vroeger heeft gepresteerd is ongelooflijk. Van de muziek van de jaren zestig houd ik ook. Dat was mijn tijd. Al die muziek heb ik stukje voor stukje afgeluisterd op de pick-up. En dan spelen met de band. Alle opnamen in Duitsland van de liedjes die wij speelden moeten nog ergens liggen. Bijvoorbeeld liedjes van The Beatles als Help, Norwegian Wood en Night before.”
Cd’s en Lp’s heeft Stevens niet zo veel meer. ,,Net een maandje geleden heeft iemand mijn hele garage leeggehaald. Ik heb daar geen zin meer in. Ik ga iets anders doen, het stond in de weg. Wat ik nog wel heb zijn singles. Echt heel veel oude singles van The Rolling Stones, The Beatles, The Kinks, noem ze maar op. Oude singles, die ik graag nog wil horen, zet ik op Cd met gekraak. Dat getik erbij vind ik een charme hebben. “
Een favoriete gitarist voor Stevens is de Amersfoorter Eef Alberts. ,,Eef is een wereldgitarist, jammer dat hij nooit aan de weg heeft getimmerd. Het meest gaat mijn belangstelling uit naar (contra)bassisten als Jacco Pastorius. Ik zit in een gebiedje van kenners. Voor mij is Richard Bona uit Kameroen, die goed kan zingen en spelen, een wereldbassist.”
Foto:
Benny Stevens: ,,Wat er allemaal in de periode van 1963 tot 1970 in Ede gebeurde, weet ik niet.”
