‘Het is een uitstervend beroep’

28 september 2011 om 00:00 Achtergrond

Toen hij vijftien was begon Rijk Peelen als melkboer. ,,Mijn vader kreeg toen last van zijn rug en moest met werken minderen. Ik zat op school, maar wilde daar graag van af. De eerste jaren was ik bij m’n vader in loondienst.“ Pa Peelen ging vroeger nog met paard en wagen langs de deur. ,,Later had hij een GH-truck en daarna met een kleine truck met een electro motor, die in die tijd door Ede-Zuid reden. Zo ben ik ook begonnen.”

Rijk Peelen parkeert bus voorgoed EDE - Rijk Peelen maakt deze week na 47 jaar zijn laatste ronde. En die gaat door de Frankeneng en de Heestereng. Gedwongen door rugklachten moet de 62-jarige Peelen stoppen. ,,De laatste jaren rijd ik door dat gebied, omdat ik al voor vijftig procent was afgekeurd. Daarom ben ik een halve wijk gaan rijden. Als ik toeter voor de bedrijven komen ze naar buiten. Eigenlijk ben ik melkboer, maar ik verkoop veel meer brood dan melk. Ook veel slaatjes en toetjes.”

door Jan de Boer

Zuid

Rijk Peelen verkocht nog losse melk. ,,Een jaar later ging dat er uit en kwamen de flessen melk. Twee jaar later ging ik bij een ander bedrijf werken. Toen ik tweeëntwintig jaar was ben ik teruggegaan naar Melkvoorziening Ede Zuid, ook wel MEZ genoemd. Daar kon ik mij inkopen. Ik wilde graag terug. Begonnen ben ik in de wijk oud Ede zuid.”

De tijd in de wijk in het bos bij Bennekom en de wijk in de Maanderbuurt en Schutterweg vindt Rijk Peelen als hij terugkijkt nog altijd het mooist. ,,Daar had je veel contact met klanten. Geleidelijk aan werd dat afgebroken. Er werden meer eisen gesteld aan de wagen. Daarmee mocht ik niet meer het bos in. Daarna ben ik met een winkelwagen gaan rijden. Toen ik vijfenvijftig was, ging ik naar de dokter. En kwamen we er achter dat ik zeker veertig uur te veel per week werkte.”

De rug van Rijk Peelen, die hij volgens eigen zeggen al als tienjarig jongentje te veel belastte, zorgt er voor dat de Edenaar voor vijfenzeventig procent is afgekeurd. ,,Ik merk dat het minder wordt. De dokter vroeg mij ‘waarom werk je nog met zo’n rug’. Zware kratten kon ik al niet meer tillen. Nu stop ik maar. Je kunt niet voor vijfenzeventig procent minder langs de weg rijden. Dat is onmogelijk.’’

Langs de deur

Peelen heeft het er moeilijk mee dat hij moet stoppen met zijn werk langs de weg. ,,Nu ben ik zover dat het beter is voor mij. Dat gevoel krijgt bij mij de overhand. Deze week is een week van afscheid nemen, ja. Bij sommige klanten kom ik al vijfendertig jaar aan de deur.“ Langs de deur verkopen is in deze tijd veel minder. Vroeger had iedere wijk dat. ,,Het is een uitstervend beroep, omdat het aantal klanten iets afneemt maar dat jongeren het werk niet meer willen doen. Er zitten heel veel uren in het werk.”

Postzegels

Toch zijn er bij de MEZ drie jongeren, die het ‘oude’ werk graag willen doen, aldus Rijk Peelen. ,,Ik ga nog twee uur per dag op kantoor werken Voor de rest moet ik de tijd anders indelen. Dat komt goed, omdat ik hobby’s heb. Ik verzamel postzegels en reclamebalpennen. En ik wandel graag en ik ga zaterdags heel graag naar m’n voetbalcluppie, DTS.”