Mooie gesprekken en ‘Kijken naar Kunst’ bij herstart Bennekoms Eetcafé van Ontmoeting

BENNEKOM Samen in gesprek gaan over een diversiteit aan onderwerpen, elkaar ontmoeten en dat allemaal voor, tijdens en na een maaltijd, dat is de achterliggende gedachte van het Eetcafé van Ontmoeting, een gezamenlijk initiatief van Opella, Malkander en Vrijzinnigen Bennekom om ouderen met elkaar en anderen in gesprek te brengen. In verband met de coronapandemie was ‘het café’ enige tijd noodgedwongen gesloten, maar vorige week donderdag stonden de deuren weer wagenwijd open. Ruim dertig ouderen schoven aan. Niet alleen voor de maaltijd, maar zeker ook om elkaar weer te kunnen ontmoeten en met elkaar te kunnen praten ‘over veel en van alles’, maar zeker ook over het thema van de bijeenkomst: Kijken naar Kunst.

door Dick Martens

De deuren van het Eetcafé van Ontmoeting, gesitueerd in het gebouw Elias, het nieuwste gebouw van Opella aan het Van Wassenaerpark, bedoeld voor opvang en behandeling van chronisch zieke ouderen, staan wagenwijd en uitnodigend open. De uitnodiging is door ruim dertig belangstellenden gretig geaccepteerd en al snel is duidelijk waarom. ,,Ik heb ruim twee en een half jaar in mijn eentje doorgebracht”, laat Betty (,,Mijn leeftijd? Die is niet zo belangrijk, joh! Schrijf maar ‘ruim 80’ op.”) weten. ,,Dat dit nu weer kan vind ik heerlijk. Lekker kletsen met elkaar. Maar ook het naar de winkel gaan heb ik gemist.”

THEMA’S ,,Aan de café-ontmoetingen, die op elke vierde dinsdag van de maand worden gehouden, koppelen we altijd wel een thema. Nu is het Kijken naar Kunst, maar soms is het ook een levensbeschouwelijk thema, of zoiets als ‘wat maakt je blij”, legt Henri Stroband, een van de initiators, uit. ,,Er worden soep en broodjes geserveerd, er is wat te drinken. Dan ontstaan al snel de gesprekken.” 

Die moeten even worden onderbroken als Renske Vermij, pastoraal medewerker bij Opella, het café officieel opent. ,,Ik vind het nu al gezellig”, is haar alleszeggende openingszin, waarna Maria van Hasselt, een van de regelmatige bezoekers, haar traditie, het voorlezen van een zelf geschreven gedicht een passend vervolg geeft. 

INDRUK Het gedicht ‘Vluchtelingen’ maakt indruk, evenals de kunstvoorwerpen die op tafel worden gezet. Die komen van Maya Siepel (papier), Riet Scheijgrond (keramiek), Durk Bouwman (houten beelden) en Lida Van Hellemondt (stenen beelden). Het kwartet is, evenals nog veel meer andere ‘Bennekomse’ kunstenaars, verbonden aan de culturele vereniging De Kijkdoos. Van Hellemondt denkt dat het samen kijken naar kunst ook inspireert en tot vruchtbare gesprekken zal leiden. 

Een vooruitziende blik, want de papieren voorwerpen die bij Dinie, Betty, Marlene en Renske op tafel komen, zet het kwartet in ieder geval aan het denken. ,,Zeekoeien, slakken?” De kunstenares had het als cocons (een omhulsel van bijvoorbeeld een nachtvlinder) ontworpen. Er is weliswaar verbazing, ook over het feit of het nu mooi of lelijk is, maar het geanimeerde gesprek wat volgde gaf direct de intentie van het café meer dan duidelijk weer.