Bommetjes

,,Ik zette mijn fiets neer en voelde iets onder mijn voet'', vertelde een bezoeker van de Airborne Luchtlandingen. Het bleek zaterdag een handgranaat uit de Tweede Wereldoorlog. Uitgerekend op deze dag. Gelukkig voor deze persoon was het geen landmijn, want dan had hij het vermoedelijk niet na kunnen vertellen. De granaat werd door de EOD (Explosieven Opruimingsdienst Defensie) tot ontploffing gebracht. Geen gevaar meer voor parachutisten en toeschouwers.

Ik herinner me uit mijn militaire diensttijd dat oefenen met handgranaten een stressvolle bezigheid was. Je commandant liet luid en duidelijk weten dat je het bommetje toch vooral érg ver weg moest gooien, nadat je het pinnetje had verwijderd. Want stel je voor dat je de granaat per ongeluk in je eigen schuttersputje liet vallen. Dan moest je het daarna vermoedelijk zonder benen doen, áls je het al zou overleven.

Zondag was er nog een explosie in Ede te horen. Hoewel de locatie aan de Nieuwe Kazernelaan een militaire actie doet vermoeden, ga ik er maar vanuit dat Defensie hier géén bom had laten slingeren. Een knal zette een elektriciteitshuisje - na kortsluiting - in lichterlaaie. Gelukkig kon de brandweer het vuur snel blussen.

Ach, het is allemaal peanuts vergeleken met de doodstrijd die veteranen als John Jeffries hebben meegemaakt in september 1944. De 96-jarige Brit kreeg zaterdag nog tranen in zijn ogen als hij weer dacht aan die desastreuze oorlogsactie, nu al 74 jaar geleden. ,,Laten we het alsjeblieft goed met elkaar hebben! Geen oorlog voeren", is zijn wens. 'Duizend bommen en granaten!', riep kapitein Haddock altijd in de stripverhalen van Kuifje. Je kunt ze maar beter kwijt dan rijk zijn.

Freek Wolff