Wim de Rek: 'Het begon simpel'

EDE Wim de Rek is al decennialang actief bij Reehorst handbal. En dat terwijl hij zelf aangeeft geen 'sporter' te zijn.

Eip Janssen

,,Mijn sportcarrière is te verwaarlozen. Tenzij je besturen ook als 'sport' beoordeeld. Vrijwilligerswerk hoort bij mijn leven. Ik gooi ziel en zaligheid in de club. Natuurlijk is het niet altijd rozengeur en maneschijn. Maar uiteindelijk wint het plezier het altijd", zegt de 73-jarige Wim de Rek.

DIEPE GEGOOID Het eerste contact met HV Reehorst ontstond min of meer toevallig. ,,Mijn dochter ging 35 jaar geleden handballen. Er was geen coach voor haar team en ik nam dat op me. Of ik er veel verstand van had? Daar kan ik beter niet op antwoorden", glimlacht De Rek.

Duidelijk is dat de vrijwilliger zijn sporen binnen de handbalwereld en HV Reehorst in het bijzonder, heeft verdiend. Hij was penningmeester, zat in werkgroepen, regelde de kaartclub, was drie jaar wedstrijdsecretaris, Reehorst-vertegenwoordiger binnen SCP Peppelensteeg, twaalf jaar voorzitter en nu nog steeds manager commercieel. En ook in de afdeling handbal Gelderland en Oost werd de penningmeestersfunctie verricht.

,,Op dit moment ben ik bezig de nieuwe sporthal van de grond te krijgen", licht hij toe.  Een breed scala aan vrijwilligersfuncties. ,,Dat realiseer je op dat moment niet."

EIGEN SPORTHAL Het hoofdpijndossier is een eigen sporthal waarin de Reehorst korfballers en handballers participeren.

,,Vanaf januari 2015 ben ik daar intensief mee bezig. Het project loopt, laat ik mij daartoe even beperken", verzucht Wim de Rek.

Wat is zijn beste beslissing als bestuurder geweest?

,,Lastig want alle beslissingen zijn belangrijk. Het moment waarop ik de kantine-inventaris van De Spil bij een openbare verkoping aanschafte, daar ben ik trots op. Als privépersoon een bod gedaan en contant afgerekend met de belastingdienst. De club heeft jaren, mede dankzij vele vrijwilligers, geprofiteerd van de omzet in het horecagedeelte van sporthal De Reehorst. Het gaf ons een financiële bodem om levensvatbaar te zijn", weet De Rek uit ervaring.

De Reehorst-vrijwilliger is gemiddeld bijna vijf uur per week met zijn club bezig.

,,Dat zijn de officiële uren", lacht hij. ,,Informeel zijn het er zeker meer. Maar dan tel ik het wedstrijdbezoeken maar niet nee", grapt de supporter.

EERLIJK Wim de Rek vindt besturen leuk en uitdagend.

,,Maar dat is het niet alleen. Soms moet je een impopulaire beslissing nemen in het belang van de club. Ik heb nooit met meel om de mond daarover gesproken en gehandeld. Maar wel, afhankelijk om wie het ging, begrip getoond. Het fijne is dat hoewel men op het moment zelf daar anders over dacht, later de plooien werden gladgestreken. Ik ben blij om wat ik doe voor mijn club. Maar nog gelukkiger dat ik iedereen recht ik de ogen kan kijken. Ook bestuurders zijn vrijwilligers, en dat wordt wel eens vergeten", sluit Wim de Rek af.