Bert Gijsbertsen: ,,Ik heb soms nog steeds nachtmerries en ik durf geen christelijke contacten meer te leggen.''
Bert Gijsbertsen: ,,Ik heb soms nog steeds nachtmerries en ik durf geen christelijke contacten meer te leggen.'' Bureau Spotlight
PREMIUM

Homoseksueel Bert Gijsbertsen 'moest' kerk verlaten

5 september 2019 om 13:29 Uitderegio

VEENENDAAL Bureau Spotlight, een nieuw bureau voor lokale onderzoeksjournalistiek, doet onder meer onderzoek naar 'Homogenezing in de Foodvalley?'. Bert Gijsbertsen (49) uit Veenendaal kreeg als 23-jarige een bijzonder ultimatum van de kerk waar hij destijds lid van was. Hij kampt nog steeds met de naweeën.

Bregje Notenboom en Job Oldegbers

,,Ik werd in 1993 door de ouderenraad van een toenmalige evangelische gemeente in Veenendaal op het matje geroepen'', vertelt Bert Gijsbertsen. ,,Ik kreeg de keuze voorgelegd om óf met behulp van de kerk mijn homoseksuele relatie te beëindigen of om de kerk uit te stappen." Hij koos uiteindelijk voor vertrek en dat had voor hem persoonlijk grote consequenties.

Eerst keren we terug naar zijn jeugd. Bert hoefde als kind volgens eigen zeggen niet naar de kerk, maar toch was er iets wat hem wel naar de kerk trok. ,,Mijn vader ging dan af en toe mee als ik het vroeg. Maar mijn moeder ging nooit en mijn broers en zus ook niet.''

Bert was 13 jaar toen hij erachter kwam dat hij homoseksuele gevoelens heeft. ,,Ik merkte aan mezelf dat ik anders was. Niet alleen in mijn seksuele voorkeur, maar ook in mijn hobby's en interesses.''

Hij kwam behoorlijk in de knoop met zijn identiteit. Overal waar hij kwam, gedroeg hij zich anders, maar nergens voelde hij zich thuis. ,,Naar mijn idee kon ik niet christen en 'praktiserend' homoseksueel tegelijk zijn.''

GEPEST In de kerk werd Bert veel gepest door andere jongeren. Hij gedroeg zich 'niet genoeg' als jongen. ,,'O, daar komt die homo aan', zeiden ze vaak achter mijn rug. Ik merkte op een gegeven moment dat ik wel een beetje belachelijk werd gemaakt.''

Nadat zijn vader overleed toen hij 13 jaar was, kwam hij via een vriendin in een evangelische kerk terecht in Veenendaal. Hier werd hij al snel lid, hij speelde orgel, ging naar jeugdgroepen en deed mee aan bijbelstudies.

Hoewel hij zich steeds meer thuis voelde in deze kerk, had Bert nog steeds moeite met het feit dat hij homoseksueel was. Maar zijn nieuwe kerk bood een uitweg. Daar geloofden de mensen namelijk ook dat je 'genezen' kon worden van homoseksualiteit.

TWIJFEL Bert kwam in gesprek met de voorganger: ,,Elke week, vier jaar lang, sprak ik met de dominee over mijn homoseksualiteit'', blikt hij terug. ,,De gesprekken varieerden van het onderwerp bidden tot over hoe ik om moest gaan met mijn gevoelens.''

In het eerste jaar bij deze kerk kwam Bert naast deze gesprekken ook steeds vaker bij mensen thuis om te bidden. ,,Ik ging vaak naar voren tijdens de diensten om de handen op te laten leggen.'' Dit deed hij allemaal vrijwillig, maar er veranderde weinig. ,,Ik dacht dat alles op Gods tijd zou gebeuren, maar bij mij gebeurde er niets, waardoor ik steeds meer begon te twijfelen aan mijn geloof, maar ook aan mezelf."

Vier jaar lang hield Bert de 'genezingstherapieën' vol, maar hij genas niet. Langzaam maar zeker begon hij zijn eigen seksualiteit te accepteren. Hij kreeg een relatie met een man. Maar om conflicten te voorkomen hield hij deze relatie geheim binnen de kerk. Toen zijn relatie strandde hij later nogmaals een vriend kreeg, vertrouwde hij dit toe aan een vriend die zijn mond voorbij praatte.

,,Toen werd ik door de ouderenraad op het matje geroepen en kreeg de keuze voorgelegd om óf een einde aan mijn relatie te maken, waarbij ze me zelfs wilden helpen, óf een einde aan mijn lidmaatschap bij de kerk.''

AKELIG GEVOEL Bert koos na lang wikken en wegen voor het laatste. Hij mocht wel nog gewoon in de kerk komen. Uiteindelijk besloot hij toch om de kerk definitief te verlaten, omdat de verhoudingen tussen hem en de mensen in de kerk volgens hem compleet scheef waren komen te liggen.

Andere gemeenteleden hadden vragen over de reden waarom Bert niet langer de toetsenist was, maar 'gewoon' in de dienst zat. ,,Het bekeken worden en het gepraat erbij gaf mij een akelig gevoel. Met het verdriet dat ik er al bij had, was het uiteindelijk voor mij niet meer meer mogelijk om bij deze gemeente te blijven.''

Op dat moment was hij alles in één keer kwijt. ,,Ik was erg dienstbaar en mijn hele leven stond in dienst van de kerk. Elke avond was ik bij bijbelstudies, jeugdgroepen of muziekgroepen te vinden.''

Bert legt uit hoe hij gekwetst is in eigenlijk zijn hele sociale leven. ,,Ik had veel vrienden. Niet een handjevol, nee wel een stuk of tachtig. Ik raakte ze allemaal kwijt, omdat ik voor mijn homoseksualiteit uitkwam en de kerk 'moest' verlaten.''

GOSPELMUZIEK Na deze voor hem dramatische gebeurtenissen kwam Bert 25 jaar lang niet meer in een kerk. ,,In die periode heb ik mijn geloof volledig losgelaten, maar op een gegeven moment ben ik weer gospelmuziek gaan draaien. Puur omdat de teksten best goed zijn'', vertelt Bert. ,,Uiteindelijk hoorde ik van kennissen, die ook homo zijn, van een andere kerk in Veenendaal. Daar ben ik naartoe gegaan.''

Ondanks het feit dat hij weer geregeld een kerkdienst bijwoont, heeft Bert nog steeds last van alles wat er in zijn verleden is gebeurd. ,,Ik ben gekwetst door heel veel mensen. Ik heb soms nog steeds nachtmerries. En ik durf geen christelijke contacten meer te leggen, want ik ben bang opnieuw gekwetst te worden."

De littekens blijven, Bert komt tot dusver ook in zijn nieuwe kerk niet uit voor zijn geaardheid uit angst voor de reacties. Ondanks alles gaat hij inmiddels alweer ruim een jaar met plezier naar de kerk en hij merkt dat hij zich daar ondanks alles thuis voelt.


GENEZING ,,Wij horen regelmatig dat de overtuiging dat je van homoseksualiteit kan genezen of veranderen nog leeft, vooral binnen de evangelische en pinkstergemeenten'', reageert Miranda Terpstra, initiatiefnemer en voorzitter van Wijdekerk. Dit is een organisatie die de mate van acceptatie van LHBT'ers in kerkelijk Nederland in kaart brengt. Terpstra laat weten verschillende medechristenen te kennen die LHBT'er zijn en hiermee te maken hebben gehad.

Volgens Terpstra hebben jongeren die opgroeien binnen een kerkgemeente vaak een veelal negatief beeld van homoseksualiteit. Wanneer ze zelf homoseksuele gevoelens hebben, kan dit ervoor zorgen dat ze het graag anders willen zien. ,,Vaak zitten ze ook lange tijd in een fase van zelfontkenning en gaan ze ook heterorelaties aan in de hoop dat dit hen erover heen helpt of dat God hen wel verandert. Sommige LHBT'ers kost het jaren voor zij tot daadwerkelijke zelfaanvaarding komen'', aldus de voorzitter van Wijdekerk. 

OPROEP Bureau Spotlight is benieuwd of meer mensen uit de regio Veenendaal/Ede/Barneveld ervaring hebben met zogenaamde 'genezingstherapieën'. Help ons verder en neem contact op door een mail te sturen naar bureau@bureauspotlight.nl. Lees het volledige verhaal en meer op de website www.bureauspotlight.nl.

Bregje Notenboom en Job Oldegbers zijn studenten journalistiek en zijn bezig met dit onderzoek voor Bureau Spotlight, een nieuwe onderzoeksredactie in de regio Foodvalley. Bureau Spotlight is een samenwerking van BDUmedia, Omroep Ede en de School voor Journalistiek van de CHE in Ede. Het onderzoeksplatform is mede mogelijk gemaakt dankzij subsidie van het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek.

Afbeelding
Mail de redactie
Meld een correctie

Wim Vonk
Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie