Op een oprijlaan ergens in Ede loopt een kale man naar een garage. Hij opent de deur van de garage, kijkt wat rond, doet de deur weer dicht, en loopt weer weg. Terwijl hij langs het raam loopt, zwaait hij vriendelijk naar de mensen in huis die zijn groet beantwoorden met een even vriendelijk gebaar. Op het eerste gezicht niets vreemds. Maar schijn bedriegt. De man die daar liep was namelijk een inbreker. Letterlijk 'was'. Want Evert Jansen heeft jarenlang zijn verslaving bekostigd door middel van het plegen van inbraken, maar zet tegenwoordig zijn kennis en kunde preventief in.
Lachend komt Jansen vertellen wat er zojuist gebeurde. ,,Er hangt daar een briefje'', legt hij uit. ,,Daar staat gewoon op; 'pakketjes graag in de garage'. Ik loop de garage in, kan pakken wat ik wil, loop terug en zwaai nog even vriendelijk alsof ik de postbezorger ben. En zo makkelijk gaat het dus. Gewoon zo normaal mogelijk doen en niet twi..
