Vriendjesjournalistiek?

Bij het schrijven van deze column zitten mijn vrouw en ik een paar dagen in New York. Beetje rondlopen, fietsen (ja, prima fietspaden langs de Hudsonrivier en rond Wall Street), in Central Park vogels bekijken, het stikt er werkelijk van de mussen, en zo natregenen dat je geen droge draad meer aan je lijf hebt.

Toch is er de deadline. Vakantiebelevenissen optekenen, is wel erg makkelijk. Alhoewel de boomspiegels in alle straten van Midtown Manhattan fantastisch zijn. Nog nooit zoiets gezien.

Ik dacht aan de actualiteit, bijvoorbeeld afval of de losgebroken discussie in De Gelderlander over MTB'en in de natuur. Een opmerking erover. Brooklyn Bridge heeft een smal fietspad en honderden toeristen lopen over het nog smallere voetgangersgedeelte. Gescheiden door een witte streep en het gaat goed, omdat men rekening met elkaar houdt.

Terug naar de actualiteit. Af en toe lees ik de columns van EdeDorp.nl. Zit wat kwaliteitsverschil in, maar je steekt er meestal wel wat van op. Zo ook die van George Knottnerus met de titel Burgemeesterscolumn. Hij vindt en passant ook nog een nieuw begrip uit en dat heb ik dan ook meteen bovenaan mijn bijdrage gezet.

REAGEREN Er zit wel iets in van wat deze collega zegt. Zijn punt is dat ik misschien gespaard wordt, omdat je een aardig stukje kan schrijven. Kan zijn, het heeft wel twee kanten. Mijn vingers jeuken wel eens om in een column wat speels, maar ook scherp te reageren op een andere columnist. Vroeger had je zelfs columnistenoorlogen. W.F. Hermans en Gerrit Komrij konden er wat van. 'Ooit waren stukjes heel gevaarlijk', kopte Trouw lang geleden. Robespierre had het pamflet als wapen ten tijde van de Franse revolutie. Daarvoor noemde men het een opstel, zoals de filosoof Rousseau dat deed.

Maar ik kan en ga niet scherp reageren in mijn stukjes, want dan ben je geen collega-columnist meer, maar de burgemeester. Zie hier, het werkt echt naar twee kanten. Verder ben ik niet van plan om een soort dagboek of activiteitenoverzicht als burgemeester te schrijven, want dat doen er al te veel. Ik zal dus vriendelijk (...), blijven schrijven.

René Verhulst, burgemeester Ede