Ook Edenaren minder gewenst op virusarme Waddeneilanden

EDE Tussen Edenaren en het eiland Texel is al zo'n halve eeuw een speciale band. De oorsprong ligt in horecapersoneel dat aanvankelijk alleen in de zomermaanden op 't wad neerstreek. Wat volgde waren feestjes als 'Ouwe Sunderklaas' op 12 december, voetbaltoernooien, biljartuitwisselingen en vakanties. De Waddeneilanden waren lang virusvrij, maar kennen sinds donderdag de twee eerste besmettingen op Texel. 

 Henny Jansen

,,Coronavrij zullen we ook op de eilanden niet blijven. Sterker nog: ook wij moeten, zoals premier Rutte zei, groepsresistentie opbouwen. Maar met elkaar moeten we de beperkte medische voorzieningen op de eilanden ook niet onnodig op de proef stellen", liet burgemeester Michiel Uitdehaag eerder deze week aan de Texelse Courant weten. 

Tjeerd Belksma was ooit eigenaar van café De Peperbus in Lunteren. Sinds 2013 woont en werkt hij op Texel. ,,De liefde trok me naar het eiland. Helaas overleed mijn vrouw Helene twee jaar geleden aan darmkanker en ik zit zelf ook behoorlijk in de lappenmand. Ik ben inmiddels al drie keer gefeliciteerd dat de prostaatkanker onder controle is, maar volg wel weer een hormoonkuur. We moeten het er maar het beste van maken. Net zoals met het coronavirus."

'OVERKANTERS' ,,Ook hier kregen we zondag te horen over de sluitingen in horeca", vervolgt Belksma. ,,Ik ben barkeeper bij hotel De Pelikaan in De Koog. Het eten en drinken werd zondag gewoon afgemaakt. De volgende dag werden we egen om 15.30 uur naar huis gestuurd. Toch waren er nog zeventig gasten in huis. Ze kregen allemaal het ontbijt en diner op de kamer. De volgende dag was het eetgedeelte weer geopend. Het hotel volgt volgens mij daarmee de meest actuele richtlijnen van Koninklijke Horeca Nederland. Woensdag probeerden nog tien gasten in te checken. Helemaal tegen het advies van de Texelse huisartsen in. Zij deden een omroep aan de mensen van het vasteland, op Texel ook wel 'overkanters' genoemd, om Texel te mijden."

 ,,Of Texel nog coronavrij is, weet ik niet. Ik hoorde eerder donderdag dat een man in De Cocksdorp met ernstige verschijnselen is opgenomen in het ziekenhuis in Alkmaar. Zijn vrouw en drie kinderen hebben lichte aandoeningen."

Bijna overal hebben ze waterbakken staan

Edenaar Walter Hendriksen verblijft zo'n twee keer per jaar enkele weken op Texel. ,,Al zo'n dertig jaar", vertelt hij. ,,Ondertussen heb ik daar een behoorlijk kennissenkring opgebouwd. Heerlijk ook voor mijn 9-jarige labrador Marly. Zodra we de boot op rijden, is hij helemaal door het dolle heen. Honden zijn op Texel nagenoeg overal welkom, zeker in de horeca. Bijna overal hebben ze waterbakken staan en krijgen ze vaak wat te snoepen zoals hondenkoekjes. Het strand is natuurlijk een geweldige uitlaatplek. Texel zit diep in mijn hart. De vitrinekast is door de jaren heen aardig gevuld met dingetjes van het eiland."

'ZERE LONGEN' Door het coronavirus is het volgende uitstapje naar het eiland ook voor de medewerker van Tulp echter onzeker. ,,Dat kun je wel zeggen", reageert hij. ,,Sinds zondag zit ik zelf ziek thuis. Koorts, kortademigheid, zere longen. Meerdere collega's schijnen ziek te zijn. Gelukkig begin ik weer wat op te knappen."

,,Ook de gemeente Terschelling volgt de landelijke richtlijnen, maar....", voegt woordvoerster Marjolein Izeboid eraan toe: ,,mensen mogen officieel komen, maar laten ze alsjeblieft twee keer nadenken of het nu wel verstandig is."

Vakfotograaf en Edes raadslid Gert Jan Koster komt al dertig jaar op Terschelling en had er ooit een woning. ,,Mijn vader had een huisje op Ameland, maar Terschelling heeft me toch getrokken. Onze dochter Nina is er blijven plakken. Ze heeft een tapasrestaurant in West-Terschelling, El Mundo in de Boomstraat. Heel veel eilanders met een horecabedrijf verblijven nu in het buitenland. Je verwacht het niet half maart, maar er kwamen afgelopen weekend nog vele bezoekers naar Terschelling. Het bedrijf van mijn dochter kan qua organisatie een onverwachte toeloop wel aan. Maar veertig bezoekers, of twee stromen van veertig, is nogal een verschil in deze periode."

Voormalig VVV-directeur Wim Jacobs vertoeft momenteel op Terschelling. Hij komt er al sinds 1973. ,,We hebben ons verblijf maar met een dag of veertien verlengd. Ik ben in Ede onder meer betrokkenen bij Stichting Recreatie Veluwe & Vallei (SRVV). Verschillende evenementen zijn afgelast, dus teruggaan is niet nodig. We maken van de nood maar een deugd. Ons huisje in Midsland-Noord wordt nu al geschilderd en opgeknapt. Verder is een aantal supermarkten geopend. Meer hebben we niet nodig."

DUITSERS,,Het is momenteel heel rustig op Terschelling", constateert Jacobs. ,,Ik hoorde dat de Duitse waddeneilanden en Texel op slot zijn gezet. Klopt dat? Ook op Ameland komen veel Duitsers."

Dat zegt genoeg over de angst

De ouders van Lisette Ruzius uit Bennekom, Kees en Cobi, wonen in Hollum op Ameland. Ze hebben een souvenirwinkel in Ballum naast het voormalige huis van Gert Jan Koster. ,,Samen met mijn partner Huibert komen we er zo'n vier keer per jaar. Vooral op verjaardagen", vertelt de webredacteur van het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid in Utrecht. ,,Mijn vader is 7 april jarig. Mijn moeder doet er doorgaans alles aan om ons naar Ameland te krijgen, maar enkele dagen geleden vroeg ze ons toch dat dit keer niet te doen. Dat zegt genoeg over de angst."

Lisette Ruzius combineert haar bezoek aan Ameland altijd met een bezoekje aan haar favoriete schoonheidsspecialiste. ,,Ik kreeg een mailtje dat de eigenaresse haar bedrijf voorlopig sluit. Ik hoorde overigens dat het vorige week nog behoorlijk druk was op het eiland. Mijn vader heeft een meubelfabriek in Noordhorn en moet om de zaak draaiende te houden zo nu en dan naar het vasteland. Op de veerboot zijn de regels ook aangescherpt. Ze willen zo weinig mogelijk passagiers in het restauratiegedeelte. Het advies luidt tijdens de vaart in de auto te blijven zitten."