,,Een blauwborst. De vogel uit de boekjes bestond dus echt.''
,,Een blauwborst. De vogel uit de boekjes bestond dus echt.'' Michael de Vries
Natuurcolumn

'Mythische' blauwborst ook in Ede vaker te zien

6 mei 2020 om 14:33 Opinie

EDE Net als veel andere natuurliefhebbers heb ik herinneringen uit de tijd dat ik begon met mijn hobby. Ik schreef al eerder dat ik ben begonnen als vogelaar. Later werd mijn interesse breder. Maar misschien was het ook wel goed om enkel met vogels te beginnen. In de natuur is zoveel te zien dat je tureluurs zou worden van alles wat je ziet, leest en hoort.

Michael de Vries

Mijn eerste twee vogelboeken weet ik ook nog. In één daarvan stonden prachtige kleurenfoto’s met veel informatie. Een mooi dik boek om thuis in te kijken, maar voor in de natuur was het wat onhandig. Het andere was een klein smal boekje. Blauw, met een ooievaar voorop. Wat heb ik vaak met dat boekje in mijn handen buiten gelopen.

Dit tweede boekje heb ik nog steeds en staat, samen met veel andere natuurboeken, in de kast naast het bureau. Bij veel pagina’s heb ik wel een herinnering. Op pagina 39 stuit ik op de blauwborst. Het was één van die vogelsoorten die gelijk in het oog sprong toen ik begon. Ik had er destijds nog nooit van gehoord. De roodborst kende ik toen al wel, maar de blauwborst? 

Jaren later zag ik bij de Palmerswaard, achter Rhenen, ver weg en heel kort mijn eerste blauwborst toen ik er samen met mijn vader was. Een kort moment vloog de vogel uit de ruigte en ging bovenin een struikje zitten. Wat was ik onder de indruk van mijn eerste blauwborst. De vogel uit de boekjes bestond dus echt! Bij thuiskomt schreef ik hem vol trots op mijn ‘all time vogellijst’, met datum en locatie erbij.

Hoewel het met sommige vogels slecht gaat, is de blauwborst een soort die in aantallen toeneemt. Gelukkig maar. De voor mij eerst bijna mythische blauwborst laat zich steeds vaker zien. Ook rondom Ede is de vogel met een beetje geluk waar te nemen.

Toen ik laatst een stukje fietste en de rietkragen en paaltjes nabij water in de gaten hield, werd ik over een lengte van twee kilometer verrast door vier zingende blauwborsten. Ze zingen luidkeels om indruk te maken op de vrouwtjes. Maar niet alleen de vrouwtjes blauwborsten zijn ervan onder de indruk. Ook ik ben dat nog steeds, na al die jaren.

Michael de Vries is natuurliefhebber en leerkracht basisonderwijs. De natuurcolumn verschijnt tweewekelijks.

Mail de redactie
Meld een correctie

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie