Brieven Malkander-coaches (6): 'Het leven blijft soms rauw en ruw'

EDE Lisan Verboom en Ruth van Swaay zijn collega's bij welzijnsorganisatie Malkander. Allebei zijn ze samenlevingscoach. Lisan in Ede en Ruth in de dorpen van de gemeente Ede.

,,Een samenlevingscoach richt zich met name op collectieve wensen, activiteiten en processen in wijken en dorpen'', leggen Lisan en Ruth uit. ,,Door zichtbaar te zijn in een wijk of dorp weten bewoners ons te vinden en halen wij ook de vragen op. Vanuit deze startpositie kijken wij samen hoe we de vraag collectief kunnen maken. Kerntaken zijn het verbinden van mensen en organisaties; dit vanuit onze expertise en gesprekken die we voeren in de wijk.''

Sociaal werkers zijn aangemerkt als cruciaal beroep. Dat betekent dat Lisan en Ruth juist ook in de coronacrisis van wezenlijk belang kunnen zijn. In deze briefwisseling schrijven ze naar elkaar over deze intensieve en allesbepalende periode. Hieronder de zesde brief, van Lisan aan Ruth.

Ede, 13 mei 2020
Lieve Ruth,

Wat heb je een moedige brief geschreven! Prachtig om te lezen en zo de lijnen in je leven te leren kennen. Het leven leert ons langs lastige paden soms mooie dingen, zoals ‘samen’. En veiligheid. Maar het leven blijft soms ook rauw en ruw, zoals nu in deze coronacrisis. Dan voelt het onveilig, en eenzaam. 

Pas schreef onze Edese burgemeester over eenzaamheid ‘… dat je niet eenzaam bent op een onbewoond eiland, maar eenzaam ben je wanneer er van alles om je heen gebeurt waar je geen greep op hebt, wat onvoorspelbaar is’. En dat is precies wat er nu aan de hand is. We leven in een wereld waar we geen grip op hebben.

En leven in een bedreigende wereld waar je geen grip op hebt, brengt je hoofd soms nogal op hol. Je gedachten maken je bang. Je tekent in gedachten scenario’s uit die je beangstigen. Ik kom de laatste maanden veel mensen tegen die ‘in hun hoofd zitten’. En hoe kom je daar uit? Wat doet je goed als je bang bent en je onveilig voelt? Hoe kun je als sociaal werker dan van waarde zijn voor inwoners? Dat zijn lastige vragen die je stelt, Ruth.

Die bedreiging en daardoor onveiligheid ervaren, ken ik heel goed. In mijn kinder- en tienerjaren is mijn moeder tot twee keer toe dodelijk ziek geweest en wonderbaarlijk toch genezen. Dat was voor mij en mijn broertjes en zusje heel bedreigend en onveilig. Veel redeneren hield mij op de been: over waarheden en onwaarheden, over goed en fout. Zo ordende ik mijn wereld in deze dreigende situatie. Want de dreiging dat ik mijn moeder zou verliezen, was heel reëel. En zo’n grote dreiging waar je geen invloed op hebt, is heel heftig.

Later leerde ik dat zulke heftige onveiligheid ervoor heeft gezorgd dat ik mijn gevoel had uitgeschakeld. Want in zo’n bedreigende situatie is gevoel niet te doen. Zeker niet als je daar nog niet zo in thuis bent. De afgelopen tien jaar pas heb ik geleerd om de dreiging in de ogen te kijken. Om het te voelen. En het niet meer weg te redeneren.

Het eerste wat ik ontdekte, is dat gevoel veel te maken heeft met je zintuigen. Met je gevoel voel je een vorm, voel je zacht of hard, voel je nat of droog. Je voelt de wind en de zon op je huid, je voelt aanraking. Daar komt over het algemeen geen redeneren aan te pas. Met je ogen, oren, neus en smaak zie, hoor, ruik, proef je dingen, kun je dingen onderscheiden, vind je dingen mooi, lelijk, lekker of vies. Toen ik dat ontdekte, en me meer bewust werd van wat ik met mijn zintuigen allemaal oppikte, begreep ik beter wat voelen is. 

Bewuster waarnemen met mijn zintuigen, dat gebruik ik als ik in mijn hoofd zit. Als ik mezelf bang maak. Als alles me aanvliegt. Mijn zintuigen helpen me om meer in het nu te zijn, waar ik nu ben en beweeg. Het helpt me om niet te verzanden in een gebied vol gedachten die buiten mijn invloedsfeer staan. Het behoedt me voor verlammende angst.

Grappig hoe ik dat ook terug zie in jouw brief: Je stelt moeilijke vragen vanuit je hoofd. En uiteindelijk ga je iets met je handen doen, je zintuigen, je hond knuffelen en eten maken.

Heel veel liefs!
Lisan

Reageren? Mail naar info@malkander-ede.nl