Jerry van de Berg in de keuken van Buurtcentrum De Velder. ,,Koken is echt mijn passie."
Jerry van de Berg in de keuken van Buurtcentrum De Velder. ,,Koken is echt mijn passie." Eetbaar Ede

Jerry kookt al ruim 20 jaar voor ouderen in Ede

20 november 2020 om 11:00 Maatschappelijk

EDE ,,Koken is echt mijn passie”, vertelt Jerry van de Berg. ,,Ik vind alles van koken leuk, maar het belangrijkste is dat ik tevreden mensen weg zie gaan, dat is de voldoening. Sommige van onze bezoekers koken nooit voor zichzelf, hier krijgen ze een driegangenmenu, dat is echt genieten voor die mensen. Veel van onze bezoekers zitten alleen en zijn eenzaam, het samenzijn is voor veel mensen een belangrijke motivatie om te komen.”

Jerry van de Berg kookt al 5 jaar in Buurtcentrum De Velder en kent de vaste groep mensen inmiddels goed. ,,Het is van alles wat, maar wel vooral ouderen, zo vanaf 70 jaar. Mannen, vrouwen, echtparen, ook mensen uit de seniorenflats, er wonen veel ouderen in deze wijk Veldhuizen B. Er komt ook vaak een echtpaar uit Syrië en een Irakese vrouw, er zijn veel nationaliteiten, ook bij de vrijwilligers.”

OPEN EETTAFEL Jerry kookt samen met vrijwilligers drie keer per maand voor een open eettafel. Iedereen is welkom bij de open eettafel. ,,Sommige mensen koken nooit voor zichzelf. Die mensen eten veel afhaal-eten of kant-en-klaar maaltijden, die halen een maaltijdje of eten een broodje. Dat zijn vooral de alleenstaande mannen. We hebben een vaste gast, een man alleen, hij kijkt er iedere week echt naar uit. Hij is er iedere keer als eerste. Hier krijgen onze gasten een drie-gangen menu, dat is echt genieten voor de mensen. Ze mogen ook zoveel eten als ze zelf willen. Wat over is geven we ook wel mee aan mensen zodat ze dat de volgende dag kunnen opwarmen. Onze bezoekers zijn heel enthousiast, veel mensen zitten alleen en zijn eenzaam. Voor veel mensen is de motivatie om te komen toch het samenzijn.”

CORONA ,,Tijdens de corona-lockdown was er geen open eettafel, dat vond ik vreselijk, ik heb het heel erg gemist en onze bezoekers ook. In juni zijn we weer begonnen, toen kwamen er meteen weer 25 tot 30 mensen. Er blijven nog wel mensen weg, voor corona waren er 40 tot 50 mensen steeds bij een open eettafel. We hebben wel alles aangepast, we scheppen op achter een scherm, doen alles met handschoenen aan, en mensen moeten blijven zitten, als ze een drankje willen bestellen ze dat bij ons. Ze kunnen niet meer naar de bar lopen.”

Tijdens de corona-lockdown was er geen open eettafel, dat vond ik vreselijk, ik heb het heel erg gemist en onze bezoekers ook

VOORBEREIDEN Er is inmiddels een vaste manier van werken bij de open eettafel. ,,We proberen het op een huiselijke manier te doen, maar wel een beetje professioneel”, vertelt Jerry. ,,Ik bedenk zelf de menu’s en doe de boodschappen. Dat doe ik vaak in de buurt bij de Turkse supermarkt bijvoorbeeld en ik kijk naar aanbiedingen. Als we wat winst maken, is dat voor het buurtcentrum. Op de donderdagmiddag is er dan een vaste groep vrijwilligers die helpt met snijden en voorbereiden. We hebben bijvoorbeeld Kees, die is zelf ook al 70, maar hij helpt iedere week met het snijwerk. Als we Indisch koken begin ik een dag van te voren, dat moet allemaal lang stoven. Eens per maand organiseren we zo’n Kupulan, een bijeenkomst met muziek, dans, een verloting en echt Indisch eten. Daar komt normaal gesproken een flinke groep ouderen, veelal met Indische roots. Op die manier kunnen we dat nu in coronatijd niet organiseren, dat is wel jammer.”

GEZONDHEID ,,We koken alles vers, met verse groente. Ook de Indische gerechten. Ik kook met weinig zout, zoveel mogelijk met kruiden. Mensen komen vooral voor iets bijzondere gerechten, Hollandse pot kunnen ze thuis ook wel eten zeggen ze dan. Maar als ik dan soms iets eenvoudigs maak zoals groentesoep en daarna sperzieboontjes met kip, komen er toch onverwacht weer heel veel mensen op af.”

VEEL GELEERD Koken speelt een grote rol in het leven van Jerry. ,,Koken heb ik altijd al leuk gevonden, ik heb er geen opleiding voor gedaan maar door veel te kijken en te proberen heb ik veel geleerd. Ik werkte vroeger bij de douane, maar ben al een tijd geleden afgekeurd. Ik kookte altijd al wel, ook als kind vond ik dat al leuk. Toen ik nog werkte deed ik al vrijwilligerswerk als kok maar toen ik uiteindelijk helemaal afgekeurd werd wilde ik graag koken maar ook iets doen voor andere mensen en voor de maatschappij. Ik heb gewerkt bij Belmonte en bij ’s Heeren Loo, samen met hun cliënten. Van de chefs daar heb ik veel geleerd, bijvoorbeeld het koken met luxe producten, hoe je een gerecht opmaakt en het werken met kruiden.”

(De tekst gaat onder de afbeelding verder)


DE MEERPAAL Jerry woont zelf niet in Veldhuizen, hoe is hij toch bij De Velder terechtgekomen? ,,Ik woon in Ede-Zuid. Ik ben daar ook 22 jaar geleden gestart bij Buurthuis De Meerpaal, daar kookte ik toen samen met Jules van Slooten. Van hem heb ik Indisch leren koken. We hebben samen wereldmenu’s opgezet, iedere keer kookten we met een heel nieuw thema. Daar hebben we ook erkenning voor gekregen, we kregen er een prijs voor, dat was wel heel erg leuk. Na Buurtcentrum De Meerpaal ben ik gaan koken bij De Maanen. De Maanen is helaas verdwenen en nu kook ik alweer 5 jaar bij Wijkcentrum De Velder met veel plezier. Ik doe daar van alles, ik vind het leuk om bezig te zijn. Ik sta achter de bar bij de kaartclub, ik bak patat op Koningsdag, het is echt een leuke groep mensen hier.”  

Ik heb nog allerlei plannen voor de toekomst. Het lijkt me mooi als we ook nog wat nieuwe doelgroepen kunnen bereiken

TOEKOMSTPLANNEN Van de Berg wil zeker door blijven gaan met het koken voor de Open Eettafel. ,,Ik blijf gewoon doorgaan, ik ben graag bezig, ik ga ervoor zolang het lukt. Als ik maar met eten bezig ben, dan is het  goed. Ik heb nog allerlei plannen voor de toekomst. Het lijkt het me heel mooi als we ook nog wat nieuwe doelgroepen kunnen bereiken. Ik kook nu af en toe ook voor een groep Parkinsonpatiënten, eerder heb ik gewerkt met mensen met Down, zoiets lijkt me voor de toekomst in De Velder ook heel mooi. Mogelijk krijgen we in de toekomst een ander pand. Als we een grotere ruimte krijgen, met een meer professionele keuken, zou het bijvoorbeeld erg leuk kunnen zijn om een wijkrestaurant te starten. Wie weet met een terras, waar je dan geserveerd wordt door mensen met Down. Het is wel heel mooi als je iemand met Down op weg kan helpen. Werken met mensen met Down kost soms veel energie, maar het is wel mooi als het lukt.”

GIGANTISCH MOOI ,,Ik zou ook graag eens nadenken of er mogelijkheden zijn om te koken met patiënten met Alzheimer. Dat lijkt me zo gigantisch mooi, een hele mooie uitdaging. Die mensen willen graag zo lang ze nog kunnen zich nog nuttig maken. Anders gaan ze achter de geraniums zitten en is het klaar. Ik zag op TV een programma waar mensen met Alzheimer helpen in de keuken, dat lijkt me gigantisch mooi om te doen. Daar zit een grote persoonlijke motivatie achter, mijn schoonmoeder leed aan Alzheimer, dat was vreselijk. Mensen met die ziekte kunnen toch nog wel veel en willen dat ook graag nog doen. Maar dat is een groot project, waarvoor je moet samenwerken met andere partijen zoals Malkander of Stichting Alzheimer. Het is nog maar een idee, daarover moeten we nog gaan nadenken met z’n allen.”

Dit artikel wordt u aangeboden door Eetbaar Ede. Voedsel verbindt Ede; we ontmoeten elkaar, activiteiten ontstaan en verhalen worden verteld. Eetbaar Ede is de community voor gezond, lokaal en duurzaam voedsel in de gemeente Ede. Kijk voor meer informatie op EetbaarEde.nl, Facebook, Linkedin, Twitter of Instagram.

Mail de redactie
Meld een correctie

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie