‘Je verliest jezelf in schilderen’

13 oktober 2010 om 00:00 Cultuur

In haar woning hangt werk van haar hand, terwijl haar kleindochter zich op een kleurboek stort. Oma lacht... ,,Ja, ik laat de kinderen ook op echte doekjes hun gang gaan en leer ze kleuren mengen. Op een echte ezel.’’

Marie Louise Kuypers stort zich op abstract EDE - ,,Ik heb geen plaatjes of foto’s nodig, want ik schilder vanuit mijn hart. Ik laat het gewoon gebeuren, dat vind ik het fijnste’’, zegt Marie Louise Kuypers (63). De Edese maakt deel uit van de groep Explorion, gelieerd aan Cultura en schildert al twaalf jaar. Nu exposeert ze haar olieverfschilderijen bij Cultura aan de Kerkweg 61.

door Freek Wolff

Het werk wat er hangt is vooral abstract. Een opvallend expressief schilderij heet ‘Overgave’, terwijl Kuypers deze titel pas achteraf aan haar kunstwerk gaf en ze er zelf vier acrobaten in ziet. ,,Dat onstaat als ik bezig ben, maar als een ander er zelf iets bij kan bedenken, vind ik dat prima. Ik kijk zelf ook graag naar andere kunst.’’

Picasso

Ze houdt van het werk van de oude meesters, zoals Rembrandt, maar geniet ook van de ontwikkeling die Pablo Picasso meemaakte, van eerst heel figuratief werk naar het abstracte. ,,Boeiend!’’ Ze bewondert het werk van Kees van Dongen.

Het creatieve bloed borrelde bij de geboren Edese al vroeg naar boven. ,,Maar ik had een druk gezinsleven en heb voor mijn ouders gezorgd. Daarna had ik meer tijd en ben ik intensief begonnen met schilderen. Ik ben op les gegaan bij Krek, waar David Tonnaer me veel leerde. Eerst om alle technieken onder de knie te krijgen, met tekenen, houtskool, krijt, aquarel, acryl en olieverf. Om te kijken wat ik werkelijk leuk vind.’’

Het werd dus de olieverf. ,,Omdat je er schitterende technieken bij kunt toepassen en ik de intense kleuren erg mooi vind. Het heeft een langere droogtijd en je kunt er laag na laag mee opbouwen.’’ Ze toont een tweeluik waar ze mee bezig is. ,,De natuur inspireert. Dit is naar aanleiding van de vulkanen die ik in Indonesië zag.’’ Ze werkt met kwasten, spatels en een kam.

Aan de wand hangt een schilderijtje: een vaas met hortensia’s. ,,Dat was een opdracht en gaat naar Frankrijk. Dat contact kreeg ik via mijn zus die daar woont.’’ Eerder liet ze er een achter in Italië.

Exposities waren er van haar werk al in Velzen, Doorn en in Ede aan de muren van Huis Kernhem en nu in het kantoor van Welstede. Misschien gaat ze ook tentoonstellen in Frankrijk. ,,Het leuk is dat ze het daar in kerken combineren met met andere kunstvormen zoals muziek. Maar het is natuurlijk een hele onderneming om alles daar heen te brengen.’’

,,Je kunt je uiten. Het is spelen met verf en kleuren. Ik voel me hier erg happy bij. Je verliest jezelf in schilderen, het bevrijdt je.’’ Kuypers schildert dikwijls als ze luistert naar (vooral klassieke) muziek. ,,Ik heb een aantal cd’s van IJslandse muzikanten. Gunnar Pordorson is bijvoorbeeld een geweldige componist en een goeie zangeres uit dat land die ik zelf ken is Diddu. Die muziek raakt me, al is het niet de gemakkelijkste soort. Het is geen trieste muziek overigens. Ik heb iets met IJslanders. Ik ga er ook heen.’’