Hoorzitting: ‘Geroezemoes is de mooiste muziek’

20 april 2011 om 00:00 Achtergrond

Uit zijn enthousiasme voor één bepaalde band, komt toch zijn voorkeur wel naar voren. ,,Ik was al verkocht, maar toen ik in 1976 voor het eerst naar een concert van Status Quo ging, was ik echt helemaal om. Ieder jaar ga ik naar een concert van ze. Het meest bijzondere concert was zeven jaar geleden in Ischgl, Oostenrijk. We stonden tussen duizenden mensen in de sneeuw, iedereen op skischoenen en in skipak. Dat zijn dingen die je altijd bij blijven.’’

EDE - Hij omschrijft zichzelf als ‘gewoon een liefhebber van muziek’. Voor Peter Prinsen, eigenaar van stadscafé Oscar, doet de muziekstijl er niet toe. ,,Het gaat er om dat het bij je past en je er een klik mee hebt.’’ door Judith Tak

Al op jonge leeftijd kwam hij in aanraking met muziek. ,,Mijn ouders waren eigenaar van Café de Bospoort. Daar stond een jukebox, met de leukste plaatjes erop. ‘This Strange Effect’ van Dave Berry was mijn eerste plaat.’’ De gezelligheid die hij thuis ervoer, kwam deels door de accordeongeluiden die zijn zus produceerde. ,,Helaas heb ik zelf nooit een muziekinstrument bespeeld. Het is nooit te laat om te leren, maar ik zie het niet meer gebeuren. Één van m’n zoons volgt wel muzieklessen en ik ben zijn grootste fan.’’

Als eigenaar van stadscafé Oscar, weet hij als geen ander hoe sfeerbepalend muziek kan zijn. ,,Het is lastig om in een restaurant de juiste muziek te draaien, want iedereen heeft een andere voorkeur. Het is belangrijk dat het puur als achtergrondgeluid fungeert. Voor mij is het ondergeschikt, maar Ede is nog niet klaar voor een stadscafé zonder muziek.’’ Prinsen geniet namelijk het meest van café’s zonder muziek. ,,In een stad als Haarlem zie je dit wel, maar hier nog niet. Het geroezemoes van de gasten is de mooiste muziek. In Ede krijg je dan al gauw de opmerking ‘Wat is het stil hier’. Het lijkt een teken van ongezelligheid te zijn.’’

De muziek is echter niet altijd ondergeschikt. ,,In de Pimpelhof gingen we helemaal los achter de draaitafels. We konden onze eigen muziek draaien en naarmate het later werd, ging het volume ook omhoog. Ook in Portpijp, bij Buitenzorg, kwamen veel jongeren. Daar draaiden ze alles wat de mensen wilden horen. Elke avond was er muziek. De dj werd helemaal gek van me, omdat ik avond na avond Status Quo aanvroeg.’’

De Edenaar geniet altijd als hij naar een concert gaat. Een aantal keer per jaar staat hij voor het podium. ,,Maar niet meer zo dichtbij als vroeger. Toen stond ik altijd vooraan en ging ik uit m’n dak.’’ Heel wat concerten heeft hij dus al bezocht en bijna allemaal waren ze goed. ,,Alleen bij Earth, Wind & Fire ben ik weggelopen, dat was zo slecht.’’

,,Afgelopen week stond ik nog bij Acda en De Munnik, dat was echt waanzinnig. Toen m’n vrouw en ik elkaar net hadden ontmoet gingen we ook naar een concert van hen. Het voelt alsof ik thuis of bij vrienden ben als ik daar sta.’’ Een herinnering bij een specifiek nummer noemen, blijkt een lastige opgave. ,,Het hele leven zit vol met herinneringen en je hebt zoveel geweldige momenten in je leven. Toen een vriend van me in New York trouwde, stonden we met een groepje van 15 tot 20 Edenaren op het dek van een grote boot die over de Hudson voer. Met een glas champagne in onze hand zongen we ‘New York, New York’ van Frank Sinatra.’’ Ook als de ‘vroege vijftiger’ nadenkt over zijn volgende tripje naar Oostenrijk, begint hij te lachen. ,,Ik zie al helemaal voor me hoe een vriend van me op de bar staat. Met zijn lange haar bespeelt hij zijn eigen luchtgitaar, heerlijk!’’

Donderdagavond 21 april viert Oscar het éénjarige bestaan. Tijdens de feestavond zal de muziek net zo divers zijn als Peters smaak. The Blues Brothers verzorgen om half negen een spetterende show. De rest van de avond ontbreekt Status Quo natuurlijk niet, maar ook Tina Turner en Joe Cocker staan in de playlist, net als echte Hollandse meezingers.

Foto:

Peter Prinsen gaat ieder jaar naar een concert van Status Quo.