Turnplezier bij het Lunterse P.i.T. staat voorop

LUNTEREN - Het enthousiasme straalt je tegemoet. Tientallen turners, soms van zeer jeugdige leeftijd, gaan op de vloer uit hun dak. Een bezoek op een willekeurige zaterdagmorgen aan de Lunterse sporthal 'Ut Sporthuus' geeft daarom een aardige inkijk bij turnclub P.i.T.

,,Dat klopt", steekt de sinds anderhalf jaar als voorzitter fungerende Stineke van Harn van wal. ,,De naam zegt het eigenlijk al. Passie in Turnen, maar je mag 'passie' ook vervangen door 'plezier'. Beide elementen staan bij ons voorop", vervolgt de enthousiaste preses. P.i.T. biedt een scala van mogelijkheden. ,,Je kunt het niet zo gek bedenken of je vindt wat van je gading. Eigenlijk is de club van maandag tot en met zaterdag in beweging."

Kader

P.i.T. is in de gelukkige omstandigheid over deskundig kader te beschikken. En in het rijke bezit van vele vrijwilligers. ,,Natuurlijk heb je er nooit genoeg. Maar onze club mag zeker niet klagen. Rijden naar wedstrijden. Helpen bij de trainingen. Werven van sponsoren. En zo kan ik wel even doorgaan is geen probleem. De bereidheid is groot."

Hoe het allemaal begon heeft Stineke van horen zeggen. ,,Ik ben sinds achttien maanden voorzitter. Daarvoor heb ik de club uiteraard wel gevolgd. Dat is ook logisch als je kinderen er turnen. En dan komt van het een het ander. Voor je het weet hanteer je de voorzittershamer. Waarom ze mij kozen? Misschien niet voor mijn vergadertalent. Maar wel voor mijn organisatietalent. Ik kom na wat ik beloof. En leg gemakkelijk contacten", zegt ze in alle bescheidenheid.

Inmiddels heeft P.i.T. ruim honderd leden. En wekelijks komen er nog nieuwe bij. Misschien wel mede door onze vernieuwingsdrift. Zo is dat laatste loot aan onze turntak: Freerunning een doorslaggevend succes', oordeelt Stineke van Harn.

Die wel beseft dat de echte basis altijd op de turnvloer wordt gelegd. En daarin is trainster Marijke Moraal een belangrijke schakel. ,,Ik ben niet belangrijker dan de club. Samen hebben we de schouders eronder gezet. En met succes", zegt Moraal met gepaste trots. ,,De vereniging heeft op veel terreinen enorme progressie geboekt. Maar wat onverkort is gebleven is Passie en Plezier. En dat in willekeurige volgorde", benadrukt de trainster.

Medaille is geen doel maar de individuele ontwikkeling

Turnclub P.i.T. komt nu uit op tweede divisie niveau. Hoe anders was dat bij de start. ,,Dat was de laagste, zesde divisie", weet Marijke Moraal zich te herinneren. ,,Onlangs behaalde de club tien medailles in de voorronden divisies 1 tot en met 4. Maar die prestaties zijn niet zomaar uit de lucht komen vallen. De inzet van een turner is belangrijk. Maar ook de kennis en het enthousiasme van de leiding. Samen een doel bepalen, steeds weer grenzen verleggen en met elkaar blij zijn als dat doel is behaald. Dat kan voor de een een koprol zijn, voor de ander een salto en voor de derde een medaille. Daarom volgen wij onze leden ook intensief. Houden de voortgang bij en bespreken die met de turner en zo nodig de ouders", verklaart Moraal.

Die de ouders koestert. ,,Dat wordt wel eens onderschat. Maar ze zijn zo belangrijk. Alleen al komen kijken kan een stimulans zijn. Maar de ouders doen gelukkig veel meer. Zo organiseren ze een kerstmarkt en zijn de inkomsten voor P.i.T. De club mocht eerder al een 'schroefgordel' ontvangen", licht Moraal toe.

Ook Stineke van Harn is blij met die betrokkenheid van de ouders. P.i.T. is een relatief kleine vereniging. De kosten zijn hoog. Dat vraagt inventiviteit. Maar gelukkig is de sponsoring goed. Ondanks de kredietcrises hebben we niet te klagen. De Lunterse winkeliers, maar zij niet alleen, zijn gulle gevers. Het Lunterse sportleven wordt gekoesterd", weet Van Harn.

Dat beseft ook de plaatselijke Rabobank. Vanuit het Coöperatiefonds van Rabobank Lunteren werd een forse donatie (4400 euro, red.) ontvangen. ,,De Rabobank kijkt elk kwartaal naar de ontvangen aanvragen. Het is nu de tweede keer dat het Coöperatiefonds ons een fiks bedrag doneert. Dat scheelt een slok op een borrel. Daardoor kunnen wij de contributies betaalbaar houden."

Nieuwe loot

,,Freerunning is een betrekkelijke nieuwe loot aan de turntak. Ik werd door een vriendin in contact gebracht met het bestuur van P.i.T. Het klikte gelijk", steekt de negentienjarige Cyriel Gerrits van wal.Die onlangs stopte met de docentenopleiding op de ALO. ,,Ik heb al enige jaren ervaring met Freerunning lessen. Daarnaast heb ik genoeg turnbagage in huis om een leuke les te verzorgen. En uit het feit dat de groep (nu 22 red.) wekelijks groeit denk ik op de goede weg te zijn."Die er wel wat voor over heeft de Lunterse sporthal te bereiken. ,,Ik woon in Nieuwegein. Met de trein is het zo'n drie uur heen en terug. Maar elke les is tot nu een plezier geweest. Dus mij hoor je niet klagen."

Motorcrossen

Een opvallend lid is Lunteraan Kevin Kieft. Een motorcrosser die je niet zo snel in de Lunterse sporthal verwacht. ,,Waarom niet? Omdat ik aan motorcrossen doe? Het zijn supergave lessen. Je krijgt er sterke armspieren van. Daarnaast is het voor de conditie goed. En het is toch geen toeval dat mijn broer Randy, William Maasse en Henk Pater, ook motorcrossers hier aan deelnemen", zegt Kevin zelfverzekerd.Ook Gerrist ziet de tegenstelling niet. ,,Maar misschien komt dat omdat Freerunning niet alleen het gepolijste turnen is. Het maakt niet uit of een salto een tien of een vijf oplevert."

Cyriel Gerrist maakt graag gebruik een uitleg te geven. ,,In de anderhalf uur die ons terbeschikking staat moet men zoveel mogelijk bewegen. Nieuwe technieken worden behandeld wat al eerder geleerd is herhaald. We gaan zowel normale verplaatsing behandelen als salto's en we natuurlijk het geleerde ook toepassen tijdens het bewegen. Daarnaast zal er ook gevarieerd worden in het trainen in de gymzaal en het trainen in een vastgelegde omgeving (buiten). Naast het zelf uitvoeren leg ik ook veel nadruk op het helpen van elkaar en het krijgen van inzicht in bewegingen."

Solo

Gerrist runt bijna in zijn eentje de lessen. ,,Best zwaar. Soms kom je ogen en oren tekort. Maar dan schiet een collega of ouder me wel te hulp. Of ik een programma heb? Uiteraard bereid je je lessen voor. Maar improvisatie is me ook niet vreemd. Het belangrijkste is dat de deelnemers zich er goed bij voelen."

Moeder Kieft is een trouwe volgster van P.i.T. en freerunning in het bijzonder. ,,Aan de ene kant van de zaal doen de dochters aan turnen. Aan de andere kant zijn de zonen Randy en Kevin bezig. Het aantrekken van Cyriel is een schot in de roos. Ik weet dat mijn zoons en zij niet alleen uitkijken naar de zaterdagmorgen. En dat beiden er bij het crossen profijt van hebben is mooi. Maar ik denk dat het veel belangrijker is dat zij zich breed 'sportgericht' oriënteren. Het bestuur moet snel met Cyriel zaken doen. De groep groeit en een splitsing van lessen lijkt haast onontkoombaar", besluit Kieft.

Open armen

Stineke van Harn hoort het glimlachend aan. ,,Dat komt goed. In januari 2012 worden de lessen gesplitst. Van 09.30 -11.00 uur de beginners. En van 11.00-12.30 uur de gevorderden. Zowel bestuur als Cyriel zijn hier voorstander van. Dat komt goed", besluit zij haar relaas.

Meer informatie over de sympathieke Lunterse turnclub P.i.T. is te vinden op www.turnclubpit.nl. Nieuwe leden worden met open armen ontvangen.