‘Analyseren, hervormen en verbinden’

20 juni 2012 om 00:00 Achtergrond

,,De combinatie van het bestuurlijke aspect en de contacten in de samenleving, daarom lijkt dit me een prachtig vak’’, motiveert Eleveld haar stap. Ze kwam in 2006 de gemeenteraad binnen en ging vanaf 2010 in de voetsporen verder van haar vader. Jan Eleveld was immers twaalf jaar raadslid en fractievoorzitter van GroenLinks/PE. Vanwaar dat afbuigen van het meer progressief radicale pad? ,,Juist daarom misschien. Ik ben wel voor ‘groen’, maar die partij gaat ideologisch in mijn ogen te ver. Zover dat je zelfs geen auto meer kunt rijden. Ik wil zelf liever dingen bereiken, realiseren en daarbij spreekt het socialistische gedachtengoed me erg aan.’’

EDE - Ze heeft het analytische vermogen van een econoom en het sociale in haar genen. Een ideale combinatie voor een wethouder, vindt ze zelf. De eerste week als opvolger van Simon van de Pol zit erop. Dat was druk, divers, maar het voelde goed. Wel wil Marije Eleveld (35) het donkere schilderij van de muur op haar kantoor. ,,Deze plek moet iets van mijzelf krijgen. Iets persoonlijks.’’ In gesprek met de voormalige fractievoorzitter van de PvdA. door Freek Wolff

Als kind had ze eerst een aversie tegen de politiek, omdat haar vader bijna nooit thuis was. Toch bewoog ze zich al vroeg op het ‘politieke’ vlak, zoals in de leerlingenraad op school. Bovendien stapte ze als achttienjarige in de bewonerscommissie van de Mariëndaal en was ze lid van de ondernemingsraad van haar baan bij de Dienst Landelijk Gebied.

,,Jaaaaaaa...’’, bevestigt ze de vraag direct en volmondig of het wethouderschap meer dan veertig uur per week van haar tijd vraagt. De Edese hoopt eens per week een avond vrij te plannen om tijd voor haar partner te hebben. ,,Het is een drukke baan, maar hij staat daar ook open voor.’’

Drie dossiers hebben haar speciale aandacht, waarbij Eleveld zich doelen stelt. Zo wil ze nog meer slagen slaan als het gaat om woningbouw. ,,We moeten doorstroming realiseren, voor zover dat mogelijk is. Startersleningen en het collectief particulier opdrachtgeverschap zijn goede middelen om dat te bereiken en ook de samenwerking met Woonstede is erg van belang. Maar we zijn hier mede afhankelijk van de rijksoverheid.’’

Ten tweede krijgt de gemeente vanaf 2014 de gehele jeugdzorg onder haar hoede. ,,Alle taken gaan naar de gemeente en dat is in onze regio een zware transitie, ook bestuurlijk. Dit omvat het spectrum van het centrum voor jeugd en gezin tot en met justitie. Dat is best spannend, want ook het bureau Jeugdzorg valt eronder, waarbij je dus verantwoordelijk bent voor kinderen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld. We willen gebruik blijven maken van de expertise die er al bestaat, bijvoorbeeld bij de provincie.’’ Tegelijk wil ze terugdringen dat burgers soms met vijftien hulpverleners te maken krijgen. ,,Ik hoor dat dit al steeds beter gaat en dat men de noodzaak inziet, maar hier liggen veel gevoeligheden. We zullen organisatieslagen moeten maken in de managementlagen, samen met alle instellingen.’’

Als derde noemt Eleveld burgerparticipatie een speerpunt. ,,Hier kunnen we nog leren. Er zijn dingen die goed gaan en dingen die minder goed gaan. Zo is er een gezamenlijk beheerplan gemaakt voor bosbeheer. Hier zijn heel veel partijen bij betrokken en dat is goed verlopen. Niet zo goed ging het op dit vlak rond de spoorzone. Daar liet de communicatie te wensen over, waren de verwachtingen misschien anders en hebben we niet alle en de juiste mensen bereikt. We moeten uitzoeken wat wel en wat niet werkt. Er zijn andere manieren dan een zaaltje huren en ‘laat u maar horen’. Dan zijn het vaak de zelfde personen die het woord voeren. Door in groepjes te praten, kun je dat verkomen.’’

Draagvlak

De kersverse wethouder heeft een stevige portefeuille, met Ruimtelijke Ordening voor het stedelijk gebied, Volkshuisvesting, Gelders Stedelijk Ontwikkelingsbeleid en G32, Welzijn, Jeugd, Minderhedenbeleid en Burgerparticipatie.

,,R.o. heeft best veel technische aspecten, maar ik weet intussen hoe het werkt met bestemmingsplannen. Bovendien heeft Simon plannen als Kernhem B, de kop van de Parkweg en Het Nieuwe Landgoed procedureel net afgerond. Jeugdzorg is voor mij echt nieuw en dat wordt een pittige klus, maar het is tegelijk een uitdaging.’’

Eleveld heeft goede moed dat ze ook als wethouder opgewassen is tegen het politieke spel. ,,Ik heb ervaring in de raad en kan dingen snel op hoofdlijnen plaatsen. In de politiek is niet alles zwartwit en je moet draagvlak leren creëren. Dat is niet altijd eenvoudig en hiervoor moet je best een dikke huid kweken. Als fractievoorzitter kreeg ik soms een stortvloed aan interrupties over me heen. Dat gaat me steeds beter af en je leert het relativeren. Het is niet alleen een feestje en daar moet je tegen kunnen.’’

Haar voorganger Simon was een voorbeeld voor Marije. ,,Een prettig persoon in de contacten. Soms moet je als college pas op de plaats maken en alert zijn op wat burgers en de raad op dat moment denken en vinden.’’

Net als hij is ze blij met het sociale convenant dat het college van burgemeester en wethouders sloot, ondanks het feit dat de politieke partners allemaal van de rechterflank zijn. ,,Voor tachtig procent zijn we het met elkaar eens en bestaat dat uit ons verkiezingsprogramma. Het ademt verbinden en ontmoeten uit, met de focus op de wijken, dichtbij de mensen, laagdrempelig en maatwerk.’’ Bezuinigen, betekent volgens de wethouder ook meteen een kans om te hervormen. ,,Je kunt mensen in hun kracht zetten. Alleen maar achterover leunen willen we niet. Ze moeten zichzelf gaan redden. Daarnaast is er veel te halen in ons eigen gemeentelijk apparaat door efficiënter te werken. De kosten van de interne processen kunnen van zes naar drie miljoen euro teruggebracht worden.’’

Op het terrein van de woningbouw hoopt Eleveld dat de beoogde 500 huizen per jaar toch gebouwd kunnen worden, al vindt ze dat de gemeente hier weinig invloed op uit kan oefenen. ,,Ik sprak de marktpartijen, zoals makelaars en die zijn niet eens zo heel negatief in deze toch wel moeilijke tijd. Ze doen hun uiterste best.’’ De wethouder weet dat nieuwe wijken als Kernhem en het Enkaterrein verschillende doelgroepen aantrekt en dat goedkope, sociale huizen overal prioriteit hebben.

Bruisender

Op landelijk politiek terrein vraagt Eleveld zich af of de populariteit van de SP zo’n vaart zal lopen als je de enquetes en prognoses moet geloven. ,,In het stemhokje kan toch net anders worden gekozen.’’ Net als Van de Pol is ze een voorstander van lijstverbindingen van linkse partijen. ,,Ook in Ede hoop ik dat dit meer kan gebeuren, want versnippering en elkaar vliegen afvangen is nooit goed.’’

Het fijne van haar nieuwe baan vindt Marije dat ze hoopt bij te dragen aan een stad die mooier, socialer en bruisender kan worden. ,,Maar dat moeten we wel samen met bewoners en de gemeenteraad doen.’’