Ingezonden brief: 'Meneer de postode, mag ik ook reclame?'

'Meneer de postbode, mag ik ook reclame?' Ik onderbreek mijn postronde en kijk om in de ogen van een dame die mij twee huizen is achtervolgd. O excuus, zeg ik, ik dacht dat er een nee-sticker op uw brievenbus zat. Ze laat me zien dat het een nee-sticker is tegen verkopers. Maar reclame wil ze wel. Weer wat geleerd in het vak postbezorger.

Het is crisis. Iedereen merkt het. Ook de schrijver van boeken en columns. Dus wat doet-ie? Hij zoekt een structurele bijbaan om wat bij te verdienen. Bijvoorbeeld postbezorger bij PostNL. € 8,73 bruto per uur. Dat tikt lekker aan.

Toen ik mij een half jaar geleden aanmeldde, had ik visioenen van een zingende postbode-auteur die onder een stralend zonnetje fietste van het ene woonblok naar het andere, gratis inspiratie tankend op straat, met in zijn hoofd het ene na het andere plot opdoemend voor een van zijn volgende romans, onderwijl de burgers blij makend met het bezorgen van hun viva's en blauwe enveloppen met fikse belastingteruggaves, niet te vergeten de feestpost van de postcodeloterij met gewonnen ijsprijzen.

Hoe kon ik weten, toen ik met zwierige uithaal mijn handtekening zette onder het tijdelijk contract, dat boven mijn hoofd zich een lange reeks van donderbuien aan het ontwikkelen was die de mei zou transformeren in een natte moessonmaand? Mijn visioen viel compleet in het water.

Neemt niet weg dat het een uitdaging blijft om alle post tijdig in de juiste gleuf te schuiven. En zo kreukvrij en droog mogelijk. Op het depot waar ik elke ochtend mijn tassen post ophaal, werkt een twaalftal postbezorgers keihard samen. Als er eens iemand ziek is, valt een collega in. Wil iemand van rooster ruilen vanwege huwelijk of begrafenis, dan is er altijd wel een ander bereid. Blijft er een poststuk op de bodem van de tas achter, dan wordt het toch diezelfde dag nabezorgd. Alex, Cherish, Gerda, Jan, Jeanine, Jos, Karin, Maurits, Monica, Pieter, Sandra en alle anderen - jullie zijn kanjers!

En de postbode-auteur? Hij ploegt voort. Met 2 tassen huis-aan-huis ( lees: reclame), 1 tas 24 uurs (moet snel bezorgd) en 3 tassen niet 24 uurs post (laag tarief) én een stel buspakjes op zijn vol beladen fietsje. Ik weet het - de postbezorging schiet wel eens tekort. Maar weet ook, beste lezeressen en lezers, dat al mijn collega's voor u hun ronde doen, in weer en wind, vier seizoenen door.

George Knottnerus

Ede