Wybe Abma brengt dekens naar Syrië

EDE - Hij zag met eigen ogen de ellende in het door burgeroorlog verscheurde land Syrië en bedacht zich geen moment. De portemonnee van Wybe Abma (21) ging open en hij kocht dekens voor de mensen die deze winter in de kou zitten. Op 28 december gaat hij terug, om er nog een grote vracht naar toe te brengen, gesteund door de organisatie Wilde Ganzen.

door Freek Wolff

Wybe woont in Ede en studeerde sociale geografie. ,,Ik kreeg colleges over bilaterale hulp, de Wereldbank en de IMF. Steeds meer kwam ik tot de conclusie dat er veel verkeerd gaat en dat het zeer de vraag is wat het netto effect is van al die hulp.''

De twijfel sloeg toe, zodat de Edenaar de stoute schoenen aan trok en in Zuid-Korea een mengelmoes aan vakken ging studeren. Daarna maakte hij een wereldreis, op zoek naar antwoorden. ,,Dat was fantastisch en het wordt als 'backpacker' een soort 'way of life'. Dat is de beste manier om van je vooroordelen af te komen en veel te leren. Maar het is wel voor jezelf. Het is consumeren en weinig produceren. Mensen die hier achter de kassa zitten, doen dat in feite meer.''

Dat besef had Wybe ook toen hij in het Turkse dorp Killis stond, vlakbij de Syrische grens. Vrij eenvoudig kon hij de grens over en zo stuitte hij op een vluchtelingenkamp. ,,De hulporganisaties en de VN zijn er niet. Het is heel simpel. Ik zag dat er dingen nodig waren. Toen kon ik daar vanuit Turkije dekens tegen de kou brengen. Dat wil ik nog een keer doen, omdat ik zeker wil zijn dat ze goed terecht komen, want het management is daar nogal corrupt.''

Van het een kwam het ander en zo was Wybe zes dagen bij verzetstrijders in de Syrische miljoenenstad Aleppo. ,,Het is heel anders wanneer je dit aan den lijve ervaart dan dat je het op televisie ziet.'' Eerst was de Edenaar al nerveus aan de grens bij het horen van doffe dreunen, maar gaandeweg verlegde hij de grens van zijn angst. ,,Bij mensen thuis in de stad hoorde ik de verhalen. Toen een bom vrij dichtbij insloeg, bukte ik in een reflex. Maar de vrouw des huizes gaf geen krimp en moest lachen. Het is gewenning.''

Op de terugweg reed hij langs een militaire basis, waar ineens de kogels om de auto vlogen. ,,Het is gek, maar bij elk stuk groter gevaar, ga je denken dat je het wel overleeft.'' Hij relativeert dat er in het hele land dagelijks 150 burgers sneuvelen.

Wel vraagt Wybe zich sterk af of de burgeroorlog het allemaal waard is. ,,Het begon met een vreedzaam protest voor vrijheid van meningsuiting, vanuit een relatief luxe situatie, maar dat is enorm geëscaleerd. Dan kun je je afvragen of het niet meer waard is als je gewoon je kinderen te eten en een warm thuis kunt geven. De burgers zijn fifty-fifty verdeeld van mening. De verzetstrijders tonen een v-teken, wat voor twee dingen staat: de overwinning of de dood. Ze denken dat wanneer de koning weg is alles verbetert.''

Op de site kunnen mensen bedrages voor dekens storten: www.dontforgetsyria.com.