Gerjo Hazeleger wint eerste prijs kunstwedstrijd
16 januari 2013 om 00:00 RegioToen ze na vele jaren stopte in een winkel met bloemsierkunst en overstapte naar een functie als financieel medewerker, wilde ze haar creatieve drang wel de ruimte blijven geven. Daarom ging ze een jaar of zes geleden bij docent Johan Timmers in de leer. ,,Als kind was ik niet opvallend goed met tekenen, maar ik had altijd wel iets met kleuren. Die durf ik goed te gebruiken, net als dat ik niet bang ben om groot uit te pakken. Met perspectief heb ik veel meer moeite. Zo ben ik nu bezig met een schilderij naar aanleiding van een gebouw dat is gemaakt door de kunstenaar Hundertwasser. Dat is echt zweten hoor!’’
door Freek Wolff
Gerjo zegt dat haar kunstwerken sowieso een zware ‘bevalling’ zijn. ,,Dat is zuchten, een worsteling. Maar tegelijk geeft schilderen enorme ontspanning. Je hoeft even nergens anders aan te denken. En altijd is het weer een verrassing wat er uitkomt.’’ Bovendien geeft het haar voldoening als mensen in haar omgeving het mooi vinden en geraakt zijn.
Het gevoel voor compositie zit er bij de kunstenares ingebakken en werd nog versterkt door de opleiding tot bloemschikker. ,,Ik probeer nu de vormen meer los te laten. Bij de ‘Klaprozen’ (het doek waarmee ze won) heb ik de precieze lijntjes laten varen, zodat kijkers dat meer zelf in kunnen vullen. Bovendien plakte ik daar heel dun papier op voor een groter reliëf. Meestal gebruik ik acrylverf, want dat droogt snel en daarmee kun je met veel lagen je fouten herstellen. Hoe meer lagen, hoe doorleefder het er ook uit ziet.’’
Natuurlijk bloemen dus, maar ook vlinders zijn haar inspiratiebron. ,,Daar heb ik iets mee. Toen mijn tante overleed, hoorde ik een heel mooi gedicht over een vlinder die uit een cocon komt. Zij zag vlinders als kusjes van God. Dat bleef in m’n gedachte zitten.’’
Ook abstract werk schuwt de Lunterse niet. Bonte Tibetaanse vlaggetjes inspireerden haar tot een schilderij met veel beweging en fraaie kleurencombinaties. Bovendien schilderde ze Afrikaanse personen, op basis van de impressies die ze opdeed in het land Ghana, waar Gerjo’s oudste dochter ging wonen.
Ze lacht bij de suggestie of het Stedelijk Museum haar volgende doel is: ,,Ja natuurlijk.’’ Wel vindt ze de prijs een stimulans om meer tijd in het schilderen te stoppen. ,,Het leven is veel te kort.’’
De vakjury prees haar ‘Klaprozen’ om de toegankelijke, zachte, sferische uitstraling. ,,Het is een ingetogen zomers tafereel dat warmte en verlangen oproept. De schilder stijgt uit boven de vorm en doet met haar penseelaanzet een appèl op onze verbeelding. De impressionistische penseelvoering waarmee de vormen worden geduid, versterken de intrinsieke uitdrukkingskracht. De oppervlaktestructuur van de verf is lekker rauw maar blijft in robuustheid in verhouding tot het thema. De afbeelding kreeg expressie en vitaliteit’’, aldus de drie juryleden.
Foto:
Thuis met een paar van haar schilderijen. ,,Ik probeer nu de vormen meer los te laten.’’
