Blauw Geel-feestje komt nog

EDE - Een wolkbreuk en bliksem leek de wedstrijd tussen Blauw Geel ‘55 en Gazelle Nieuwland parten te gaan spelen. Arbiter Wemmenhove dacht er overigens geen moment aan om de kampioenswedstrijd niet door te laten gaan. ,,We hebben gewoon tien minuten gewacht,” zei de fluitist, die niet net als anderen naarstig het weer bestudeerde op www.buienradar.nl.

Tien minuten wachten bleek genoeg. Het weer klaarde op. Toch moest nog wel even de greep en de trekker gepakt worden om beide strafschopgebieden watervrij te maken. Tien minuten later beginnen betekende wel dat de ontmoeting in de invallende duisternis eindigde. En ook toen weer kwam er een overvloed aan water uit de lucht vallen.

Het kon de pret niet drukken bij de spelers van Blauw Geel, die op dat moment stonden te hossen bij het befaamde terras van de Edese voetbalclub. Een en al vreugde bij de Edenaren, die alsnog het fel begeerde kampioenschap wisten te behalen. Blije gezichten, Russische dansen in de kleedkamer onder leiding van de ‘elastieken’ Ronnie Siccama’. De Blauwgelers konden hun geluk niet op.

Tot in de kleine uurtjes werd het kampioenschap gevierd. Het ‘echte’ feest moet nog komen. Stefan Laurens had zichzelf onsterfelijk kunnen maken als hij vlak voor tijd de beste kans van de Edenaren zou hebben benut. Achteraf maakte het allemaal niets meer uit. ,,Op het laatst kwamen we goed onder druk te staan. De organisatie stond er niet meer. Dan roep je de problemen over je zelf af.”

Ook Lars Spans straalde van oor tot oor. Vooraf was het onzeker of Spans wel mee kon voetballen, omdat een spier hebben parten speelde. ,,Tijdens de laatste training schoot het er weer in. Tijdens de warming-up ging het goed. In de wedstrijd heb ik geen moment aan de blessure gedacht,” zei de middenvelder, die niet had gedacht dat Gazelle Nieuwland punten zou laten liggen in de laatste competitiewedstrijd tegen Redichem. ,,Toen dat wel gebeurde, dacht ik ‘dat geven wij het niet meer weg’.”