Noodweer!

De gemeente Ede helaas niet! Na alle commotie met betrekking tot honden en hondenpoep wilde ik jullie dit niet onthouden. Betreffend item is ook naar de gemeente Ede verstuurd (zie foto).

Fabienne Verpaelst,

Ede

Hierbij wil ik graag reageren op de Brief van de Week van afgelopen woensdag. Ik las het verhaal donderdagochtend en was een beetje verbaasd omdat de familie Reijmers afgelopen vrijdag een vangkooi bij ons op hebben gehaald om de moeder te pakken te krijgen en dan samen met de kittens naar ons toe te brengen.

Daarom heb ik donderdag direct contact opgenomen met de familie om te vragen waarom dit verhaal is gestuurd. Het bleek dat een van de dochters het verhaal had verstuurd omdat ze teleurgesteld was dat het niet direct kon worden opgelost. Dit had te maken met het feit dat op dat moment alle vangkooien al waren uitgeleend om soortgelijke problemen op te lossen. Er was dan ook afgesproken dat wij contact op zouden nemen als we er weer een voorradig hadden en die hebben zij vrijdag opgehaald.

Het is inderdaad waar dat zij ons donderdag hebben gebeld. Als mensen een nestje in de tuin vinden, willen ze vaak direct wat doen. Dat is heel begrijpelijk en bellen dan de Dierenambulance. Maar de Dierenambulance haalt gevonden dieren op die mensen te pakken hebben, want het heeft geen zin om steeds ergens naartoe te rijden, waar een dier loopt, want die is dan vaak allang weer verdwenen. Daarnaast komen alle zwerfdieren bij ons in het asiel terecht en daarom vragen zij eerst contact met ons op te nemen om te overleggen hoe we dit, ingeval van moeder en kittens, het beste aan kunnen pakken. Soms heeft een eigenaar van een vermist dier inmiddels al naar het asiel gebeld en dan kan de eigenaar zelf zijn dier ophalen zonder dat de rit van de Dierenambulance nodig is.

Belangrijk is als mensen een nestje in de tuin vinden, dat ze het eerst met rust laten en contact met ons opnemen. Pak vooral het nestje niet direct op om mee naar binnen te nemen, want dan krijgen de kittens een andere geur en worden niet meer geaccepteerd door een schuwe moeder!

Kittens van een paar dagen oud, of een week, kunnen nog niet voor zichzelf zorgen en hebben de moederpoes nodig voor de melk. Dit betekent dat als we die kittens zomaar bij de moeder weghalen, dat ze dan dag en nacht door iemand geflest moeten worden, om de 2 uur. De meeste mensen staan daar niet voor in de rij, dus als we het kunnen organiseren om de moederpoes erbij te krijgen, is dit voor mens en dier het beste. Bovendien is het voor die moederpoes erg zielig als ze ineens haar kittens kwijt is. Als het een schuwe of verwilderde poes is, laat zij zich door niemand zomaar vangen. Het is niet zo dat wij of de Dierenambulance een vangteam in de kast hebben staan die dan zo’n kat kunnen gaan vangen. Daarnaast is alle extra stress zeer nadelig voor de moederpoes omdat daardoor ineens de melkproductie kan stoppen. Het beste is dan ook om een vangkooi met lekker eten voor de moederpoes neer te zetten en zodra zijn daar in zit, de poes met kittens in een keer naar ons toe te brengen.

Moederpoes kan dan goed voor haar kroost zorgen en mocht er geen eigenaar boven water komen, dan kan zij op termijn worden gesteriliseerd om te voor komen dat ze over 2 maanden weer een ander nestje heeft. En we kunnen een baasje voor haar gaan zoeken.

Gezien wij ieder jaar weer bomvol raken met dit soort gebeurtenissen is het heel belangrijk dat de katten geholpen worden. Helaas zijn er nog steeds teveel mensen die hun verantwoording niet nemen voor hun eigen dier.

Dus, wij als asiel vangen wel zeker kittens en moederpoezen op, maar kunnen het niet altijd alleen en hebben soms wat hulp nodig.

Inmiddels hebben wij al verschillende moeders met kittens en zwangere poezen binnen, waar we goed voor zorgen en daar ook de hele zomer ontzettend druk mee zijn. Daarnaast hebben we ook gastgezinnen die ons helpen met het socialiseren van de kittens. Zij verblijven daar dan totdat ze plaatsbaar zijn en komen dan weer naar ons. Bij de gastgezinnen wennen ze aan de huiselijke geluiden en worden natuurlijk veel geknuffeld, waardoor het sociale katjes worden. Wij zijn onze gastgezinnen dan ook zeer dankbaar voor hun tijd en inzet!

Dus, voor mevrouw Reijmers en al die andere mensen die ons steunen: het is zeker geen weggegooid geld, we doen er alles aan om de diertjes te helpen en we komen nog altijd veel geld tekort, want die kleine kittens hebben veel zorg nodig en moeten ook meerdere malen ontwormd worden, geënt en gechipt voor dat ze naar een nieuw baasje gaan.

Dan wil ik graag afsluiten met de volgende informatie: De Dierenambulance is een aparte organisatie die bestaat uit vrijwilligers. Iedere keer dat zij rijden voor een zwerfdier, kost ons geld, want hoewel er geen betaald personeel op de bus zit, moet de bus wel 24 uur per dag kunnen blijven rijden. Daarom vragen wij vaak eerst aan mensen of zij het gevonden dier zelf kunnen komen brengen, om geld te besparen. Het is dan opvallend om te horen hoeveel mensen dan ineens geen auto hebben. Ik hoop hiermee voor iedereen meer duidelijkheid te hebben gegeven hoe het allemaal werkt achter de schermen. Er zijn veel dierenliefhebbers, maar praten en doen is soms een groot verschil. Mocht u nog vragen hebben over bovenstaande, neem dan gerust contact op met het asiel.

Yett van Omme

Beheerder Hof van Ede

Ik deel de verontwaardiging en de boosheid van Leontien Reijmers (Ede Stad dd. 9 mei) over het gebrek aan opvang van de poes met kittens, die ze in haar tuin vond.

Dat de dierenambulance niet kon helpen is duidelijk; zij zijn er voor dieren die medische hulp of eventueel aangereden zijn. Maar dat het asiel, dat zo goed bekend staat, verstek liet gaan vind ik teleurstellend en afkeurenswaardig. Dat er niet onmiddellijk iemand kan komen is wel te begrijpen -er wordt in het asiel natuurlijk ook gewerkt- maar dat er dan niet een vrijwilliger opgeroepen kan worden snap ik niet. Zou het trouwens geen goed idee zijn om onder de (vele) dierenliefhebbers in Ede groepjes vrijwilligers te vormen, die per groep, op een bepaalde dag beschikbaar is? Dat ontlast de asielmedewerkers en dat zou directe hulp opleveren, aangenomen dat de hulpverleners wel iets van dierenbehandeling afweten. Dan ,,het regelen van een vangkooi’’: is het werkelijk waar dat het asiel niet over een vangkooi beschikt? Is dat niet het eerste attribuut, dat een dierenasiel aanschaft (en liefst meer dan één) ?

Met alle begrip voor het goede wat het asiel doet ,,lijkt het mij’’ hoog tijd dat de Hof van Ede een duidelijk plan maakt ten opzichte van het probleem waar de brief van Leontien Reijmers over gaat. Niet iedereen is zo diervriendelijk als zij, en dan hebben wij er weer een paar zwerfkatten bij (als ze het overleven!). En dat is alleen maar triest.

ds. J.J. Wijle,

Ede

Postbodes, wie kent ze niet? Mannen en vrouwen die, eerst in het rood en nu in oranjegetint, weer en wind trotseren om bij u en mij alle mogelijke berichten te bezorgen. Respect spreek ik uit voor deze kanjers! Ik wéét wat het is. Van het zwoeg

en in de hitte van de afgelopen weken, tot het soppen in je schoenen tijdens herfstachtige buien. Nogmaals respect! Over deze mensen niks dan lof.

Toch merken wij allen dat er de laatste maanden dingen aan het veranderen zijn binnen het wereldje van de post. Op het nieuws niets dan ontslagen die vallen, wisselende bezorgtijden en wisselende gezichten.

De oude rotten binnen het vak, ze zijn nog slechts in de minderheid (men is ze liever kwijt dan rijk!) Postzegelprijzen die stijgen in plaats van te dalen. En vooral ook wanneer je binnen de muren van deze servicepost bent merk je dat er geregeld sprake is van complete chaos. Zo kan ik uit eigen ervaring nog wel even doorgaan. Langzaam maar zeker brokkelt deze gigant binnen de postwereld uiteen. Wat eens ‘Ónze Koninklijke’ was op postgebied, is nu niet meer dan ‘een viés straathondje’. Leve de concurrentiemarkt!

Johan Vermeer,

Ede