Ede: ‘City of Waterpolo’!

EDE - In zwembad De Peppel barstte evenals vorig weekend rond vier uur een orkaan van lawaai los. En ook deze keer veroorzaakt door de aanhangers van Polar Bears Ede. Nadat de mannen vorige week het landskampioenschap veroverden, waren het deze keer de vrouwen die, in een derde beslissende wedstrijd tegen Brandenburg, de titel voor zich opeisten. De laatste keer dat zowel de mannen als de vrouwen van dezelfde vereniging dit kunststukje uithaalden, was in 1975 door HZC De Robben uit Hilversum.

Opvallend was ook dat vijf jaar geleden het team kampioen werd onder interim-coach John Scherrenburg en ook toen werd in een derde wedstrijd Brandenburg verslagen.

Dat beide ploegen weinig of niets voor elkaar onderdeden, bleek uit de uitslagen. Vrijdagavond werd, door een paar ‘thuisfluiters’, in Bilthoven via strafworpen verloren. Na de 12-12 eindstand werd twee keer drie minuten verlengd. Daarin nam Polar Bears een 12-13 voorsprong, maar die werd door de thuisclub in het tweede gedeelte van de verlenging ongedaan gemaakt.

Strafworpen moesten de beslissing brengen. Polar Bears-keepster Marleen Ars stopte er twee, maar zag haar ploeggenoten Biurakn Hakverdian, Mieke van der Sloot en Kim Berg missen, waardoor Brandenburg in de ‘best of three’ aan de leiding ging.

Zaterdagmiddag lagen beide ploegen in zwembad De Peppel tegenover elkaar en ook deze keer werd het een bloedstollende wedstrijd. De eerste periode werd afgesloten met een ongekende 0-0 stand en halverwege de wedstrijd prijkte een 2-2 stand op het scorebord. Met een 6-6 stand na het derde kwart werd in de laatste periode een 9-6 voorsprong genomen, maar bleek de wedstrijd nog lang niet beslist. De gasten zagen kans terug te komen tot 9-8. maar die voorsprong werd niet meer uit handen gegeven.

Zondag viel in De Peppel de beslissing. Ook ditmaal droop de spanning er vanaf. Halverwege de wedstrijd durfde niemand met een 4-4 stand een winnaar aan te wijzen en met een 6-6 stand na het derde kwart bleef die onzekerheid in beide kampen.

Met nog 30 seconden te gaan, zette Nienke Vermeer haar ploeg op een 8-7 voorsprong en, vrij voor doel, kreeg ze even later dé kans de wedstrijd definitief te beslissen. Ze mikte tegen, in plaats van langs de Brandenburg-keepster. De overwinning werd echter niet meer uit handen gegeven waarna de feestvreugde kon losbarsten.

John Scherrenburg was van mening dat zijn ploeg het meeste recht had op de titel. ,,We hebben laten zien wie de beste ploeg was. Dat we vrijdagavond verloren, hadden we te danken aan de leiding. Aan onze kant kregen we 22 persoonlijke fouten tegen, terwijl Brandenburg er slechts 8 kreeg. Dat kan natuurlijk nooit in een wedstrijd op dit niveau.”

Aanvoerster Loes Donderwinkel straalde: ,,Dit is geweldig en voelt super. We hebben er hard voor moeten werken, maar het is gelukt”. Nienke Vermeer dacht nog na over haar misser maar straalde eveneens aan alle kanten met de winnende treffer. ,,Toen ik hem maakte, stonden er nog 30 seconden op de klok. En dan weet je het tegen Brandenburg maar nooit. Het is echter gelukt. En dat geeft een fantastisch gevoel.”