Reuzengezwam

Soms val je bij de krant van de ene verbazing in de andere. Misschien kun je zelfs van de beleving van contrasten spreken.

Het ene moment bekijk je een monumentale beuk die zijn beste tijd heeft gehad. Een Reuzenzwam sloeg toe met parasitair gedrag. Als schijnbaar nietig schimmeltje is het toch in staat zo’n enorme kolos te vellen.

Het volgende moment bezoek je een kerk die vijftig jaar geleden de kiem legde voor een geloofsgemeenschap. De stoffige buitenkant blijkt ‘van binnen’ behoorlijk levend te zijn. Mensen zien naar elkaar om en de plek krijgt vooral een sociale betekenis.

Even later stap je binnen bij een echtpaar dat pornofilms maakt. Oeps. ,,Hoe begon je dat gesprek?’’ vroeg iemand zich af. ,,Over het mooie weer van die dag?’’ Een verhaal met bizarre kantjes, maar tegelijkertijd een nuchtere constatering dat ook deze personen in Ede wonen, de supermarkt bezoeken en een straat verderop naar de tandarts gaan (artikel verschijnt binnenkort).

Vervolgens komt de gemeente met een persbericht over het verbod op een reclameposter die (ook) weinig om het lijf heeft. De achterkant van een bloot persoon is hier al voldoende om promotie van deze theaterproductie te verbieden.

Of wat te denken van de hondenpoep. Eens in de zoveel jaar steekt dit wereldprobleem de kop op. De gemeente besloot nu dat hondenbezitters de uitwerpselen van Nero toch echt ter hand moeten nemen. Er wordt nog gebrainstormd over het type schepje of zakje.

Wat een reuzen(ge)zwam allemaal. Daar zul je je tijd mee vullen, of redelijk over tikken.