‘Streetcoaches’ de straat op

19 december 2007 om 00:00 Nieuws

Jamie Broer (17), Gerard van Manen (16), Melinde van Aalten, Timo Hardeman, Gunnar Peuijn en Jano Ebbers zijn de eerste zes leerlingen die voor de ‘leeuwen’ worden gegooid. Maar...ze komen goed beslagen ten ijs. Een week lang stoeiden ze met projectbegeleider Theo van Kesteren om zich op het werk voor te bereiden. Maandagavond ontvingen ze voor het theoretische gedeelte een certificaat uit handen van burgemeester Tineke Netelenbos.

Zes jongeren doelgericht naar hanggroepen EDE - Ze beseffen best dat het niet eenvoudig zal zijn, maar gaan de ,,uitdaging’’ graag aan. Niet optreden als een veredelde politieagent, maar contact maken met jongeren en zo op ongedwongen manier proberen hanggroepjongeren die soms voor overlast zorgen, indirect te sturen. Dat is het doel van zes zogenoemde ‘streetcoaches’ die elke donderdag- en zondagavond in de wijk Veldhuizen A de straat op gaan.

De jongeren werden gevonden op het ROC A12 en doen daar de opleiding Toezicht en Veiligheid die een kleine twee jaar duurt, waarvoor zij vijf dagen per week naar school gaan. De praktische ervaring om als ‘streetcoach’ aan de slag te gaan vloeit voort uit het onderdeel ‘orde en veiligheid’. Het bureau Actium klopte bij de school aan, als intermediair in opdracht van de gemeente.

,,We gaan met jongeren praten, contact met ze leggen’’, zegt Jamie uit Ede. Eén keer maakte ze in Veldhuizen al een wandeling (altijd met z’n tweeën). ,,We hebben geleerd dat als een groepje jongeren afstotend gedrag vertoont, dat we dan door moeten lopen. Maar het is natuurlijk wel de bedoeling dat we op een of andere manier vertrouwen op gaan bouwen. Dat ze weten wie je bent en waarom je daar loopt.’’

Zij en Gerard weten waar de overlast die soms door hangjongeren wordt veroorzaakt uit bestaat: vervuiling, harde muziek, vernieling en intimiderend gedrag. Volgens hen reageren ouderen niet altijd even tactisch op deze dingen. ,,Het is de manier waarop je dat doet. Ze moeten natuurlijk niet schelden’’, zegt Gerard.

Hij en Jamie denken dat de overlast ontstaat uit een vorm van stoerheid en uit verveling. En ouders weten volgens hen te weinig wat hun kinderen op straat uitvoeren. De ‘streetcoaches’ vermoeden dat zij zelf de jongeren beter aan kunnen voelen en het respect kunnen winnen. Het is niet de bedoeling dat ze corrigerend op gaan treden.

,,Ze hoeven ook geen vrienden te worden. Het zit hem in de manier van aanspreken. Dat bepaalt de toon van het gesprek’’, legt Johan Raven uit, docent aan het ROC. ,,En dan kun je eens kijken of je sturing kunt geven, zonder loze beloftes te doen.’’ In rollenspelen en met gesprekstechnieken werden de coaches voorbereid.

Raven zegt dat het optreden van de buurtvaders in de wijk wel werkt, ,,maar niet in de mate zoals wenselijk is.’’ Zij zouden veel te veel corrigerend werken. Het is de bedoeling dat de streetcoaches bijvoorbeeld ook gewoon meedoen aan een potje tafeltennis in het buurthuis.

De projectleider zal ‘s avonds altijd paraat zijn vanuit de uitvalsbasis. Jamie: ,,Ja, het is best spannend, maar dat wil niet zeggen dat je de problemen uit de weg moet gaan.’’

u Reageren? esreactie@bdu.nl .