Peter van Omme zwaait na dertig jaar af
27 augustus 2008 om 00:00 NieuwsPeter en Tonnie van Omme werden dertig jaar geleden gevraagd door melkboer Jan Wisgerhof, die toen commandant was, om bij de vrijwillige brandweer te komen. ,,Waarom ik wel stop? Ik heb veel andere bezigheden. Ik heb een camping, groepsaccommodatie, boerderij en ik zit in verschillende besturen. Sinds januari zit ik in Otterlo in de kerkenraad. Daar heb ik ook veel werk aan. Is het niet meer te combineren? Ik had het een gegeven moment ook gezien bij de brandweer. Na dertig jaar heb je het meeste wel meegemaakt. Je kunt tot je vijfenvijftigste bij de brandweer blijven. Dertig jaar vond ik een mooie periode om het af te sluiten.”
door Jan de Boer
Voor veel mensen zal het misschien lijken dat Peter er niet mee stopt. ,,Als broers lijken we veel op elkaar. We worden veel door elkaar gehaald.” In de praktijk zal Peter niet meer bij de vrijwillige brandweer zijn. ,,Tonnie vindt het nog leuk om door te gaan. Ik heb iets van ‘mijn tijd zit er op’. Hij en ook anderen hebben gezegd dat ik door moest gaan. Maar ik heb het besluit genomen om te stoppen. Als ik eenmaal een besluit neem, kom ik daar meestal niet meer op terug.”
Bij de vrijwillige brandweer maakte hij veel mee. ,,De eerste jaren heb ik vrij zware ongevallen meegemaakt. Dat blijft je toch altijd bij. Dodelijke ongelukken van allemaal mensen, die we kenden. Dan treft het je natuurlijk nog iets meer. Grote bosbranden op de Hoge Veluwe bijvoorbeeld zijn ook dingen die bijblijven. De brandweer is een leuke hobby. Ik raad het iedereen aan om daarbij te gaan. In alle jaren is het wel intensiever geworden.”
Zwaarder
Vroeger deed je twee jaar cursussen en je kon bij de brandweer, herinnert Peter van Omme zich. ,,En kon je jezelf verder ontwikkelen. Nu is het voor de jongens veel zwaarder geworden. Je moet veel meer kennen. De techniek speelt ook een rol. Dat is zeker veel meer geworden. Er wordt veel meer jou verwacht. Je wordt veel meer bijgespijkerd. Nu als er iets is, moet je veel eerder verantwoording afleggen. En wordt er onderzocht of er dit of dat niet verkeerd is gegaan.
,,Iets wat je natuurlijk niet bewust doet. Vroeger kwam je bij de brandweer en door ervaring en door de ouderen leerde je met de dingen omgaan. Nu leer je ook wel van de ouderen, maar hebben de jongeren veel meer achtergrond. Er zijn dingen die ik al niet meer weet, die de jonge jongens veel beter weten als ik. Dat heeft alles met deze tijd te maken, ja. De techniek en zo is veranderd. Alleen al als je naar de auto’s kijkt.”
Peter van Omme heeft bij de vrijwillige brandweer in Otterlo met de derde auto te maken in dertig jaar. ,,Een hele verandering, ja. Alleen de techniek al in. We begonnen met een heel oud autootje. En als er een bosbrand was, was je meer aan het graven dan aan het blussen. Elke keer zat je vast in het zand. Dat is tegenwoordig niet meer zo met die moderne brandweerauto’s.”
Afscheid
Van de Otterloër wordt op 6 september afscheid genomen in de brandweerkazerne van Otterlo. Wat hem dan allemaal te wachten staat, weet Peter van Omme niet. Hij laat het allemaal over zich heen komen. Dat moet ook wel, want hij krijgt vooraf sowieso niets te horen. Ook commandant Gerrit Jan van Lagen laat hem in het ongewisse. De commandant is danig in zijn nopjes, dat de vrijwillige brandweer er in geslaagd om zich te versterken.
Dat is volgens Van Lagen best moeilijk, omdat er in Otterlo in tegenstelling tot bijvoorbeeld Harskamp waar men wel over een industrieterrein beschikt, maar weinig bedrijvigheid is. ,,In Otterlo heb je meer recreatie en horeca. Ook omdat er steeds minder boerderijen komen, wordt het moeilijker om boerenjongens bij de brandweer te krijgen. De buurman van Lonneke Niessen, Roelof van den Brandhof maakte haar enthousiast om bij de brandweer te gaan. Ik denk dat zij het goed aankan. En dat zij haar mannetje zal staan.”