‘Mobagatelliseren’

De aanleg van snelwegen biedt esthetisch gezien ook weleens voordelen. Door zandwinning ontstaan talloze aardige plasjes, waar flora en fauna hun gang kunnen gaan.

Bij het Mobagat, langs de A30 tussen Lunteren en Barneveld, was dat anders. Volgens verschillende visforums zijn hier baars, karper en snoek waargenomen, maar vanaf de A30 heeft nooit iemand dat kunnen bevestigen.

De plas biedt wel andere zekerheden. Vooral de diepte. Daar gaat wel het een en ander in dus. 400.000 kuub vervuilde bouwgrond en baggerspecie bijvoorbeeld.

Terecht wijst de wethouder in de richting van het waterschap. Het gaat immers allemaal om gemaakte afspraken. Waar zeuren we over? De verse dames en heren van het waterschap, die zich onlangs weer beschikbaar stelden, en nota bene hun eigen verkiezingscampagne moesten regelen, weten heus wel wat ze doen.

Deze mensen hebben zich verdiept in water, en weten dus als geen ander wat ontdiepen is. Bovendien zal de natuur zich hier de komende eeuwen heus wel weer aanpassen.

Waar praten we eigenlijk over. Een bankstel, betonijzer, een fiets, of afgedankte matrassen in verontreinigd slib. Vuil in vuil dus. So what? Wat is het verschil?

Vervelend is een muis in de yoghurt, een vlieg op de groentesoep, of een lichaamsdeel in een pot augurken. In deze gevallen kunnen we er wél vanuit gaan dat de yoghurt, soep en augurken in ieder geval rein waren.

Henny Jansen