Annie Benjamin strijdt tegen zwerfafval

18 maart 2009 om 00:00 Nieuws

,,Ik probeer milieubewust in het leven te staan’’, zegt ze. ,,Dat heb ik meegekregen van thuis. Ik doe zelf alles op de fiets en met het openbaar vervoer. Vliegvakanties beperk ik tot het uiterste. Dan maar langer onderweg met de trein of de boot, ik zie de reis zelf ook al vakantie.’’

EDE - Zwerfafval in de struiken en langs de weg. Al lang is het Annie Benjamin een doorn in het oog. Op een dag besloot ze er wat aan te doen. Ze belde de gemeente. Een buurtbeheerder leverde een grijpstok en een rol afvalzakken bij haar af.

Door haar aandacht voor haar leefomgeving ging Annie Benjamin, wonend aan het Regentesseplein, ook op zwerfafval letten. Zwerfafval is niet alleen lelijk, het tast ook het milieu aan, vindt ze. ,,Het duurt jaren voordat flesjes en blikjes, maar ook sinaasappelschillen afgebroken zijn.’’

Op een keer fietste ze langs de Blokkenweg en zag daar heel veel blikjes in de struiken liggen. Zulke plekjes had ze al vaker gezien, maar het was of het deze keer dieper binnendrong. Stomverbaasd was ze over het feit dat mensen kennelijk zo achteloos met hun afval omgaan. Ineens moest ze denken aan een meneer bij haar in de buurt die elke dag zijn hondje uitliet en dan tegelijk de straat opruimde. ,,Die meneer werd een voorbeeld voor me. Ik vroeg me af of ik ergens een grijpstok kon kopen. Dan kon ik zelf ook gaan opruimen.’’

Via de gemeente kwam ze bij een buurtbeheerder terecht. Die bezorgde haar een grijpstok en een rol afvalzakken. Ze heeft inmiddels al vijf keer afval geraapt. ,,Ik vind het leuk werk. Ik ben doelgericht bezig en geniet van de uitbottende natuur en de prachtige zang van vogels. Het is een goed middel om niet depri te raken van alle troep langs de weg. In een half uur tijd heb ik mijn vuilniszak halfvol en is hij bijna niet meer te tillen. Je komt van alles tegen, mutsen, handschoenen maar vooral blikjes en flesjes.’’

Soms vraagt Annie zich af of ze met haar grijpstok en afvalzak wel goed bezig is. ,,Dan denk ik na over het nut. Ik ben aan het opruimen, maar anderen blijven hun rotzooi gewoon weggooien. Wat schiet je er dan per saldo mee op?’’

In het blad van haar kerkelijke gemeente, Emmaüs in de Rietkampen, beschreef ze haar dilemma. Annie: ,,Ik heb het als vraag gesteld om een discussie op gang te brengen. Het is op zichzelf natuurlijk prima als mensen rommel van anderen opruimen. En het heeft ook effect, want er ligt op plekken waar ik geweest ben duidelijk minder nieuw afval. Maar ik denk dat het nog belangrijker is dat mensen die gemakkelijk dingen in de natuur smijten bewust raken van de vervuilende werking van zwerfafval, zodat ze stoppen met weggooien. Er moet gewoon geen zwerfaval zijn.’’

,,Mijn vraag is: hoe breng je mensen tot gedragsverandering? Zolang mensen zoals ik de troep van anderen opruimen, de gemeente incluis, verandert er niets. Ik hoop dat er over nagedacht wordt en iedereen zijn rommel weggooit op plekken die ervoor bedoeld zijn.’’

,,Ik wordt geïnspireerd door de Iona Community, die werken aan vrede en gerechtigheid. Door zorgzaam met het milieu om te gaan, help ik mee met de aarde te ontlasten van ons ongelooflijk milieuvervuilende gedrag. Ik besef dat het een druppel is op de gloeiende plaat. Het is het wel kleine stukje wat ik kan doen.’’

Mail de redactie
Meld een correctie

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie