Chill

Kent u de term ‘chill’? Vooral in de kringen van jongeren is deze al lange tijd opgenomen in het vocabulaire. Het kan gewoon als kreet gebruikt worden om aan te geven dat je iets leuk en aardig vindt. Bovendien kunnen tieners effe gaan ‘chillen’, wat inhoudt dat ze zich met elkaar ophouden, oftewel een beetje rondhangen. Van een specifieke bezigheid is niet direct sprake...

In mijn vakantie, die net ten einde is, heb ik mij ook met volle overgave gestort op het chillen. Lekker als je niet persé iets moet. Heerlijk zijn de terrasjes met luie stoelen om eens lekker te loungen (weer zo’n fijne Engelse term voor prettige ‘activiteiten’).

Onderweg naar het vakantiedoel ging de eerste kop cappuchino naar binnen in een Duitse Raststätte. Hierdoor moest ik een plasje plegen en toen heb ik me verbaasd over het feit dat je door een robuust hekwerk moet om een kaartje te trekken, voor de lieve somma van een halve euro. Pas dan mag je je blaas legen in een urinoir dat spik en span schoon is, dat moet gezegd. Maar erg gastvrij vind ik het niet.

Daarvoor moet je toch echt in Denemarken zijn. Hier kon ik overal naar het toilet zonder dat er entree werd geheven. Bovendien was ik blij verrast door de gastvrijheid in de caféetjes, waar je lege kopje koffie zo weer gevuld werd. En...dat kost je geen enkele Deense kroon extra. Nu is de koffie van deze Vikingen niet te zuipen, maar het gaat om het gebaar. Chill!

Die term is eigenlijk een uitstekende naam voor een nieuw café in Ede. Dan wel graag zonder hoge wc-fooien en met voortreffelijke koffie.

Freek Wolff