,,Goede artiesten van nu sterven uit”
9 december 2009 om 00:00 Nieuws,,Er is één plaat met een bijzondere waarde. Led Zeppelin II van Led Zeppelin is voor mij een soort openbaring geweest. Het was mijn eerste aanraking met oudere muziek. Nadat ik deze plaat gehoord had ben ik de muziek van vroeger helemaal gaan uitpluizen. Waar die voorliefde voor oudere muziek vandaan komt weet ik niet. Het spreekt me aan. Ik heb het idee dat muziek in de jaren zestig en zeventig iets veel groters was. Dat er toen één soort hoofdstroom was en mensen muziek toen intenser beleefden, dat ze meer moeite deden om écht iets goeds neer te zetten. Ik heb het idee dat de goede artiesten van nu uitstervende zijn. Maar het kost natuurlijk tijd om te kijken hoe goed muziek nu echt is. De tand des tijds zal uitwijzen welke bands of artiesten van nu we over veertig jaar nog terughoren.” zegt de 18-jarige, lachend om zijn wijze uitspraak.
,,Voor een favoriet album blijft de twijfel tussen London Calling van The Clash en Swordfishtrombones van Tom Waits. Een album van mijn favoriete artiest Bob Dylan kan ik niet noemen. Dan zou ik er één uit moeten pikken en dat zou niet eerlijk zijn. Bob Dylan combineert goede muziek met sterke teksten. Zijn muziek is van blijvende waarde. Tekst is heel belangrijk in muziek. Deze moet een beetje abstract blijven, er moet ruimte over blijven voor interpretatie. Dan blijven mensen luisteren.”
,,Eén favoriet nummer is makkelijker”, vervolgt de Edenaar. ,,Dat is Sinner Man van Nina Simone. Dit nummer vat een heleboel samen. Het is een beetje donker uitgevoerd en heeft een traditionele tekst, één die ze dus niet zelf geschreven heeft. Ik kan er vrolijk van worden en rustig bij zitten. Supergaaf. Dat is wat ik het mooie vind van muziek. Het kan altijd. Als je moe bent kan je er energie van krijgen, wanneer je down bent kan je er vrolijk van worden. Ik leef op muziek. Al ben ik niet echt opgegroeid met de muziek die ik nu luister. Het begon een beetje toen ik een jaar of acht was en begon met gitaarlessen. Mijn muziekleraar liet mij U2 en Coldplay horen en daar is het allemaal mee begonnen.”
,,Dat er emotie in muziek zit is het belangrijkst. Daarom vind ik blues beter dan Jazz”, meent Tim van Heusden. ,, In blues moet emotie zitten om het goed te maken.”
De zanger en gitarist probeert dit ook in zijn eigen muziek tot uiting te brengen. ,,Als ik fysiek moe ben na een optreden is dat een goed teken.”
Moby Dick, naar het nummer van Led Zeppelin, bestaat nu twee jaar. Van Heusden begon met twee vrienden, drummer Johan Kuin en bassist Rowan Küper. Inmiddels heeft de bassist de band in goed overleg verlaten. De andere twee gaan nu samen door. Maar ze staan open voor inbreng van buitenaf. ,,Het lijkt me bijvoorbeeld leuk om met iemand met een saxofoon samen te jammen.”
,,Ik kan wel zeggen dat we een eigen geluid hebben, maar dat is onzin. Natuurlijk worden we beïnvloed. Deze invloeden komen vooral uit oude blues. We houden allebei van Muddy Waters en John Lee Hooker. Uit deze muziek pikken we soms dingen die we leuk vinden klinken en verwerken dit in onze nummers. Af en toe zijn er dus wel wat invloeden terug te horen.”
De Edese muzikanten schrijven hun eigen nummers, maar Van Heusden wil niet vertellen waar deze over gaan. Ook zijn eigen teksten wil hij abstract houden. ,,Ik wil dat er ruimte overblijft voor verbeelding. Als ik vertel waar de teksten over gaan, is daar geen ruimte meer voor.”
Met grote ambities houdt Moby Dick zich niet echt bezig. ,,We willen lekker met muziek bezig zijn. Als één iemand het optreden leuk vindt, is het geslaagd. Hoe meer mensen het leuk vinden, hoe geslaagder het is.”
