Huisje Bennekomse vrijwilligster ‘Ger’ leeg

12 juni 2013 om 00:00 Sport

,,Dat klopt. Het is mooi geweest. Ik heb elf jaar achter het loketje gestaan. Maar fysiek wil het niet meer zo. En er is een tijd van komen en gaan. Ik heb veel mensen leren kennen”, steekt de krasse vrijwilligster van wal. Maar eerst wil ze iets rechtszetten. ,,Er werd hier altijd gesproken over het ‘Koffiehuus'.

Bennekom - Het zal komend seizoen op sportpark De Eikelhof in Bennekom nooit meer worden wat het geweest is. Elke sportclub kent ze wel: vrijwilligers die in alle stilte veel werk verrichten. Bij hoofdklasser Bennekom nam Ger Huntelerslag (73) afscheid als het ‘gezicht’ van het Koffiehuus.

Maar ik heb het snel laten veranderen in ‘Koffiehuis’. Wij zijn toch geen boertjes”, grapt Ger Huntelerslag. ,,Vrijwilligheid is niet vrijblijvend. je weet waar je aan begint, dus! Ik heb slechts één of twee keer verzuimd.Verjaardagen werden later gevierd. Alleen een kaartmarathon ging voor maar dan zorgde ik wel voor vervanging”, zegt ze energiek.

Denk maar niet dat de vrijwilligster bij de geraniums gaat zitten. ,,Zeker niet. Ik ben en blijf bij de club betrokken waar letterlijk en figuurlijk mijn hart ligt. Helpen waar ‘t kan en nodig is, maar niet meer in het koffiehuis. Een hele middag staan houd ik niet vol. De knieën laten me in de steek. ‘s Avonds kan ik geen stap meer zetten.”

Ruim 40-jaar geleden zette Ger Huntelerslag de eerste schreden bij VV Bennekom. ,,Waarom? Ik leerde mijn man (Joop Huntelerslag, red.) kennen. Hij kwam uit een echt voetbalnest waar voetbal met hoofdletters werd geschreven. En dan word je vanzelf met het virus besmet. Wij hebben in de kantine gestaan, schoon gemaakt, de bestuurskamer bemenst. Ja, wat hebben we niet gedaan? Maar ook veel plezier beleefd. Nu is zo’n beetje de hele familie hier actief. Zoon Joop is bij het eerste elftal betrokken. Dochter Alie en kleindochter Desiree hielpen in het koffiehuis.”

Is de club veranderd? ,,Vroeger was het klein en iedereen kende elkaar. Dat is nu niet meer het geval”, zegt Ger. Haar laatste wedstrijd was die tegen Spakenburg. ,,Weet je wat zo leuk was? De Spakenburgse supporters waren twee seizoenen niet meer geweest. Maar herkenden me gelijk. Dat was niet alleen leuk, maar ook een vorm van waardering. Want ik probeerde iedereen zo goed mogelijk te helpen”, besluit Ger Huntelerslag bescheiden.

Foto:

Ger Huntelerslag had in het ‘Koffiehuis’ voor iedereen een vriendelijk woord.

Mail de redactie
Meld een correctie

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie