Jubilerende Bas van der Vliet denkt nog niet aan stoppen

28 juni 2013 om 00:00 Nieuws

EDE - ,,Je hoort de leuke, maar ook droevige dingen. Mijn motto is altijd: Horen, zien en soms even zwijgen", aldus de goedlachse kapper Bas van der Vliet. De 64-jarige kapper zit al vijftig jaar in het kappersvak.,Je bent bezig met de haren van je klanten. Dat geeft een gevoel van verbondenheid. Het aardige is dat de klant de kapper uitzoekt die hij verwacht. Een kapper moet maar zien welke klant in de stoel plaatsneemt. Nu, na vijftig jaar, is dat geen vraag meer. Ik ken mijn klanten van haver tot gort maar omgekeerd ook."

De jubilerende kapper werd zaterdag 22 juni behoorlijk verrast. ,,Ik heb nog tot een uur of twee geknipt. Je voelt natuurlijk wel dat er wat speelt. Ben je in de buurt valt het even stil. Of soms zegt de klant dat hij me nog wel ziet. Maar dat er ruim 350 klanten van heinde en verre naar de aangeboden receptie kwamen, overtrof mijn stoutste verwachtingen.

Zelfs een klant die nu in Duitsland woont had de moeite genomen. Ik wil graag van de gelegenheid gebruik maken iedereen voor de komst te bedanken. Je wordt op zo'n moment geleefd en beseft pas later dat de tijd om een praatje te maken ontbrak", meent de dankbare Van der Vliet.

Hij begon op 14-jarige leeftijd in het vak.,,Kapper zijn zit in de familie. Mijn vader was het al en broer Johan werkte bij hem. Ik zat in het tweede jaar van de middelbare school en was studeren eigenlijk wel zat. Johan ging ergens anders werken en ik vulde automatisch die plaats in. Later heeft mijn broer Piet (nu kapper in Bennekom, red.) bij mij het vak geleerd", licht Bas van der Vliet toe.

De Edenaar heeft vrijwel nooit moeite een gesprek gaande te houden. ,,Als je goed kunt luisteren, en een goede vraag kunt stellen, komt er heel wat los. Dat kan het weer zijn, de krant, de politiek. Elk onderwerp leent zich wel voor een gesprek. Heel af en toe heb je iemand die alleen met ja of nee antwoord. Dan zeg je ook niet veel terug. Dat voelde de klant goed aan, en er ontstond plotseling een boeiend gesprek. Hij liep helemaal leeg en dat heeft mij al snel geleerd niet op uiterlijk maar op het innerlijke af te gaan. De verhalen die men vertelt blijven altijd binnenskamers,dat is een kwestie van wederzijds vertrouwen."

Op de meest gestelde vraag heeft Van der Vliet wel een aardig antwoord. ,,Hoe lang mot je nog? Alsof dit vak een straf is. Ik wil als de gezondheid het toelaat nog wel even doorgaan", besluit een tevreden Van der Vliet.

Foto:

,,Als je goed kunt luisteren, komt er heel wat los."

Mail de redactie
Meld een correctie

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie