Dak- en thuislozen bezoeken Warme Truiendag

EDE - ,,Ik weet niet wat ik moet kiezen'', zegt een bezoeker van de Warme Truiendag die vrijdag bij het Leger des Heils aan de Bovenbuurtweg werd gehouden.

De actie is een uitvloeisel van 'Blij dat ik brei voor een ander', waarbij mensen vrijwillig wol kopen en aan de slag gaan voor met name dak- en thuislozen.

In het korpsgebouw van de organisatie is koffie, thee en cake, maar het gaat natuurlijk vooral om kledingstukken die met zorg gemaakt werden. Een stuk of twintig personen speuren tussen de truien, wanten en dikke sjaals. Gemêleerd of effen, er is behoorlijk wat keuze.

,,We doen dit ook in het licht van 'ontmoeten en verbinden', een project om dak- en thuislozen te decentraliseren naar de wijken toe. Nu hangen ze vaak in het centrum rond, maar wij willen graag dat ze deel gaan nemen aan sociale activiteiten in hun eigen wijk. Met zo'n dag als vandaag komt de groep in beweging'', legt KatherinaSoetendal uit. Ze is ook medewerker van Iris Verslavingszorg, terwijl in het project het Leger des Heils, de Meet-Inn, streetpastor Max Paans en de gemeente (financieel) participeren.

,,Deze mensen zijn gebaat bij een sociale context in de buurt, voor een stukje zorg en acceptatie, ook al zijn ze soms alcoholist. Ze hebben de neiging passief en eenzaam te worden, waardoor ze zich terugtrekken, ook wel uit schaamte'', aldus Soetendal.

,,We willen geen nadruk leggen op wat niet goed is, maar eerst een relatie opbouwen'', legt Paans uit. ,,Dan is daarna hoogstwaarschijnlijk meer mogelijk. Want veel van deze mensen onttrekken zich aan zorg. Die willen we in het snotje krijgen en dan - indien nodig - hulp op gang brengen, eventueel ook via de Voedselbank en het Diaconaal Platform.''

Die laatste organisatie van diverse kerken heeft zich gevestigd naast de Meet-Inn aan de Notaris Fischerstraat. ,,We zoeken ook linken naar De Medewerker, Sportservice en jongerencentrum Perron 31'', aldus Paans.

Ron Toet is bezoeker van de Warme Truiendag en zegt dat hij niet veel te besteden heeft. Tien jaar geleden werd hij bij een fusie van het bedrijf ontslagen, na 22 jaar trouwe dienst. Met een fikse gouden handdruk kon hij het een tijd goed verder leven, maar daarna kreeg hij zijn leven niet meer op de rails met catastrofale mentale en fysieke gevolgen. Hij is blij met de witte trui en een blauwe sjaal. ,,Dat is mijn lievelingskleur.''

Foto:

Bezoekers van het korpsgebouw vonden iets warms in deze gure tijden.