Column 'Redelijk Getikt': 'Wildbraken'

Lekker verhaal. Een stevige buikgriep kan tot misselijkmakende taferelen leiden. Voor het slachtoffer zelf, maar ook voor de intimi die getuige zijn. Mijn moeder verwoordde het nog relatief netjes: 'Ik loop van onderen en van boven leeg'. Nou, daar kon je je alles bij voorstellen.

Als je maag totaal van streek is, misschien met daarbij een fikse koorts, duik je het liefst je bed in. Uitzieken in je vertrouwde omgeving. Zonder dat je daar pottenkijkers bij nodig hebt. Voor zowel de patiënt als iemand die je bijstaat, is het immers een tikje genante vertoning.

Maar nee hoor, sommige mensen denken daar totaal anders over. Die willen iedereen blijkbaar laten meegenieten. Want wat doe je als je spontaan de zaak niet meer onder controle hebt? Op een zondagochtend bijvoorbeeld. Misschien woon je net een kerkdienst bij en raakt je maag in no-time totaal van streek. Ik mag toch hopen dat je niet in blinde paniek de collectezak gebruikt als noodopvang.

Toch vermoed ik (zomaar) dat de persoon die zondagmorgen in Ede op straat braakte, niet juist een kerk had bezocht. Een agent gaf hem of haar een boete van 140 euro, omdat het strafbaar is om 'een natuurlijke behoefte te doen buiten de daarvoor bestemde plaats'. Op één lijn dus met wildplassen en wildpoepen.

Toch zit er wel een nuance in de 'hoge nood' van alle drie activiteiten. Want vermoedelijk hebben we het vomeren, het kotsen zo u wilt, nóg minder goed in de hand. Uhh...in de maag. Lekker verhaal.

Freek Wolff