Sfeerproeven op het Edese buitenijs

EDE Al dagenlang stelde Janiek (2,5) dezelfde vraag aan haar moeder: ,,Wanneer gaan we schaatsen?’’ Tot nu toe vond moeders het ijs nog niet betrouwbaar, maar vrijdag was het dan eindelijk zover. Janiek stond voor het eerst in haar jonge leven op het ijs.

Ted Walker

Ondersteund door haar papa deed Janiek haar eerste, voorzichtige stapjes met haar dubbele ijzers, op het bevroren nat van de Proosdijvijver. Even gaan haar voetjes sneller dan de rest van haar lichaam kan bijhouden. Gelukkig is daar papa die voorkomt dat ze net als Bambi in spagaat op het ijs terecht komt. Kijkend naar haar gezichtje wisselen pret en spanning elkaar af. Wat zal ze lekker slapen vanavond.

Viervoeter Rocky, een herder van vijf maanden met Vlaamse roots, geniet even verderop volop van de sneeuw. Hij springt als een dolle in het rond. Dan stop hij zijn neus, als was hij een volleerde drugshond, in het witte goedje op de grond, om er vervolgens achter te komen dat sneeuw in de neus geen aangenaam gevoel is. Proestend komt hij weer uit een wolk van poeder tevoorschijn, gevolgd door enthousiast blaffen en kwispelen. ‘Meer, meer, meer’, lijkt hij daarmee te zeggen.

Ook op de Stroombergvijver waren veel mensen aan het genieten. Daar leek het ijs alleen wel minder van kwaliteit. Aan de ene kant van de brug, de zijde van de Keesomstraat, werd helemaal niet geschaatst. Aan de andere kant wel, maar de vraag is hoe lang dat nog veilig is. Het ijs vertoont wakken en scheuren. ,,We hebben er net op gesprongen’’, vertelt een man. ,,Daar bij die scheur komt het water dan naar boven.’’ De scheur waar de man het over heeft, zit midden in de bevroren sloot. ,,Het is een kwestie van heel snel voorbij schaatsen, dan kan er weinig gebeuren’’, voegt hij er lachend aan toe.  

Op de kant staat een vrouw op leeftijd. Zij geniet op haar eigen manier. ,,Schaatsen gaat niet meer’’, zegt ze, terwijl zij naar de gladde spiegel tuurt. De pretlichtjes in haar ogen doen vermoeden dat zij terugdenkt aan de tijd dat zij zelf nog zwierend over het ijs gleed. ,,Kijk die mensen nou genieten in deze rare tijd. Prachtig hè. Vrijheid zit in je hoofd’’, zegt de wijze dame. 

Terwijl de een op de achtergrond plezier heeft van het ijs, wordt de weg door tractoren vrij van ijs gemaakt. En dan valt er iets op. Aan een verkeerslicht hangt een kinderschoentje. Vreemd in deze tijd van extreme kou. Is het schoentje van een kind dat in een buggy zat en in een onbewaakt ogenblik met de ene schoen de andere uitschopte? Of heeft een boze stiefmoeder het schoentje van het weerloze kind gepakt om het in de kou achter te laten en zit er nu ergens een assepoester in spé te wachten tot haar prins het door hem gevonden schoentje aan haar voet zal schuiven? Hoe dan ook, het schoentje hangt aan een verkeerslicht op de Koekeltseboslaan in Ede.