René Visser: ,,Wat zo tof is aan wijken is dat daar heel veel dingen van het leven samenkomen: relaties, ouderen, ondernemen, sporten.''
René Visser: ,,Wat zo tof is aan wijken is dat daar heel veel dingen van het leven samenkomen: relaties, ouderen, ondernemen, sporten.'' Jan Peter Schouten/Bureau Spotlight
Bureau Spotlight

‘Sleutelfiguur’ René Visser uit Ede werkt aan bloeiende wijken

17 februari 2021 om 14:30 Mensen

EDE Wie zijn sleutelfiguren in de Edese samenleving? Bureau Spotlight zoekt ze op en interviewt inwoners die op een kleine of grote manier iets betekenen voor hun directe omgeving. Vandaag deel vier met René Visser, wijkpionier in Kernhem.

Jan Peter Schouten/Bureau Spotlight

René Visser (35) komt in 2010 in Kernhem wonen. Een wijk met nieuwbouwhuizen waarvan de inwoners er vaak financieel goed bij zitten, maar waar er toch van alles mis ging in René’s ogen. Nu, ruim tien jaar later, is hij gepassioneerd wijkpionier.

René groeit op in Scherpenzeel in een reformatorisch christelijk gezin. ,,Wij zaten op een reformatorische school en ons zaalvoetbalteam bestond uit jongens uit dezelfde kerk. Dan had je ook nog de hervormde kant en mensen die niet kerkelijk waren en die hadden weer een bloedhekel aan alles wat christelijk was. Als ik een keer een nieuw vriendje had, durfde ik niet te vertellen dat ik naar de kerk ging. De dorpse verbondenheid was er wel, maar alleen binnen je eigen zuil.”

Al snel begint René vraagtekens te zetten bij de religie van zijn ouders. Zodra het kan, stapt hij uit de kerk. De randen opzoeken van de groep waarin hij zich bevindt om te zien of daar iets anders of beter kan, blijft voor hem een thema.

Na de middelbare school gaat René studeren, maar erg bewust is zijn studiekeuze niet. Twee klasgenoten gaan werkbouwtuigkunde doen. ,,Ik dacht: ‘Ik ga gewoon met die gasten mee’.” In het eerste jaar kiest hij de afstudeerrichting Product Design Engineering, met een focus op het ontwerpen van producten. ,,Ik zag daar mensen die anders in het leven stonden. Mensen met tattoo’s en ringen in hun oogleden en oren, allerlei hanenkammen… Ik voelde me daar heel erg thuis. Creativiteit had ik en ik hield van mooie dingen maken. Dus ik heb die afstudeerrichting gekozen.” Hij krijgt geen spijt van zijn weinig doordachte beslissing. Op de opleiding leert hij anders naar de wereld kijken. ,,Als ontwerper breng je allerlei bestaande elementen samen tot iets nieuws. Dat is nog steeds de rode draad van wat ik graag doe.”

WIJK ALS FOCUS Na zijn studie gaat René aan de slag als constructeur en hij wordt daarna trainee bij de Nederlandse Spoorwegen (NS). Bij de NS groeit René door en wordt hij projectleider. Zodoende is hij bezig met vernieuwingen in de organisatie, zoals een nieuwe manier van treinonderhoud en samenwerking met onderhoudsbedrijven. Niet alleen in zijn werk blijft René de randjes opzoeken om te zien wat er anders kan, ook privé zit hij niet stil.

Het is 2012 en inmiddels woont hij al twee jaar in Kernhem. ,,De wijk staat in Ede bekend als een betere wijk en financieel hebben mensen het daar goed. Dat is echt uiterlijke schijn. Ja, mensen hebben een hoger inkomen dan gemiddeld, maar als je een tijd in die wijk leeft en je hoort de verhalen van mensen, dan zie je dat er super veel ook niet goed gaat. Er zijn veel relaties kapot, jeugd die alleen maar achter de smartphone zit, geen voetbal in de kooi, lege speeltuintjes. Er was toen nog geen winkelcentrum, iedereen leefde langs elkaar heen. Je zwaaide misschien een keer op de parkeerplaats. Toen begon voor mij te borrelen dat hier iets te doen was.”

De dorpse verbondenheid die hij in zijn eigen zuil in Scherpenzeel wel kende, mist René in Kernhem. Samen met een vriend gaat hij geregeld een balletje trappen in de voetbalkooi van Kernhem. Gaandeweg komen er wat kinderen meedoen en komen er ook ouders kijken. De dinsdagavond wordt synoniem voor voetballen in de kooi. ,,We namen een keer chips mee en wat te drinken, het werd steeds gezelliger.”

KENHEM Dat is het begin van KenHem, een organisatie die zich naar eigen zeggen inzet om Kernhem tot bloei te brengen. Inmiddels zijn er bij KenHem zes samenwerkingsverbanden opgezet, die ze communities noemen. Rondom voetbal, maar ook een community om gebruiksvoorwerpen als een heggenschaar te delen en één waarin wijkbewoners voor elkaar zorgen door een keer te koken of door te klussen. Er is ook een kids community, waar activiteiten voor kinderen in de wijk worden georganiseerd en waar ouders samen een opvoedcursus volgen. Daarnaast is er een community waarin bewoners van Kernhem de wijk willen vergroenen door samen zonnepanelen in te kopen. Als laatste is er een zinzoekers community, waar mensen samen zoeken naar de zin van het leven.

Die communities ontstaan heel geleidelijk. Neem de zorgcommunity. Tijdens het voetballen hoort René van één van de kinderen dat zijn vader het moeilijk heeft, omdat zijn moeder is overleden. ,,Toen dacht ik: ‘Kunnen we niet zo af en toe voor die man koken?’ Ik ging praten met die vader toen hij een keer op het bankje bij het voetballen zat en wij zochten binnen ons netwerk naar mensen die het leuk vinden om te koken.” Daaruit ontstond een groep mensen in de wijk die andere wijkgenoten een handje helpen.

NIET GEMAKKELIJK In 2017 stopt René bij de NS om zich helemaal te focussen op ‘wijkpionieren’, het verbeteren en leefbaar maken van wijken. In eerste instantie in Ede. Die stap ging hem niet gemakkelijk af. ,,Dat vond ik echt eng. Het heeft me ook wel tijd gekost. Met je carrière bij de NS heb je veel zekerheid, je kunt doorgroeien. Een gouden kooi werd het ook regelmatig genoemd. Je voelt je heel goed, maar eigenlijk zit je gewoon gevangen.”

Die zekerheid heeft René nu niet. ,,Elk jaar ben ik in gesprek met fondsen en subsidieverstrekkers. Dan ben je bezig met de vraag ‘Bestaan we over een jaar nog?’ Daar moet je op een gegeven moment haast onverschillig in staan, want anders word je gek. Dat is echt een uitdaging die erbij hoort.” Als René het even niet ziet zitten, kan hij gelukkig steunen op anderen. ,,Mijn vrouw bijvoorbeeld. Als ik in de put zit, zegt zij: ‘Dit heb je vier keer per jaar, dus geef het even een paar weken en doe nu geen domme dingen’. Dat heb je nodig, mensen om je heen die meekijken en kunnen relativeren.”

NIEUWE UITDAGING René praat vol passie over zijn werk en over wijken in het algemeen. Die passie houdt hem op de been. ,,Wat zo tof is aan wijken is dat daar heel veel dingen van het leven samenkomen: relaties, ouderen, ondernemen, sporten. Veel wijken in Nederland zijn nu braakliggend terrein, omdat de overheid zich terugtrekt en bewoners te druk zijn om daar iets te doen.” In zijn werk met KenHem komt René op een nieuwe manier in aanraking met het christelijke geloof: het bouwen aan wijken is voor hem een manier om zijn geloof vorm te geven.

Stilzitten en genieten van succes is aan René niet besteed. Nu KenHem staat, is hij alweer verder aan het kijken. ,,Direct leiderschap van de communities in Kernhem heb ik overgedragen.” In 2018 is stichting KenHem omgedoopt tot stichting R3NEW, om de aanpak van KenHem elders in Nederland ook toe te passen. Voorlopig blijft hij nog dicht bij huis, R3NEW wil eerst nog in andere wijken van Ede aan de slag. Daarover lopen gesprekken met de gemeente. ,,Maar daar kan ik nu nog niet te veel over zeggen.”

OPROEP Kent u iemand die zich op een kleine of grote manier inzet voor zijn of haar omgeving? Laat het ons weten en mail naar bureau@bureauspotlight.nl.

Bureau Spotlight, lokale onderzoeksjournalistiek in de Foodvalley, is een samenwerking tussen BDUmedia, XON/Omroep Ede en de School voor Journalistiek in Ede. Met steun van het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek.

Lees ook de interviews met drie andere Edese sleutelfiguren: Tijani Zallali, Xander van Soelen en Diana Mol.

Mail de redactie
Meld een correctie

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie