‘Een onverwachte, gedroomde ontmoeting’

EDE Veel natuurliefhebbers zullen herkennen dat er in de natuur altijd dieren zijn die hoog op je verlanglijstje staan. Het leuke is dat dit voor iedereen anders kan zijn. De één wacht al jaren op de eerste ontmoeting met de ijsvogel, de ander gaat naar grote natuurgebieden om ooit de zeearend te zien en weer een ander hoopt een groep biggetjes van wilde zwijnen tegen te komen.

Michael de Vries

Ook ik heb vanaf het begin dat ik interesse kreeg in de natuur een aantal soorten dat ik maar wat graag wilde zien. Ik noemde ze destijds wel eens ‘droomsoorten’. De ijsvogel, appelvink, blauwborst en bosuil stonden bij mij hoog op het lijstje. Het zijn soorten die je in een boek ziet en waarbij je je afvraagt of je die zelf ooit in het echt gaat zien. Na ruim twintig jaar in de natuur heb ik deze soorten inmiddels vaak gezien, maar ben ik nog altijd onder de indruk van zo’n ontmoeting.

TWEE VAN DE DRIE Maar hoe vreemd het misschien klinkt, ook na al die jaren miste ik nog enkele soorten. Gek genoeg geen vogels, de ‘droomsoorten’ die nog steeds in mijn top drie stonden en die ik nooit echt goed had gezien, waren koninginnenpage (een prachtige vlinder), een das en de boommarter. Afgelopen zomer kon ik achter twee van de drie een uitroepteken achter zetten, omdat ik ze gezien had.

VERREKIJKER Maar de boommarter lukte nooit. Nu ben ik ook niet iemand die er alles aan zal doen om dit dier te zien. Ik ben veel meer van de spontane ontmoetingen. En afgelopen week was het zover! Terwijl ik met mijn fiets in de hand over een fietspad liep, viel mijn oog op een holte in een boom. Aan de onderkant leken enkele tonderzwammen te liggen. Ik keek met mijn verrekijker en zag plots de tonderzwammen bewegen. Na een keer knipperen, zag ik iets dat leek op een stukje staart en een rug. 

GEDULDIG WACHTEN Meteen wist ik het, voor het eerst was ik dichtbij een boommarter. Het dier had mij nog niet door en om dat zo te houden en de marter niet te storen, liep ik een meter of vijftig terug en wachtte geduldig half achter een boom. Het duurde niet lang of de boommarter legde haar kop even in de boomholte om te genieten van het zonnetje. Na al die jaren lukte het me voor het eerst om te genieten van dit prachtige dier, een bijzonder moment. Na een tijdje stapte ik met een grote grijns weer op de fiets. Wat was dit gaaf!

Michael de Vries is natuurliefhebber en leerkracht basisonderwijs. Zijn column verschijnt tweewekelijks. Reacties en/of tips zijn welkom. Mail naar ede.stad@bdu.nl.