Marijke en Leo nemen in het bijzijn van vrijwilligers van de dierenambulance afscheid van Nora
Marijke en Leo nemen in het bijzijn van vrijwilligers van de dierenambulance afscheid van Nora @tedxmedia

Nora heeft een rustplaats: ,,Uit de grond van mijn hart, dank u wel’’

30 december 2021 om 18:05 Mensen

EDE Ergens in een van de bossen van Ede loopt al vroeg in de ochtend een man rond. Hij is op weg naar een mooie plek om een gat te graven om daarin later die dag labrador Nora, met toestemming van de grondeigenaar, te begraven. De man heet Vincent, hij is vrijwilliger bij de dierenambulance. Vincent vindt een prachtige plek. ,,Daar bovenop die heuvel staat een bankje, daar kunnen mevrouw en meneer rustig zitten als ze behoefte hebben om langs de plek te gaan waar Nora begraven ligt.’’

Ted Walker

Die mevrouw en meneer zijn Marijke en Leo, de eigenaren van Nora die op eerste kerstdag op 7,5 jarige leeftijd in haar slaap overleed. Leo is zelf ernstig ziek en had aan Nora een grote steun. De bruine labrador kon niet op de Grebbehof begraven worden, en daarom werd onder andere de hulp van de lezers van EdeStad.nl ingeroepen. ,,Ik wil alle mensen die gereageerd hebben uit de grond van mijn hart bedanken. Dit betekent zoveel voor me’’, zegt Leo nadat hij afscheid nam van zijn Nora. ,,We hebben de periode vanaf dat Nora stierf tot vandaag als heel warm ervaren’’, voegt Marijke daar aan toe. ,,Het geeft ons heel veel voldoening dat dit zo gelopen is. De warmte en het begrip, de reacties van mensen. We zijn natuurlijk heel blij dat Nora ergens ligt waar Leo nu ook nog naartoe kan. En wat zijn die mensen van de dierenambulance goud. Zij hebben dit allemaal voor ons geregeld.’’

Dat voelt hartverwarmend in deze tijd

Terwijl het gezelschap koers zet richting de weg passeert een dame met een Mechelse herder. Een kort gesprekje volgt. Dan vraagt de vrouw zich af waarom de vrijwilligers in het bos lopen. ,,Mag ik wat vragen, hebben jullie toevallig die labrador begraven?’’ Als het antwoord ‘ja’ is, blijkt haar medeleven. ,,O dat vind ik zo prettig om te horen. Ik heb het gelezen in Ede Stad. Daarna heb ik ook gezien hoeveel er gereageerd werd op de website. Dat voelt hartverwarmend in deze tijd. Ik hoop dat de eigenaren van de hond nu rust kunnen vinden’’, zegt zij.

Voor Vincent was het ook een bijzondere dag. ,,Soms moet je als mens je eigen gevoel even uit zetten om voor een ander iets te kunnen betekenen. Vandaag was zo’n dag. Toen ik wist dat we de hond in dit bos zouden begraven, ben ik meteen gaan zoeken naar een plekje. Woensdagavond al. Vanmorgen vroeg ben ik met collega Dennis hier naartoe gegaan om een gat te graven. Tja, daar heeft natuurlijk niemand zin in, maar je weet dat je het doet om iemand anders te ontzorgen. Daar gaat het om, dat geeft uiteindelijk voldoening.’’

DIE HOND TROK ME ER DOORHEEN Voldoening is ook het woord dat bij Marijke en Leo blijft hangen. ,,Nora was een lieverd voor iedereen’’, zegt Marijke. ,,Dankzij de hond leef ik nog’’, voegt Leo daar met de ogen vol tranen aan toe. ,,Die hond trok me er doorheen. Het voelt goed dat er zoveel mensen zijn met een hart voor dieren en dat er zoveel lieve reacties voor ons zijn gekomen. Nogmaals, uit de grond van mijn hart, dank u wel.’’ 

Mail de redactie
Meld een correctie

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie