Bloedmaan

Heeft u de bloedmaan gezien vrijdagavond? Helaas gooide bewolking flink wat roet in het eten. Hierdoor was de maansverduistering nauwelijks zichtbaar en dus ook de bloedrode gloed niet. Het regende online en in de media plaatjes van maanloze luchten of gefotoshopte kunstmanen.

De vele honderden mensen die op de Ginkelse hei vergeefs hun blik naar boven richtten, kunnen in Ede beter een wandeling maken op landgoed Kernhem. Middenin de Doolhoflaan lopen ze immers zo tegen de bloedsteen aan. In het verre verleden brachten priesters van de Germanen hier offers aan hun goden. Ze gebruikten de steen als altaar. Er werd zoveel vee een kopje kleiner gemaakt, dat de steen doordrenkt is van het bloed. En als je erin prikt met een speld komt er nu zelfs nog bloed uit. Heus!

Bovendien is hier zo nu en dan een 'wit wief' waar de nemen. De jonge vrouw waart op Kernhem rond als een schim, omdat ze nog steeds treurt om de koene ridder die beloofde met haar te trouwen. Hij had afscheid genomen, was op zijn paard gestapt, maar had beloofd terug te keren. Helaas heeft hij zijn belofte nooit waargemaakt. Dit tot groot verdriet van de treurende dochter van de zevende kasteelheer van Huis Kernhem. Daarom dwaalt - ook na haar dood - haar geest nog steeds rond door de lanen en het doolhof.

Het zal me daarom niet verbazen dat dit bittere wief er voor heeft gezorgd dat de bloedmaan niet helder in beeld kwam. Dit spook toverde ongetwijfeld mistbanken voor de maan. Alsof ze wil zeggen: de dagelijkse, 'gewone' natuurverschijnselen zijn al bijzonder genoeg. Kijk nou maar naar de volle maan en de ontelbare sterren die je om de haverklap aan ons heelal kunt spotten. Zelfs zonder fotoshop. Niet eens nodig om op je mobiel vast te leggen met je eigen mooie hoofd erbij. De maan is prachtig van zichzelf!

Freek Wolff