Dolfijntherapie voor kind

De vakanties zitten er op. De sporttrainingen starten. Volle agenda's. Een moeilijke tijd voor goede doelen om een beroep te doen op vrijwilligers. En toch is het nodig. De familie Bles uit Ouderkerk vertelt.

De familie is initiatiefnemer van de collecte voor het Fonds Verstandelijk Gehandicapten in Ouderkerk en ze kregen vorig jaar bijna 60 vrijwilligers op de been om te collecteren. Een enorme klus om dat goed te laten verlopen, vertellen ze. Maar ze zijn gedreven om er ook dit jaar weer een succes van te maken.

Vader Salo en moeder Laura zitten op de bank, dochters Eveline en Suzanne schuiven ook aan want ze zijn zeer betrokken bij hun broertje. Ondertussen scharrelt zoon Thomas (6 jaar) door de woonkamer en maakt een blokkentoren. Eigenlijk is hij de hoofdpersoon. Thomas is geboren met een ernstige hersenafwijking en is zowel lichamelijk als ook verstandelijk gehandicapt. Door een zware hersenoperatie toen hij 1,5 jaar was stopten zijn epileptische aanvallen. Ooit waren de verwachtingen zo dat Thomas niet zou kunnen zitten of staan, maar door de operatie, wilskracht en veel oefenen kan Thomas inmiddels korte stukjes lopen. Terwijl Thomas op de achtergrond wat geluiden maakt (praten kan hij helaas nog-niet) vertelt het gezin hoe Thomas op de wachtlijst van Syndroom van de Lach terecht kwam. Een stichting die dolfijntherapie mogelijk maakt voor kinderen met een beperking. Ver weg, want de therapie op deze wijze wordt op Curaçao gegeven. De dochters vertellen over het avontuur bij de dolfijnen. Thomas heeft inmiddels twee weken intensieve therapie gevolgd. Het team bestond uit Thomas, dolfijn Kanoa, twee therapeuten en een dolfijntrainster. Op de vraag: "Wat gebeurt er nu eigenlijk tijdens deze therapie?" is moeilijk een antwoord te geven. Het lijkt een combinatie van de intuïtie van de dolfijn (die in het water contact zoekt met het kind, de verlamde zijde stimuleert en graag spelletjes met het kind speelt -bijvoorbeeld de bal overgooien-), de deskundigheid van de therapeuten en de intensiteit van de therapie. Voor Thomas was de therapie heel belangrijk. Hij kreeg een dik verslag mee naar huis, waar de therapeuten thuis, de school en natuurlijk ook het gezin weer tips in vinden om aan verder te werken.

,,Ongelooflijk om te zien wat er daar met de kinderen gebeurt. Thomas sprak daar zomaar wat woordjes. Zoals 'dansen', van 'met de dolfijn dansen', 'douchen', 'appeltje'. Nu thuis lukt dat helaas niet meer, maar we weten dus wel dat Thomas zijn spraak op een bepaalde manier getriggerd kan worden, dus we willen kijken of we Thomas daar met de juiste ondersteuning toch verder in kunnen helpen," zo vertelt Salo.

WACHTLIJST Stichting Syndroom van de Lach hanteert als uitgangspunt dat alle families van kinderen op de wachtlijst zich moeten inzetten om bekendheid te geven aan de Stichting en acties moeten initiëren die het mogelijk maken dat alle kinderen de therapie kunnen volgen. Recent heeft de hele familie Bles daarom een fietstocht gemaakt van 230 kilometer (gefietst in zes dagen, zie foto)) waarmee ze bijna tweeduizend euro hebben opgehaald. De zussen laten vol trots wat foto's zien van dit avontuur, waarbij Thomas voor op de tandem zelf alle kilometers mee heeft getrapt en genoot. Ook al werkten de weergoden niet echt mee en zijn echt alle weertypes langs gekomen. Het is typerend voor de energie die het gezin steekt in het onder de aandacht brengen van de Stichting.

Maar daarbij is hulp in de vorm van handjes zeer nodig. Want de collecteweek (25 september tot en met 1 oktober) start snel na de schoolvakanties en er zijn op dit moment nog te weinig aanmeldingen van vrijwilligers. Laura: ,,Heeft u in deze week 1 uurtje tijd om te helpen? Wij zouden er erg blij mee zijn." Geïnteresseerden kunnen een mail sturen naar laura@bles.tv.

INFORMATIE-AVOND Op 11 september 's avonds is er een informatie-avond, zowel over de collecte en met prachtige film over de dolfijntherapie, ook hiervoor kunnen belangstellenden zich bij Laura aanmelden. Vijftig procent van de opbrengst gaat naar het Fonds Verstandelijk Gehandicapten en vijftig procent gaat naar Stichting Syndroom van de Lach.