De gezelligste hangplek van Ede

EDE Drie generaties Veenendaal; verknocht aan elkaar en aan de fiets. ,,Ons hele sociale leven speelt zich af rond de fietshal." Klanten komen graag aanwaaien, want de koffie bij Vedabikes in Ede is er altijd bruin. Het verhaal begint bij Berend Veenendaal die zijn schouders zette onder een verlopen fietsenzaak.

Mathilde van Ravensberg

Berend Veenendaal (78) is wat moeilijker ter been tegenwoordig, maar fietsen kan hij nog steeds prima. Samen met Wil (73), zijn vrouw, is hij iedere middag in de zaak. En dan doen ze net zo hard mee in het bedrijf als nodig is. Tijdens het gesprek spiedt Wil regelmatig even door het raam van het kantoor naar de klanten die rondlopen in de grote fietsenhal aan de Frankeneng. Worden ze wel snel genoeg geholpen? ,,Ja, we moeten het langzaam gaan loslaten", erkennen ze.

ERVARING Maar dit bedrijf is alles voor ze. Dat haar ouders op de achtergrond nog wel de scepter zwaaien, vindt dochter Bernadette van Laar-Veenendaal (46) prettig. ,,Wij mogen profiteren van hun ervaring. Ik waardeer hun adviezen en de dingen waar zij mee komen." En tegen haar vader: ,,Zakelijk geef je je mening, maar privé laat je ons vrij om zelf te beslissen. Dat vind ik zo mooi."

Het respect voor elkaar is groot. Wil zegt dat ze het zo bijzonder vindt dat hun kinderen het bedrijf voorzetten op de manier zoals zij het ook hebben gedaan. ,,Ze hadden ook dwars tegen ons in kunnen gaan, maar ze hebben er echt voor gekozen in onze voetsporen te treden." Zoon Wim Veenendaal (53) en dochter Bernadette namen de zaak in 2000 over, toen nog samen met hun broer Henk. Hij besloot na de verhuizing van het bedrijf naar de Frankeneng, in 2010, op de oude locatie zelfstandig verder te gaan met de verkoop van scooters en motoren, onder de naam MotoVeda.

'VERLOPEN ZAAKJE' Vader Berend begon na zijn diensttijd met 'sleutelen aan fietsen', achter in de schuur op het boerenbedrijf van zijn ouders in Ederveen. Net voordat hij trouwde met Wil kon hij in 1963 een fietsenzaak aan de Verlengde Parkweg overnemen. Een verouderd bedrijf, aldus Berend. ,,Mijn moeder had het er maar moeilijk mee", vult Wil aan. ,,Haar familie had haar bang gemaakt. 'Berend heeft zo'n verlopen zaakje overgenomen', zeiden ze." Gelukkig kwam het vertrouwen van haar ouders terug na een goede eerste week. Wil vertelt lachend hoe haar vader enthousiast riep naar haar moeder: ,,Weet je wat Berend heeft gebeurd op een zaterdag? Wel vierhonderd gulden."

'S NACHTS Het bedrijf dat toen nog B. Veenendaal fiets- en bromfietshandel heette, was al snel een succes. ,,De schouders eronder zetten en er keihard tegenaan", verklaart Berend. Desnoods werkte hij een nacht door. Want klanten kregen de garantie dat de fiets de volgende dag klaar was. Het gezin woonde met hun jonge kinderen bij de winkel. Wil hielp overdag mee met de verkoop en deed 's avonds de administratie. Berend vertelt: ,,Privé en werk liepen door elkaar. Onze hele sociale leven speelde zich af rond de winkel. De werkplaats was altijd open en iedereen kwam langs. Dat ging door tot 's avonds laat. We waren een soort van gezellige hangplek voor Ede."

INLOOP ,,Dat zijn we nog steeds pap", valt dochter Bernadette in. Heel veel klanten 'waaien even aan in de zaak'. Ook deze middag is de koffietafel in de winkel flink bezet. Het sociale leven van de familie speelt zich nog steeds rond de fietsenhal af, dat gaat over van generatie op generatie. Wel is er al jaren een stukje fysieke afstand tussen wonen en werken. Het gevoel van continu aanwezig en oproepbaar te zijn, door de zaak aan huis, werd Wil en Berend te veel. In 1976 liepen de twee op hun laatste benen en kregen het advies elders te gaan wonen, niet meer bij de zaak. Ze verhuisden naar Wageningen en later naar Otterlo.

ENTHOUSIAST De tweede generatie Veenendaal groeide min of meer op in 'de zaak', bij de derde generatie is dat al niet anders. ,,Mijn kinderen komen uit school vaak direct naar de hal", vertelt Bernadette. Tijd voor hobby's is er niet, maar gelukkig hebben ze van hun werk hun hobby gemaakt. ,,Als fietsverkoper moet je zelf wel een enthousiast fietser zijn", vindt Berend. Je moet toch weten wat je verkoopt."

Het succes van het bedrijf was ook mede te danken aan de wijze waarop de oude Veenendaaltjes de markt voor fietsen volgden. Berend: ,,Ik sloeg de vakbladen erop na en als er iets nieuws was, dan dook je erin." Wil blikt terug: ,,We zetten nieuwe dingen gewoon neer in de winkel. Dat is het voordeel als je jong bent, dan durf je dat gewoon."

Ondernemersrisico nemen, dat hoeven ze nu dan ook niet meer. Dat mogen Bernadette en Wim doen. Hoewel Bernadette vroeger eigenlijk iets met toerisme wilde. Toen haar ouders op een gegeven moment omhoog zaten door een personeelswisseling is ze in het bedrijf gaan helpen. Daarna is ze niet meer weggegaan. ,,Het is automatisch zo gelopen en goed zo", vindt ze.

BLOEDBAND Broer Wim wist het altijd al: hij wilde graag bij pa en ma in de zaak werken. Bernadette doet 'eigenlijk alles achter de schermen: boekhouding, administratie en de personeelsbeleid. Wim deed de opleiding fietsenmaker en neemt het technische deel van de bedrijfsvoering op zich en doet alle inkoop. Deze strakke verdeling van taken is prettig en handig, vindt Bernadette. De familie praat nog even door over hoe dat werkt in een familiebedrijf en komt tot een verrassende conclusie: dat het hebben van een bloedband de sleutel tot succes lijkt. ,,Eigen familie in een familiebedrijf dat al zo'n poos meegaat, daar trek je niet zomaar de stekker uit", stelt Bernadette. ,,Mijn zoon Lars zei pas nog: het zou toch raar zijn als we onze fietsen niet meer bij de eigen zaak kopen."

VERKOOPBLOED En daar ziet het nog niet naar uit. Hoewel moeder Bernadette het niet stimuleert, 'ik wilde liever dat Lars alleen voor de gezelligheid naar de hal kwam', heeft haar 19-jarige zoon net zo lang volgehouden tot hij een stageplekje kreeg in het bedrijf. Hij vindt het leuk om te verkopen. ,,En als ik hem aan het werk zie, hij heeft ook echt talent", kan moederlief niet ontkennen. Ook Christel (23), de dochter van Wim, werkt bij Vedabikes. ,,Zij heeft het verkoopbloed echt in zich", zegt een trotse opa.

Berend is over zijn beide opvolgers heel tevreden. ,,Ik vind het knap hoe ze inspelen op een veranderende fietsenmarkt." Service en garantie staan met stip bovenaan bij Vedabikes. Berend: ,,Je kunt online een fiets kopen, maar wie zet de fiets goed voor jou? Hoe de klant op de fiets zit, is juist zo belangrijk. En ik zeg altijd maar: De juiste maat fiets is fietsplezier." Berend blijft fietsenman in hart en nieren. Zijn vrouw lacht er nog maar eens om: ,,Hij wil onderweg nog wel eens stoppen. Dan ziet hij iemand gaan die volgens hem niet goed op de fiets zit. Die houdt hij gerust staande om hem of haar daarop te wijzen."