‘Hoorzitting’: ‘Tuurlijk, dat regel ik voor je’

EDE ‘Muziek of toonkunst is de kunstzinnige schikking en combinatie van de klanken van muziekinstrumenten en de menselijke stem om schoonheid van vorm dan wel uitdrukking van emotie te bereiken’, omschrijven woordenboeken. Het bijzondere is dat vrijwel ieder mens van muziek houdt. Maar de smaken lopen sterk uiteen. EdeStad.nl verdiept zich in een serie ‘Hoorzitting’ in de favoriete actieve en passieve toonkunsten van inwoners. De 66-jarige Jimmy Glasmacher komt uit een ‘muzikaal nest’ en speelde als gastmuzikant onder anderen met bekendheden als Percy Sledge, The Tramps, Jan Akkerman, Candy en Hans Dulfer, Trijntje Oosterhuis en Rosa King. 

,,Qua discipline leek het wel een beetje op de Jacksons, onze familieband The Jargoons, oftewel edelstenen”, omschrijft Jimmy Glasmacher de muzikale gang van zaken in zijn jeugd. ,,Samen met vader John, moeder Tilly, de tweelingbroers Bob en Ed, mijn zus Linda en de ooms Miel en Noek van den Abeelen. Het was gezellig, maar serieus. Wanneer er geen optreden was, oefenden we iedere zondag van ’s middags twaalf tot vijf. Het begon met lekker eten. De ragout van mijn moeder op een puntje bijvoorbeeld. Zodra ‘s morgens de trap kraakte, wisten we dat er gewerkt moest worden. Pa zorgde dan namelijk dat het hele instrumentarium naar de begane grond werd gebracht. Helaas is hij in 2008 overleden, een paar maanden voor mijn moeder stierf.”

,,Die man was zo vindingrijk”, licht Glasmacher toe. ,,We verplaatsten ons met acht personen, instrumenten én apparatuur in een Volkswagenbusje van Griffioen uit Bennekom. Hoe hij het voor elkaar kreeg, blijft een raadsel, maar iedereen had een zitplaats. Alles was ‘low budget’. Verwennerij was er niet bij. Desnoods speelde je met één snaar. Pa was streng, maar dat heeft ons sterk gemaakt.”

,,In het begin mocht ik slechts meezingen en begeleidde ik de band op tamboerijn, maar dat beviel me helemaal niet. Dit ga ik niet mijn hele leven doen, besloot ik. Mijn vader had een helder idee. ‘Ga jij maar bassen’.”

‘UIT HET HART’ Muzieklessen volgde de familie niet, alles kwam uit het hart. ,,Natuurlijk verdiepte ik me wel in akkoordenschema’s en leerde ik snel klanken als mineur en majeur herkennen. Ik componeer ook, dus daar moest een methode voor gevonden worden. Na de opkomst van de computer werd dat een stuk makkelijker. En valt me een ideetje in, dan zing ik het gewoon even in via de voicerecorder.”

De familie Glasmacher komt uit de stad Bogor op West-Java en verkaste in 1958 naar Nederland. ,,Overzee met de Zuiderkruis”, weet de toen 4-jarige Jimmy Glasmacher nog. Na Apeldoorn en de Zonnebloem in Bennekom woonden we vanaf 1961 aan de Ooststeeg in Wageningen. Ik heb dit onthouden omdat het nogal impact had. Er werd bij aankomst in Nederland bij mij bronchitis geconstateerd, waardoor ik eerst een tijd in een sanatorium in Blaricum moest verblijven.” 

,,Als band wilden we van het begrip Indorock af. Onze muziekstijl werd meer en meer Rhythm & Blues met invloeden van onder anderen Aretha Franklin, Wilson Picket en Arthur Conley. Mijn moeder was manager. En een serieuze. Ze streefde naar uniformiteit op alle gebieden. En ze bepaalde het repertoire. Mijn vader verzorgde onder meer de kleding van onze familieband. We traden ook geregeld op in Duitsland. Tijdens de shows samen met Tielman Brothers mochten wij op hun apparatuur spelen. Destijds een vermaarde van oorsprong Timorese band in Nederland.”

In 1970 viel een stilte voor The Jargoons, maar in 1974 werd de draad weer voorzichtig opgepakt. ,,We voetbalden inmiddels bij VV Ede. Speler Frank Howldar is nog een tijdje onze zanger geweest. Een mooie voetbaltijd op niveau. We hebben met mijn broers Ed en Bob ooit nog een keer de hele voorhoede gevormd.” 

Dat schiep natuurlijk wel verplichtingen

,,Ik voelde dat ik muzikaal solo verder moest. Ik weet het, ik was brutaal. Moeilijke vragen beantwoordde ik graag met ‘Tuurlijk, ga ik voor je regelen’. Dat schiep natuurlijk wel verplichtingen, maar heeft me ook verder geholpen.”

In 1976 trouwde Jimmy Glasmacher met Berna. Naast dochter Felicia en zoon Wesley heeft het echtpaar vijf kleinkinderen.

BERTUS BORGERS ,,Ik wilde verder, ooit samen spelen met één van mijn idolen als Daniel Sahuleka. Berna vroeg me ooit of ik iets kon betekenen voor een personeelsfeestje van haar werk”, ziet Jimmy Glasmacher als een belangrijke impuls van zijn muzikale leven. ,,Tuurlijk, ga ik voor je regelen. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en contact gezocht met saxofonist Bertus Borgers. Met een Brabants accent liet hij weten te zullen komen: ‘tuurlijk jongen’.”

,,Vanaf dat moment ging het allemaal snel. Een dag na het optreden belde hij. Ik schrok me rot. Of de band van Rosa King iets voor me was. Je spreekt toch wel Engels, vroeg hij expliciet. Je wordt vandaag door Rosa gebeld.”

Met echtgenote Berna toog de ambitieuze gitarist een dag later naar Amsterdam. Rosa King wilde Glasmacher meenemen voor een Nederlandse tour, mét idool Daniel Sahuleka. 

 React sexy, man. This is business! 

,,Wat een uitnodiging, was dat”, kijkt de Edenaar terug. ,,Alles viel samen. Ik heb mijn ouders gebeld. Gewoon je muziekkennis gebruiken, luidde het advies. Het was zó leerzaam. Tijdens een optreden kuste Rosa King me in mijn nek. Ik maakte een ontwijkende beweging. Na het optreden kwam ze daar op terug. ‘React sexy, man. This is business!’.“

Jimmy Glasmacher werd steeds vaker gevraagd als gastmuzikant. Zo tekende hij een jaarcontract bij jazzcafé Birdland in Alkmaar. ,,Dat heeft me enorm geholpen”, beschouwt Glasmacher die periode. ,,De Nederlandse top van Rock ’n Roll en Jazz trad daar op. Muzikanten als Jan Akkerman, Bertus Borgers, Candy Dulfer en zo.”

ARMBANDEN ,,Met Jan Akkerman heb ik een zeer goede band. We hebben geregeld samen gespeeld. Vaak ook in de omgeving van Ede. Hij komt weleens langs, op zijn motor, vorige week nog. Naast muziek maken vind ik het leuk op andere manieren creatief bezig te zijn. Zo maak ik armbanden van edelstenen. Jan stond er aanvankelijk sceptisch tegenover, maar draagt ze nu dag en nacht, haha. André Hazes junior trouwens ook. Misschien staat Jan Akkerman bekend als een niet zo’n toegankelijk persoon. Onzin, of het nu privé is, of om een optreden bij bejaardencentrum Rumah Kita of bluesclub XXL gaat, hij heeft me nog nooit in de steek gelaten.”

,,Ik heb trouwens heel erg genoten van dat optreden bij zorgcentrum voor ouderen Rumah Kita in Wageningen, samen met Jan en Nippy Noya. Bij bluesclub XXL in Wageningen waren ze er ook van overtuigd dat Jan Akkerman niet zou komen toen er een dik pak sneeuw lag. Ik wist wel beter. Het was top.”

In de periode van jazzcafé Birdland ontstond ook contact met Sue Chaloner. ,,Bekend van het duo Spooky & Sue. En ik heb meegespeeld met de Rotterdamse Swinging Soul Machine.” 

PERCY SLEDGE Hilarisch was wel dat de grootste hit van die band het instrumentale nummer met de treffende titel ‘Spooky’s Day Off’ was. ,,Het werd steeds drukker”, herinnert Jimmy Glasmacher zich die periode. ,,Veel televisieopnames ook. En hele lastige afwegingen. Zo vroeg Percy Sledge me als bassist voor een lange buitenlandse tour. Wat een eer. Dat was wel even heftig. Trots natuurlijk, maar ik had natuurlijk vrouw en kinderen en net een huis gekocht. Dat vond ik toch een stuk belangrijker. Eigenlijk ging het steeds beter. Ik heb ook veel te danken aan Ton Dijkman, drummer van onder anderen Marco Borsato en Jan Akkerman.”

Ik schrok me dood; Robert Plant

,,Het was een zeer boeiende tijd. Klusjes in Teatro Pereyra op Ibiza bijvoorbeeld. Wat een ervaring. Ik had weer eens zwaar Indonesisch getafeld en had nogal haast een toilet te vinden. Kort erna werd de deur opengetrokken door een man met de opmerking ‘Who the shit is this’? Ik schrok me dood, Robert Plant, zanger van Led Zeppelin. Ik kon op zo’n kwetsbare plek niet anders reageren dan ‘it’s my shit, Robert’.” 

,,En een hele leuke ontmoeting ook met drummer Roger Taylor van Queen. ,,Hij waardeerde mijn manier van bassen. ‘Kun je niet wat langer blijven?’. Jij hebt makkelijk praten, antwoordde ik lachend. Ik moet straks naar huis. Ik heb gewoon een baan. Hij waardeerde dat. ‘Kom, we gaan samen wat drinken en kaviaar eten’, nodigde hij uit. Het was heel gezellig en erna een strandwandeling met de hele crew van Queen.”

,,Ik was een beetje overspannen en kon met mijn werkgever Victoria-Vesta een goede regeling treffen af te bouwen. Het werd daarna professioneler. Ja, ook met sponsors. Optiek Sloof bijvoorbeeld. En het project G-Live, Ik ben nog steeds trots dat ik Eelco Gelling, maar ook Louis Johnson (USA), de man van de bassline op ‘Billie Jean’ van Michael Jackson, ooit kon strikken voor de Plantage in Ede.”

HERMAN BROOD ,,Man, wat ben ik eigenlijk een bevoorrecht mens. Herman Brood, Livin’ Blues-zanger Johnny Frederiksz, Loïs Lane. Zomaar een paar muzikanten die ik door de muziek ontmoet heb.”

,,Een goede vriend in Ede hield in 2009 een feest in het Pomphuis. Hij wilde zijn gasten verrassen met Trijntje Oosterhuis. Of ik dat kon regelen. Tuurlijk man, regel ik voor je. Ik selecteerde een band met als gitarist Marcel Fisser, bekend van ‘De Beste Zangers’. De gasten keken wel op toen Trijntje om het hoekje verscheen.” 

,,Ik ben geen bijzonder mens, maar heb wel bijzondere dingen meegemaakt. Enkele hoogtepunten zijn het optreden op het Java Jazz festival Jakarta Indonesië in 2014 en het bezoek aan de Mississippi-delta in 2018, samen met dochter Felicia. Spelen op het bluesfestival in Greenwood Mississippi en een interview met James Poe van WABG Radio. Met een bezoek aan het graf van blueslegende Robert Johnson in New Orleans. Imponerend gedenkteken, met lege flessen whisky. Ik heb een visitekaartje achtergelaten. Apart was ook dat mijn dochter en ik met een neef uit Las Vegas in de auto zaten, toen mijn muziek op de radio te horen was.”

MILES DAVIS ,,Ik ben helemaal gek van muziek”, eindigt Jimmy Glasmacher. ,,Maar het moet wel iedere keer op een andere manier. Op gevoel. Miles Davis heeft dat ooit mooi verwoord: ‘speel niet wat er is, speel wat er nog niet is’.”

Bij feestjes in Ede zit het huis altijd vol. ,,Dan worden de instrumenten tevoorschijn gehaald. Muziek en dans vinden ze allemaal te gek”, ervaart Jimmy Glasmacher. ,,En componeren doen de kleinkinderen ook graag”, voegt Berna toe. ,,Ze leven zich helemaal uit op de computer en instrumenten van opa.”

Door Henny Jansen

Je las zojuist een premium artikel. Nog geen abonnee? Ga naar https://www.edestad.nl/abonnement/edestad-nl/bestellen