Afbeelding
Foto: Henny Jansen/BDU

Serie FC Wageningen (13): 'Met knikkende knieën naar De Berg’

7 december 2011 om 00:00 Nieuws

WAGENINGEN - In deze serie hebben al vele spelers, trainers en betrokkenen hun licht laten schijnen over de FC Wageningen. Maar tegenstanders werden nog niet voor het voetlicht gehaald. Het toeval wil, dat als er over de FC wordt gesproken, vaak twee wedstrijden ter sprake komen, met dezelfde tegenstander, namelijk PSV. Onlangs werd in Eindhoven het boek ‘Onze Willy’, de biografie van Willy van der Kuijlen gepresenteerd. Sprekers keken terug op zijn mooie carrière, die werd gelardeerd met de meest spectaculaire doelpunten. Opvallend was, dat één doelpunt en één spraakmakende wedstrijd telkens weer werd belicht, met Wageningen als tegenstander. En in de zoektocht naar herinneringen over die wedstrijden, dook ineens nog een man op met warme gevoelens voor de bergclub.

door Dick Martens

Algemeen directeur van PSV, Tiny Sanders, was de eerste die in zijn toespraak aan het zogenaamde ‘spookdoelpunt’ van Van der Kuijlen refereerde. Het was op zondagmiddag 3 september 1974, dat de toenmalige koploper van de eredivisie, PSV, de Berg besteeg om ‘even’ het Wageningse varkentje te komen wassen. De voorgaande acht wedstrijden hadden de Eindhovenaren nog geen puntenverlies geleden en het op de 14e plaats staande FC Wageningen zou het volgende slachtoffer van de Eindhovense opmars gaan worden.

,,Maar toch waren wij er niet echt gerust op”, verklaart de inmiddels 65-jarige Van der Kuijlen. ,,Ik weet nog, dat Wageningen thuis altijd erg lastig te bespelen was. Ook waren ze toen volgens mij nog ongeslagen en hadden wij het vooral lastig met hun keeper, Bert van Geffen, die alles tegen hield.”

En twintig minuten na rust leek Wageningen die ongeslagen status nog meer gestalte te gaan geven, toen Jan Groenendijk ‘de Berg’ in vuur en vlam zette toen hij doelman Jan van Beveren kansloos passeerde en de 1-0 aantekende. Maar na drie minuten lag de bal toch achter Van Geffen, of toch niet?

‘Skiete Willy’

,,Wat er toen gebeurde herinner ik mij nog wel degelijk”, vervolgt de PSV topscorer aller tijden. ,,Net buiten het strafschopgebied kregen wij een vrije trap, die ik hard inschoot. Ik zag de bal erin gaan en wist zeker, dat ik had gescoord. Maar ineens pakte een verdediger van Wageningen de bal naast de goal vandaan om een doelschop te gaan nemen. De bal was door een gat in het net het veld weer ingesprongen.“

Bij Van der Kuijlen, die in het Eindhovense door zijn harde schot, inmiddels de bijnaam ‘Skiete Willy’ had verworven, verschijnt een grote grijns op het gezicht als zijn gedachten teruggaan naar het legendarische voorval. ,,De bal was al weer in het spel gebracht, maar wij protesteerden onmiddellijk bij de scheidsrechter, die volgens mij ook twijfelde of de bal erin zat.”

De bal was door het net gevlogen en via een reclamebord het veld weer ingesprongen. Maar hoewel Van der Kuijlen beweerde dat de scheidsrechter twijfelde, wordt dat door de toenmalige leidsman bestreden. Niemand minder dan de internationaal gelouterde scheidsrechter Jan Keizer uit Volendam hanteerde destijds de fluit. Als de inmiddels 72-jarige toparbiter, die wedstrijden floot op het EK en de Olympische Spelen van 1984 en de WK van 1986, wordt gevraagd of hij zich de wedstrijd nog kan herinneren, volgt er niet alleen een fotografische terugblik, maar ook een bloemlezing op de FC.

,,Ja, dat doelpunt staat mij nog heel duidelijk op het netvlies”, aldus Keizer lachend. ,,Niet in de laatste plaats omdat ik het geregeld in een quiz zie opduiken en in prijsvragen, zoals die in de Voetbal International. Maar ik had al direct gezien dat die bal erin ging. Maar omdat de bal door Wageningen spelers snel de bal weer in het spel bracht en de PSV’ers bij mij kwamen protesteren, ben ik voor de vorm maar naar de grensrechter gegaan, ondanks dat ik al resoluut naar het midden had gewezen. Ik wist gewoon zeker, dat het een doelpunt was.”

Dan neemt Keizer de regie van het gesprek over en waant hij zich weer in scheidsrechterskostuum op de Berg. ,,Ik mocht daar, in die lommerrijke omgeving graag fluiten en heb er in dokter Wit zelfs een goede vriend aan overgehouden. Hij was de huisarts van Karel van de Meer, een scheidsrechter die in Bennekom woonden waar ik vaak koffie ging drinken als ik FC Wageningen, NEC of Vitesse moest fluiten.”

Maar de band met FC Wageningen gaat voor Keizer nog verder terug. ,,Ik floot ze al in 1966 in de wedstrijd tegen ZFC. Toen speelden ze nog in de Tweede Divisie en daar deed ook Ton van de Weerd in mee. Een fantastische speler. Maar ook in mijn eerste stappen in het betaalde voetbal speelde Wageningen een rol. Ik moest om te promoveren als scheidsrechter zogenoemde trialwedstrijden spelen. Eén daarvan was Limburgia-Wageningen. Ja, en dat meen ik oprecht, ik heb dankbare herinneringen aan die club. Jammer, dat er niet meer op De Berg gevoetbald wordt.”

‘Kees Rijvers koos voor een straftraining in plaats van vakantiedagen’

Tijdens de boekpresentatie werd ook nog even stilgestaan bij die andere legendarische wedstrijd tegen de FC, waar de PSV’ers veel minder goede herinneringen aan hebben, namelijk de bekerwedstrijd op 21 december 1977. Op die legendarische decemberavond won een ontketend FC Wageningen met maar liefst 1-6 van een PSV dat op volle oorlogssterkte aantrad. Naast Van der Kuijlen speelde ook René van de Kerkhof.

,,Ik weet nog goed, dat wij bij rust met 0-4 achterstonden en toen de volle overtuiging hadden, dat na rust wel even recht gingen trekken. Maar ook na rust bleef ons spel abominabel slecht en hadden wij totaal geen vat op het snelle aanvalsspel van Wageningen. Het werd uiteindelijk een afgang. Maar wij hadden altijd moeite met Wageningen. Zeker op de Berg, daar gingen wij vaak met knikkende knieën naartoe. Het spookte daar altijd. Er was altijd veel sfeer. “

Trainer in die tijd was Kees Rijvers. Ook de oud trainer al sinds 1991 wonend aan de Franse westkust op het eiland Île d’Oléron en inmiddels 85 jaar, herinnert zich de verrassende bekernederlaag nog steeds. ,,Ik herinner me nog een onbegrijpelijk slecht PSV. Wij hadden toen allemaal spelers die naar de top aan het groeien waren en waarvan ik een dergelijke wedstrijd absoluut niet had verwacht. Maar ik moet ook bekennen, dat Wageningen verschrikkelijk goed speelde en optimaal van onze zwakke dag profiteerde.”

René van de Kerkhof weet ook nog wat Rijvers maatregel was na de afgang van PSV. ,,Hij trok onmiddellijk een aantal vrije dagen in. Na de wedstrijd zou onze kerstvakantie beginnen, maar wij konden ons mooi de volgende dag op het trainingsveld komen melden.” Hoewel Rijvers zei, zich dat niet exact meer te herinneren, was zijn brede grijns veelzeggend.

Foto 1:

Willy van der Kuijlen poseert trots met zijn biografie..,,’Ja, dat ‘spookdoelpunt’ tegen Wageningen herinner ik mij nog wel.”

Foto 2:

De netten op De Wageningse Berg anno 2012: decoratie van een roemrucht verleden.

WVV Wageningen 1911 bestaat dit jaar een eeuw. Een mijlpaal voor de groenwitten, hoewel de meeste aandacht uitging naar een kleine 40 jaar betaald voetbal. In 1992 viel het doek voor het in financiële nood geraakte roemruchte FC Wageningen. Menig opponent ondervond aan den lijve dat het op De Wageningse Berg kwaad kersen eten was. Wie een kijkje neemt in de verlaten restanten, proeft weer even de sfeer van een vesting, die ooit door 20.000 toeschouwers werd omzoomd. Nieuwsblad Ede Stad blikt in een serie terug.

Mail de redactie
Meld een correctie

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie